มิเสียใจมิเสียดายมิไหม้หมอง มิจำต้องร้องครวญถึงความหลัง ลมหายใจอยู่กับวันนี้นาทีปัจจุบัน อดีตฝันคือสิ่งที่ผ่านมาลาลืมเลย เพราะดวงใจใสนิ่งรู้สงบ รู้สยบด้วยเพรงธรรมจึ่งชาเฉย ไม่ทุรนทุรายดั่งใครหมายเหมือนอย่างเคย จิตลงเอยกับคำว่าลานิรันดร์ วิบากใดเคยก่อขอชดใช้ สิ้นสุดให้น้ำใจทุกสิ่งฝัน โลกขนานเกินประสานคว่ำขันกัน อย่ามีอันพบพานหวานซ่อนพิษ อภัยอโหสิกรรมเพียงแค่นี้ ชั่วชีวีไม่ต้องถามใครคนผิด เพรงบุพเพคือชะตาพรหมลิขิต ให้หมดสิทธิ์พบกันวันจบแล้ว แสนง่ายดายแค่คลิ๊กหัวใจไม่หันหลัง ข้างหน้ายังมีเส้นทางกระจ่างแก้ว เดินลำพังอย่างงดงามอย่างแน่แน่ว หมดสิ้นแววอาวรณ์วิบากใด วิมานรักถักร้อยด้วยสายรุ้ง รอวันรุ่งฝันเป็นจริงให้หวามไหว เคยคิดมั่นชั่วชีวันฝังฝากใจ มิทันไร... วิมานสวรรค์พลันลอยสลายกลายเป็นลม...! .................