ด้วยมิอาจอยู่ใกล้กันวันปีใหม่ จึงส่งใจมามอบให้แทนของขวัญ พร้อมขอบคุณปีเก่าให้เราได้พบกัน(ได้รักกัน) สำหรับขวัญปีไหนไหนไม่ลืม..คุณ.. ทุกทุกดวงใจ...ทุกทุกหยาดน้ำใจในไทยโพม...ค่ะ อีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เจ้าพยัคฆาเบ็นซ์ที่แสนนิ่มนวล จักพาทะยาน สู่.. แดนดินแห่งเกาะสวรรค์สวาทหาดเสน่หา ดั่ง.. เพชรรุ้งพราวพร่างกระจ่างตาจรัสใจในอ่าวไทย ทะเลสีมรกต ที่ประดุจดั่งอัญมณีเม็ดงาม หนึ่งในเมือง *ร้อยเกาะ เงาะอร่อย หอยใหญ่ ไข่แดง แหล่งธรรมะ * ที่แสน มีมนต์ขลัง ให้ทั้งชาวไทยเทศ ได้ฝากฝังใจ ได้ไปเฉลิมฉลอง นาทีปีใหม่ เพื่อสร้างพลังแห่งความหวังใหม่ รับขวัญ วันแห่งปี ที่ทุกๆคนคงลุ้นเฝ้าคอยด้วยใจระทึก ปีใหม่นี้ คงเป็น*ปีมิ่งมงคล *ให้กมลชาวไทย ได้พบกับ*นายกรัฐมนตรีคนใหม่* ให้เกิดความมั่นใจว่า จักบริหารประเทศอย่างมีวิสัยทัศน์ และ..ที่สำคัญ มีความซื่อสัตย์สุจริต รักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์.. เทิดไว้เหนือชีวิต ให้รู้คิดชอบ ประกอบแต่กรรมดี พลีฝากไว้ให้แผ่นดินไทย. ลูกหลานไทยได้จารจำไว้ เป็นดั่ง.. ตำนานอันแสนยิ่งใหญ่ แห่งประวัติศาสตร์ชาติเรา.. ที่แสนรักอิสราเสรียอมพลีชีวีชีวิตจิตวิญญาณ เพื่อ..ประชาธิปไตยมาอย่างยาวนาน.. สำหรับปีที่ผ่านมา ถือว่าเสมือนฝันร้าย..ได้จบสิ้นแล้ว ให้เป็นดั่งบทเรียน ให้รู้แน่แน่วแก้ไขในสิ่งผิด มิว่าเรื่องของประเทศ ฤาเรื่องของเรา ขอแค่ให้ผ่านพ้นไปดั่งเงาในอดีต..เช่นฉะนั้น สำหรับ.. ชีวิตพุดพัดชา ปีที่ผ่านมาดั่งปีทองอันแสนสุข เพราะ.. ทุกรสชาติแห่งชีวิต ช่างมีสีสัน ให้ตราจำให้ตรึงใจเหลือที่จะกล่าว มากเรื่องราว..ที่แสนงดงาม จนหา... นิยามคำมารำพันรำพึง ถึงความลึกซึ้ง ดื่มด่ำใจ ได้ยากยิ่งเสียนี่กระไรไฉนฉะนี้เลย หนึ่งปีแสนสุข กับ *เส้นทางสายรุ้งแห่งความสุข* สู่..ทะเลสาบสีเงินงาม ที่แสนระยิบ ระยับงามจับตาจับใจ ยามต้องแสงสุริยาในยามฟ้าอัสดง ฤายาม ที่ดงหญ้าอรชรพากันฟ้อนไสว รับสายแสงตะวันผ่านม่านเมฆมวลนวลหมอก ที่โอบกอดทิวเขาซ้อนสลับสล้าง ในท่ามวิมานมนตราทวารวดี วิมานดารารายพรายแสงพร่าง ยามค่ำคืน ให้แหงนเงยเห็นทางช้างเผือกทอดทอ.. ดั่งรอรักนิรันดร์ สุดแดนฝันแดนดาว ซึ่งราวโกโบริภักดิ์รักอังศุมาลิน ในนวนิยายคู่กรรม.. อันโด่งดังด้วยเศร้าสะเทือนของนักประพันธ์ แห่งศรัทธาขวัญ* คุณทมยันตี* ไหนยังจะ.. มากเรื่องราวธรรมชาติ ที่ได้เดินทางพบเห็นทั่วแดนสยาม มากสถานธรรมะ ที่ได้อธิษฐานกราบไหว้ ถวายพุทธพลีบูชาด้วยแรงศรัทธาปสาทะ นับได้อาจจะเป็นร้อยวัด และ.. ที่แสนจักจารจำ ให้ เกิดปิติงามล้ำในกุศลจิต เมื่อไม่กี่วันนี้ ที่ได้ร่วมกับกัลยาณมิตรธรรม ร่วมกันเป็นเจ้าภาพ ถวายภัตตาหารเพล สวดพระพุทธมนต์ ในงานร้อยวัน มรณภาพของหลวงพ่อปัญญาแห่งแผ่นดินไทย ที่.. พาให้ดวงใจพุดผ่องไสว มาอย่างยาวนาน ด้วยยึดมั่น ในคำของหลวงพ่อ ที่พุดแค่ขอเกาะเกี่ยวชายผ้าเหลือง ไปสู่แดนดินพุทธภูมิ ทุกภพทุกชาติไป พุด..