ไฟรัก..!

พุด

เบื่อโลกโศกเศร้าในหนาวนึก
ลึกลึกมวลมนุษย์มากปัญหา
หลงวนบนบ่วงกรรมพันธนา
ปรารถนาเพียงสนองครรลองใจ
ไร้รักแท้เพียงหมายแน่สิ่งใดเล่า
ให้หลงเฝ้าละเมอเพ้อหวามไหว
รักนิรันดร์รักนานเนารักตลอดไป
รักยิ่งใหญ่สร้างนิยามงามเพียงคำ
เพราะทุกผู้ล้วนตั้งอยู่บนความทุกข์
ที่รานรุกจากมายาทุกเช้าค่ำ
ใช้หนี้เก่าหนี้ใหม่หนี้เพรงกรรม
ที่เคยทำวนย้อนให้ร้อนรน
จึ่งเหน็บหนาวดายเดียวยามนึกนึก
แสนรู้สึกเหนือโลกย์โศกสับสน
ยิ่งนับวันยิ่งเรียนรู้กิเลสคน
สร้างกุศลหนีให้พ้นวนวัฏฏรู้ตัดใจ รู้ดับไฟ....!
...........................................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song389.html
ไฟรัก 
ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟ
ถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที
ร้อน รน ทนเศร้าฤดี
โอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม
นี่ หรือ นี่หรือความรัก
พอฉันประจักษ์ หนักจนร้อนชีวี
รัก เอย ไม่เคยปราณี
ช้ำจนเหลือที่ แทบชีวีวาย
นี่ หรือ นี่หรือความรัก
พอฉันประจักษ์ แบกความรักเจียนตาย
ผลาญ ใจ แทบไหม้มลาย
รักเดียวมาหน่าย พ่ายเกมชีวี
ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟ
ถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที
ร้อน รน ทนเศร้าฤดี
โอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม
นี่ หรือ นี่หรือความรัก
พอฉันประจักษ์ หนักจนร้าวอารมณ์
รัก เอย ก่อนเคยชื่นชม
ช้ำใจเหลือข่ม แทบตรมใจตาย
ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟ
ถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที
ร้อน รน ทนเศร้าฤดี
โอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม
นี่ หรือ นี่หรือความรัก
พอฉันประจักษ์ หนักจนร้าวอารมณ์
รัก เอย ก่อนเคยชื่นชม
ช้ำใจเหลือข่ม แทบตรมใจตาย...