หอพัก ยักย้าย กลายเป็น เรือนหอ

วิจิตรวาทะลักษณ์

          เมื่อหอพักนักศึกษาเวลานี้
กลายเป็นที่หอรักนักศึกษา
เพราะต่างคนก็ต่างคู่อยู่ชายคา
เป็นสามีภรรยาพึ่งพากัน
	          ตอนกลางวันหมั่นเรียนเพียรศึกษา
ท่องตำราอ่านเขียนเพียรขยัน
พอตกค่ำร่ำหาแต่หน้ากัน
ร่วมรังสรรค์วิชารักประจักษ์ใจ
	          ทดลองอยู่คู่กันฉันชู้สาว
โลกีย์คาวจังบังบดความสดใส
ด้วยเดียงสาวัยรุ่นยังกรุ่นใน
ยังมิรู้ผิดใดไหนชั่วดี
	          ไม่ยับยั้งชั่งใจไว้วันหน้า
ยังไม่ถึงซึ่งเวลามาทางนี้
วัยแห่งเจ้าควรหรือมาถือดี
มีสามีภรรยาเวลาเรียน
	          พ่ออยู่บ้านสานส่งมิสงสาร
ทนทำงานกระเสือกสนจนคลื่นเหียน
หวังวิชาลูกจำเมื้อร่ำเรียน
จะมาเปลี่ยนวิถีจนที่ตนเป็น
	          นึกว่าลูกพักคู่อยู่กับเพื่อน
คอยพูดเตือนช่วยกันผ่านทุกเข็ญ
แต่ความจริงสิ่งที่ทำยังลำเค็ญ
ไม่นึกเห็นคำแม่แกสั่งมา
	          ว่าลูกเอ๋ยเรื่องรักพักไว้ก่อน
รักผ่อนๆ  ลูกทำได้แม่ไม่ว่า
แต่ความสาวสวยซึ้งเคยตรึงตรา
จะหมดค่าเมื่อหนูง่ายให้ชายชม
	          อย่าให้เรื่องหอพักนักศึกษา
ถูกเปลี่ยนค่าเป็นห้องหอพอเสพสม
คำนิสิตนักศึกษาน่าชื่นชม
อย่าให้จมจูบดินเพราะกลิ่นกาม