ไม่มีเวลามากก่อนเดินทาง จึงได้..แต่ขอตั้งจิตอธิษฐานภาวนา น้อมมโน..ศิระกรานกราบพระพุทธ ทั้งแผ่นดินไทยแผ่นดินทอง ให้ผองชนคนไททั้งพสุธา ที่ประดุจดั่งธุลีหล้าข้าพระบาท ได้..ช่วยกันทำความดีพลีเพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ให้สมานฉันท์ ปรองดองกัน เพื่อ.. ดำเนินตามรอยเบื้องยุคลบาท ให้รู้รักสามัคคี รู้พลีให้ รู้พอเพียง รู้สร้างกุศลจิต คิดเสียสละ รู้ธรรมะ เพื่อนำมาเพาะบ่มห่มหอมให้ห้วงใจ ดั่งอัญมณีไสวพร่างพรายฉายฉาน ประดับใจประดับไทยไปทั่วทั้งแผ่นดินค่ะ และ..หวัง.. มงคลเกษมบุญมิรู้สิ้น จักพาให้พบรักมิรู้จบ ได้พบความสุขสมหวังตลอดปีตลอดไป ถ้วนทั่วทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทยเรือนทอง มิ่งมิตรแห่งผองเรา..เนานานนิรันดร์นะคะ.. ........................
พุด 30 ธ.ค. 2550 09:51 น. - ID 111057 
2214
5
0
30 ธันวาคม 2550 10:01 น. - comment id 805830
วิมานมนตรา..ทวารวดี..!http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song193.html รังรักในจินตนาการ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1933.html วิมานดิน คือเส้นทางสายรุ้งแห่งความสุข คือวิมานรุกขเทวาขวัญป่าเขา คือร่มรื่นท่ามแมกไม้ในลำเนา ในเงื้อมเงา*มนตราทวารวดี* มาสถิตทายทักให้พักใจ กับเรือนไทยเรียบง่ายงามเงียบนี้ ทะเลหมอกหยอกไศลฝากชีวี มหัศจรรย์ฝันวันแสนดีริมสายธาร พะยอมไพรรายรอบหอมอวลกลิ่น มาประทิ่นประทับหวานแสนหวาน ใช้ชีวีเหนือโลกย์ทิ้งโศกราน กับสายธารนิรันดร์ขวัญหอมทรวง รับอรุณอุ่นไออาบแสงทอง วิหคไพรพร้องร้องระงมราวฝันสรวง เด็ดดอกไม้ริมชายสวนหอมอบอวล แล้วก็ชวนเกี่ยวก้อยกันไปวัด กราบพระพุทธปฏิมาในโบสถ์คร่ำ แล้วน้อมนำวัฏฏปฏิบัติ ศีลสมาธิปัญญาสว่างชัด สงบสงัดท่ามวิมานหล้าทวารวดี วางมาลัยริมหมอนก่อนหลับฝัน แสนเงียบงันงดงามหนึ่งชีพนี้ คือสวรรค์ฝันให้ถึงนะคนดี มนตราทวารวดีพาเพียรพลีพบทางธรรม..นำนิพพาน....! ณ..ที่แห่งหนึ่งในแผ่นดินไท ผืนดินทอง ที่ยังคงมีเส้นทางสายงดงามผ่องพราว ด้วยข้าวกล้าสุกปลั่งมลังเมลือง ราวถูกอาบฉาบไล้ด้วยทองทาบทา ที่ยังมีบึงบัว เคียงคันนา มีวัวควายเลาะเล็มหญ้า มีวิถีที่ฟ้าเมตตาประทานดั่งหยาดน้ำค้างเพชรร่วง จากสรวงใส และ....