อาจจะ..มิ..ใช่..ใคร..คนนี้..!

พุด

รอแสงดาวในฤดีจักพรายพร่าง
ยามรุ่งสางรับขวัญฟ้าวันใหม่
เหมือนทิวามีตะวันประดับไพร
เหมือนราตรีมีจันทร์อันอำไพดับมืดมน
เหมือนชีวีมีทุกข์แลสุขล้น
ดั่งกรรมวนมาซ้ำซัดให้สับสน
หากพินิจคิดด้วยชอบปลอบกมล
จักผ่านพ้นห้วงทดท้อทรมาน
ธรรมคือสัจจธรรมเฝ้าพร่ำสอน
เลิกหวังวอนเติมจิตชีวิตหวาน
รักฤาชังไม่นานช้าเก่ากับกาล
พบเพียงรานเพียงร้าวต่างเศร้าใจ
ลมหายใจแสนสั้นวันแสนโศก
รอลาโลกเลือนร้างรักแค่ไหน
ไปลำพังมาลำพังแล้วหวังใด
อย่ารอใครมาเคียงข้าง..สร้างเพียงบุญ...!


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2825.html
อาจจะเป็นคนนี้ ..ธงไชย เบริด์ ขนนกกับดอกไม้ 
ผ่านความระทม
เกือบจมน้ำตา ช้ำ มานานเท่าไหร่
ถูกทำลาย หมดจนไม่เหลือ อะไร
มี เพียงความอ้างว้าง
พอมีใครซักคน เดินเข้ามา
เป็นความหวัง ครั้งใหม่
ใจ จึงทุ่มเทไป อย่างเลื่อนลอย
อย่าง เลื่อน ลอย
เผื่อจะเป็น คนนี้
ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า
ที่เรา คอยมองหา ที่คง
ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา
ช้ำ-ใจ
อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ
จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป
หวัง ว่าใจ เขาคงดี
พอมีใครซักคน เดินเข้ามา
เป็นความหวัง ครั้งใหม่
ใจ จึงทุ่มเทไป อย่างเลื่อนลอย
เผื่อจะเป็น คนนี้
ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า
ที่เรา คอยมองหา ที่คง
ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา
ช้ำ-ใจ
อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ
จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป
หวัง ว่าใจ เขาคงดี
เผื่อจะเป็น คนนี้
ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า
ที่เรา คอยมองหา ที่คง
ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา
ช้ำ-ใจ
อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ
จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป
หวัง ว่าใจ เขาคงดี
เผื่อจะเป็น คนนี้
ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า
ที่เรา คอยมองหา ที่คง
ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา
ช้ำ-ใจ
อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ
จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป
หวัง ว่าใจ เขาคงดี...