บนเส้นทางมายาฝันพันธนาชีวิต พรหมลิขิตบุญบันดาลหวานแลขม ทั้งสุขท้นล้นทรวงบ่วงตรอมตรม ทั้งระทมแลสราญตำนานใจ โลกก็เป็นธรรมดาเช่นฉะนี้ หากพร้อมพลีสู่สนามความหวามไหว ทิวาวันผันผ่านมิทันไร พบเสียใจพิษเสน่หาให้อาวรณ์ เพราะทุกสรรพสิ่งใช่เที่ยงแท้ มีวันแปรมีวันเปลี่ยนสัจจสอน รักฤาชังรู้ทำใจไม่ร้าวรอน นิรันดรสุขไหนเล่าเท่าทิพย์ธรรม เย็นว่างสว่างกระจ่างจรัส บุญรัศม์พร่างพรมเพาะบ่มร่ำ สยบโลกย์โศกลวงบ่วงสร้อยกรรม พบแสงธรรมแสงพุทธิ์...รู้หยุดรัก...เราหยุดแล้ว..!
24 มกราคม 2551 13:13 น. - comment id 814868
หยุดไม่ได้สักทีค่ะ
24 มกราคม 2551 13:45 น. - comment id 814878
รักนี้หยุดยากนะคะ หากเรายังมีเพรงกรรมบุพเพ ยิ่งวิ่งหนียิ่งไล่ตาม หากมีเพียงสิ่งเดียวคือ การอธิษฐานจิตค่ะและสะสมบุญ มิให้วิบากรักวิบากรรม อันรานร้าวเศร้าหมองมาครองใจค่ะ และหากเราจะพบคู่ ขอให้เป็นคู่บุญ คู่ธรรมคู่ทองนะคะ อวยพรให้น้องพบคู่ดี ด้วยรักซึ้งใจนะคะ จากใจ พี่พุด
24 มกราคม 2551 14:33 น. - comment id 814895
พยายามหยุดแล้วอะคะพี่พุดแต่ยังหยุดไม่ได้ แต่ว่ายังคิดพยายามนะพี่สาว
24 มกราคม 2551 22:20 น. - comment id 815077
ดีครับคุนพุด กลอนธรรม......ดีจังเลยครับ ภาพสวยด้วย