หยาดมาจาก น้ำพระราชหฤทัยแห่งพ่อหลวงแห่งปวงชนชาวไทย ตั้งแต่คราวที่เสด็จแปรพระราชฐาน ที่พระราชวังไกลกังวล อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ และ.. เสด็จที่เขื่อนแก่งกระจาน จึงได้รับสั่งให้นายถนอม เปรมรัศมี อธิบดีกรมป่าไม้ เข้าเฝ้าเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม 2522 ได้มีกระแสพระราชดำรัสว่า เรื่องป่าต้นน้ำ ลำธารของแม่น้ำเพชรบุรี ขอให้เจ้าหน้าที่ดูแลรักษา อย่าให้มีการลักลอบตัดไม้ ถางป่า ทำไร่ในป่าต้นน้ำของแม่น้ำเพชรบุรี เพราะจะทำให้เกิดความแห้งแล้ง แม้จะได้มีการให้สัมปทานป่าแปลงนี้ไปบ้างแล้ว ก็ขอให้ เจ้าหน้าที่ตรวจดูแลการทำไม้ อย่าให้เป็นการทำลายป่าเกิดขึ้น จากพระราชดำรัสดังกล่าว ประกอบกับนโยบายของรัฐบาลตามมติคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 9 มกราคม 2522 ที่ให้รักษาป่าไว้โดยการประกาศ ให้เป็นเขตอุทยานแห่งชาติ * และ.... นั่นคือที่มาแห่งทะเลสาบสีเงินแสนงามยิ่งใหญ่ นามแก่งกระจาน ที่เป็นทะเลสาบน้ำจืด ที่แสนงามที่สุดในแผ่นดินไทยแผ่นดินอารยธรรม ที่ยังคงมีเส้นทางงามล้ำดิบเดิมให้ดื่มด่ำ ด้วยดงตาลหวานระยับ ราวย้อนรอยถอยกลับ *ไปสู่แดนดินแห่งอดีตนามทวารวดีฤาสุโขทัย* ในวันนี้ ที่ยังเต็มไปด้วยภูเขาสลับซับซ้อน สภาพป่าสมบูรณ์ มีทิวทัศน์สวยงาม ประกอบด้วยน้ำตก ถ้ำ หน้าผา ทะเลสาบ พันธุ์ไม้มีค่านานาชนิด เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าต่างๆ เช่น เลียงผา วัวแดง กระทิง นก ปลาต่างๆ และช้างป่า ซึ่งเป็นสัตว์คู่บ้านคู่เมือง เหมาะสมที่จะจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ เพื่อเป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจ และศึกษาความรู้ด้านต่างๆ ทั้งเป็นการรักษาสภาพป่า ให้คงอยู่เป็นสมบัติของชาติถาวรสืบไป ดังพระราชประสงค์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ... และ... กับวันนี้ ที่ผืนดินทองแห่งแผ่นดินไทยถูกพลิกฟื้นพัฒนา ให้เป็น *ดั่งอาณาจักรมนตราทวารวดีรีสอร์ทแอนด์สปา* ที่.. เปรียบประดุจดั่งแดนวิมานขวัญสวรรค์หล้า วิมานไพรธารา ปาฏิหารย์จากเทพไท้เทวา ให้มี.. มหัศจรรย์ฝันอันแสนงามงดยิ่งใหญ่ บนพื้นปฐพีไทพสุธาทอง..นี้.. ที่.. กำลังรอพลีพร้อมเพื่อเป็นจริง...!!!!! ............... