เธอคือคนแสนดี..ที่คอยอยู่เคียงข้าง ไม่ว่าในวันที่อ้างว้าง...หรือสดใส จะมาเป็นคนแรก..และจากไปเป็นคนสุดท้าย เธอจะจับมือฉันไว้..คอยเป็นแรงใจเสมอมา คนดีฉันเข้าใจ... ว่ามันเป็นความห่วงใย..ที่ฉันถามหา และเธอพร้อมที่จะให้ กลับคืนมา แม้เธอจะบอกว่า..สำหรับเพื่อนที่รู้ใจ ไม่เป็นไรหากหัวใจดวงนั้น ไม่ใช่ฉันที่เธอฝันใฝ่... เพราะสิ่งที่เธอให้มาก็มีค่ามากมาย เกินพอให้เก็บไปอุ่นใจได้ทุกวัน ไม่ต้องรักฉันมากกว่าเพื่อนคนหนึ่ง แค่นี้ก็ซาบซึ้งล้นในใจ ในความรู้สึกของฉัน เธอไม่รักไม่เป็นไร..ขอแค่รู้เอาไว้..รักเธอมากขึ้นทุกวัน ชั่วโมงนี้แล้วห้ามไม่ทัน..คงต้องปล่อยมันตามเลย
24 กุมภาพันธ์ 2545 02:54 น. - comment id 37066
รักเธอ มากทุกวัน....... ห้ามไม่ทัน ไม่ต้องห้าม รักเธอ ทุกโมงยาม คงปล่อยตาม เลยตามเลย ห้ามยาก เกินอยากห้าม สุดไถ่ถาม ยากเฉลย เลยปล่อย เลยตามเลย ให้คุ้นเคย เคยคุ้นใจ.... หงะ... ได้แรงบันดาลใจอีกแย้ว หุหุ เอาไปแต่งต่อดีก่า.... ม่ายรุม่ายชิ.. แหะๆ
24 กุมภาพันธ์ 2545 03:36 น. - comment id 37076
โอ้โห เพราะทั้งสองอันเลย เก่งจัง คล้องจองมาก ลึกซึ้ง ความรักที่ไม่หวังสิ่งตอบแทน รักเขาไม่ให้เขารักตอบ ทำใจได้ไงอ่ะ ประเสริฐมากเลย ชมจากใจจริงนะ
24 กุมภาพันธ์ 2545 21:56 น. - comment id 37175
เจทท์ ปอนด์ชอบมากเลย ปอนด์เคยคิดนะว่าเค้าให้แค่นี้ก็อบอุ่นแล้ว แต่ความจริงปอนด์ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไง มันเพียงพอหรือป่าว กับเท่านี้ ไม่เข้าใจ และ ยังสับสน
24 กุมภาพันธ์ 2545 22:31 น. - comment id 37181
บางครั้งการได้คิดได้รู้สึกอย่างนี้ มันก็ทำให้เรารู้สึกสุขใจได้จริง ๆ นะ
24 กุมภาพันธ์ 2545 23:38 น. - comment id 37204
เข้าจายยยยยยยว่ามันห้ามยากหัวใจอ่ะ แต่ที่ยากกว่านั้นก็ห้ามปากนี่จิ กินอยู่ได้ เฮ้อ
25 กุมภาพันธ์ 2545 22:57 น. - comment id 37351
ปล่อยไปเลยตามเลยงั้นก็ไปภูกระดึงอ่ะจิ ^O^