เงาจันทร์เจ้าจางหายจากสายน้ำ แต่คืนค่ำฝั่งคลองคะนองอยู่ ลิเกรำร่ำร้องเหลียวรอดู จอมโจรโฉดชายชู้เชือดพระจันทฯ (โครพ) ศาลาไม้ริมฝั่งฝืนพังผุ เรือหางยาวเสียงดุกระหึ่มลั่น สร้างคลื่นคลั่งถั่งโถมกระแทกทั้น เจ้ายังหยัดยืนยันทั้งสั่นคลอน จันทร์เคยสวยด้วยแต้มตัวกระต่าย บทเห่กล่อมกลืนหายไปหลายท่อน "จันทร์เอ๋ยจันทร์จ้าว" กล่อมเจ้านอน ลืมหมดแล้วบทตอนกลอนนิทาน ยายหยิบพายแจวหาจันทราหวน เสียงเครื่องเรือร้องกวนแม้พ้นผ่าน เงียบสงบจำทิ้งไว้ในวันวาน คลื่นคลั่งคลานคว่ำเรือลับลงวารี เสียงละครหลังข่าวยังฉาวฉาย ลูกหลานยายยังเยาะยิ้มหัวทิ่มเก้าอี้ บทเห่กล่อม "จันทร์เอ๋ย..." ครั้งเคยมี สิ้นชีวีคนร้องกล่อมท้องน้ำ ลานลิเกกว้างขวางกลับว่างเปล่า ดูเงียบเหงากว่าก่อนแม้ตอนค่ำ ยังมีหลายยายตามาประจำ ยิ่งนับวันยิ่งช้ำไร้คนชม ลูกหลานยายยังนิ่งไม่ติงไหว ด้วยจอแก้วตรึงใจให้สุขสม ทิ้งนิทานลานลิเกครั้งนิยม หลงรื่นรมย์ของใหม่ไฮสมาร์ท ประกาศคั่น ข่าวเด่นประเด็นด่วน อาร์มสตรองออกป่วนอวกาศ อพอลโลร่อนรี่เวรี่ฟาสต์ ช่างรุ่งโรจน์เรืองอำนาจมะริกัน จันทร์จ้าวเอ๋ยเคยแต้มตัวกระต่าย จนบัดนี้หนีหายจากปลายฝัน กระต่ายเต้นตื่นตูมตรอมชีวัน ตามชีวิตวานวันริมฝั่งคลอง
22 ธันวาคม 2550 17:56 น. - comment id 803453
ยอดเยี่ยม... สุดท้ายก็ไม่มีใครคิดถึงยายเลยซิครับ.. เศร้าจังเลย....แต่อ่านแล้วได้คิดตามดีครับ...
22 ธันวาคม 2550 20:05 น. - comment id 803497
เพราะดีคับ
22 ธันวาคม 2550 20:18 น. - comment id 803502
เจ้าบทเจ้ากลอนนะครับ สำนวนสุดยอด
22 ธันวาคม 2550 23:37 น. - comment id 803564
สวัสดีครับ คุณ กวีปกรณ์ หมองใดไร้จันทร์เจ้าเคียงจร เหงานั้นย่อมสั่นคลอนหวั่นไหว
22 ธันวาคม 2550 23:41 น. - comment id 803567
ฝีมือยอดเยี่ยมมาเลยค่ะ ไม่เจอกันนานมาก หวังว่าคงสบายดีนะค่ะ คิดถึงค่ะ
22 ธันวาคม 2550 23:51 น. - comment id 803572
จินตนาการสวยงามครับ
23 ธันวาคม 2550 05:03 น. - comment id 803600
เพราะจังน้องเอ๊ย เป็นกวีสมชื่อจริงๆครับ ชอบมองเดือนเหมือนกัน แต่หลายปีเหมือนกันด้วยสภาพ ไม่พร้อมจึงต้องยอมให้เดือน ที่งดงามเคลื่อนตกไปเฉยๆ ในแต่ละวันง่ายก็เหมือนยากสำหรับผมในการ จะมองเดือนมองดาวในแต่ละวัน