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1933.html วิมานดิน ฝากรักเอาไว้ ฝากไปในแสงดวงดาว ที่ส่องประกายวับวาว วาว อยู่บนฟากฟ้า ให้แสงสุกใส ได้เป็นเสมือนดวงตา คอยส่องมองเธอด้วยแวว ตา แห่งความภักดี เก็บฟ้ามาสาน ถักทอด้วยรักละมุน คอยห่มให้เธอได้อบ อุ่น ก่อนนอนคืนนี้ ให้เสียงใบไม้ ขับกล่อมเป็นเสียงดนตรี คอยกล่อมให้เธอฝันดี ดี ให้เธอเคลิ้มไป เป็น วิมานอยู่บนดิน ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับไหล เก็บ ดาว เก็บเดือนมาร้อยมาลัย เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร มาคล้องใจเราไว้รวมกัน ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล ยังอยู่กับเธอข้างเคียง กาย อยู่ในความฝัน ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน ข้ามขอบราตรีที่ยาว นาน ให้เธอฝันดี เป็น วิมานอยู่บนดิน ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับไหล เก็บ ดาว เก็บเดือนมาร้อยมาลัย เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร มาคล้องใจเราไว้รวมกัน ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล ยังอยู่กับเธอข้างเคียง กาย อยู่ในความฝัน ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน ข้ามขอบราตรีที่ยาว นาน ให้เธอฝันดี ให้เธอได้อบ อุ่น และนอนฝันดี ให้เธอได้อบ อุ่นอยู่ใน วิมาน... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song193.html รังรักในจินตนาการ พี่ฝันจะสร้าง รังรัก สักหนึ่งหลัง ณ ริมฝั่ง เจ้าพระยา อยู่อาศัย แม้ฝันของพี่ ไม่เกิดมี อันเป็นไป สองชีวี เราคงได้ ร่วมเสน่หา รังรักในจินตนาการ วิ มาน รักอันบรรเจิดจ้า ริม หน้าต่างปลูกซุ้มลัดดา ห้องนอนสีฟ้า ติดม่านชมพู ความ รัก เป็นมนต์ดลใจ ฝัน ไป พลังใจ ต่อสู้ คอย พี่หน่อยเถิดนะโฉมตรู มินาน จะรู้ รังรักอยู่แห่งใด รังรักริมฝั่งน้ำเจ้าพระยา สุขตราฝังตรึงซึ้งอยู่ในใจ แม้ความฝันพี่เป็นจริงได้ พี่จะให้ชื่อว่า รังรักอนุสรณ์ ความ ฝันเป็นจริงวันใด หัวใจพี่จะบินว่อน คอย พี่ก่อนไม่ช้าบังอร แม้ใจไม่ร้อน แน่นอนเราได้สุขสันต์... เพชรบุรีศรีไทย.. บุรีเอยบุรีรมย์ เรือง โฉมเอยโฉมเมือง งามประเทืองเรืองฝัน พริ้งพราวราวพรหมภินันท์ เพชรบุรีรัมย ์ลอยฟ้ามาสู่ ดิน พร่างเพชรพลอยแพร้ว สมแล้วเมืองปราณวิมานถิ่นถวิล เลิศบุรินทร์ เลื่องลือระบิลสินไพร เพชรเอ ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน บุรีเอ๋ยบุรีโอฬารรักเคยสําราญ แก่งกระจานธารใส วิมานสถานชั้นใด เพชรบุรีให้ เราไว้ในอุรา พร่ างเพชรพลอยแพร้ว สมแล้วเมืองปราณตาลนํ้าตาลหวานซ่านดินฟ้า ใครได้ มา จากไปโศกาซมซาน เพชรเอ๋ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน บุรีเอ๋ยบุรีรมย์ ราย พระเคยเยื้องกราย เดินหาดทรายสนาน เขาหลวงเป็นสรวงสําราญ เขาวังเป็นบ้านสถานสถิตองค์ พร่ างเพชรพร้อมพริ้ม แย้มยิ้มยวนใจ ทักทายขวัญให้ โลมหลง ลืมไม่ ลง ไม่ ตายแล้วคงพบกัน เพชรเอ ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจของผองไทยทั่วกัน
30 ธันวาคม 2550 10:23 น. - comment id 805835
บัว..บุญ..บาน..จากบึงใจ..ลำน้ำน่าน พุดพัดชา ทวารวดี..!อรุณรุ่งฟ้ายังคงเป็นเช่นสีฟ้า ดวงดอกไม้ทั้งหล้าส่งกลิ่นหอม มวลภู่ผึ้งยังคลึงเคล้าเกสรดอม พวงพะยอมยังฟ้อนไพรรับขวัญดวงสุริยา หากมวลมนุษย์ไยดวงตาช่างมืดนัก สิ้นไร้รักสิ้นไร้ขวัญวันเสน่หา เพียงสงครามสะเทือนโลกโศกมายา ให้เหว่ว้าน้ำตารินสิ้นแสงตะวัน จันทร์ดวงงามแอบซ่อนซึ้งวิปโยค ธารหวานโศกเคยหยาดสายพลังฝัน ให้ผู้คนบนพสุธาพบรักกัน เป็นนิรันดร์ราตรีพลีสัจจธรรม เพราะหัวใจไร้ธรรมทองผ่องพิสุทธิ์ ค่ามนุษย์จึงสูญสิ้นฟ้ารินร่ำ สวรรค์โศกพรหมโลกพลอยระกำ กับรอยกรรมแห่งกิเลสเวทนา ลืมตาภายในมองโลกใหม่นะที่รัก ดูดวงดอกไม้ทายทักทั้งแหล่งหล้า ดูฟ้าสวยด้วยเมฆหวานตระการตา รู้รักษาบ้านภายในใจของเราให้เงียบงาม..!!! ................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song373.html บัวขาว เห็นบัวขาว พราวอยู่ ในบึงใหญ่ ดอกใบ บุปผชาติ สะอาดตา น้ำใส ไหลกระเซ็น เห็นตัวปลา ว่ายวน ไปมา น่าเอ็นดู หมู่ภุมริน บินเวียนว่อน ลอยร่อน ดมกลิ่น กลิ่นเกสร พายเรือน้อย คล้อยเคลื่อน ในสาคร ค่อยพาจร ห่างไป ในกลางน้ำ หมู่ภุมริน บินเวียนว่อน ลอยร่อน ดมกลิ่น กลิ่นเกสร พายเรือน้อย คล้อยเคลื่อน ในสาคร ค่อยพาจร ห่างไป ในกลางน้ำ... ..........
30 ธันวาคม 2550 22:54 น. - comment id 805923
อยู่โยงเฝ้างานมาสองวันแล้วค่ะ แล้วอีกสองวันถัดไป ก็คงอยู่โยงเหมือนเดิม เตรียมสวัสดีปีใหม่กับคุณพุดพัดชา วันที่ 1 ไม่แน่ว่า อัลมิตราจะว่างหรือเปล่า จะไปทำสังฆทานที่วัดค่ะ พอดีครบรอบวันของคุณพ่อ ถ้างั้น เผื่อไม่มีเวลามา ก็สวัสดีปีใหม่เลยนะคะ :)
31 ธันวาคม 2550 10:44 น. - comment id 806049
สวัสดีปีใหม่ค่ะ มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ
31 ธันวาคม 2550 19:47 น. - comment id 806212
..ขอให้..พี่พุด..มีความสุขมากๆนะคะ...คิดถึงเสมอค่ะ..ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ...
1 มกราคม 2551 10:20 น. - comment id 806341
..เรนมากราบขอพรพี่พุดพัดชานะคะ.... ..เรนคิดถึง..
2 มกราคม 2551 09:58 น. - comment id 806766
พี่พุดค่ะ.... ตราบฟ้าดินสลาย..ดาก้อรักและคิดถึงพี่พุด...ตราบนิรันดรค่ะ... ดาขอให้พี่พุดสมหวังดั่งปรารถนาตลอดปีและตลอดไปนะค่ะ... คิดถึงจัง....
2 มกราคม 2551 22:09 น. - comment id 807080
ยังคิดถึงอยู่นะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
