วันจะรานคืนจะร้าวเศร้าแค่ไหน มิเคยร้างรมณีย์ใจฝากฝัน วสันต์ปลอยปลิดปลิวสิ้นหวานจันทร์ หากใจขวัญก็มิเคยท้อขอรจนา ฝากหยาดน้ำค้างพิสุทธิ์คำมาพร่ำปลอบ ฝากกระซิบบอกผ่านดวงดอกไม้แม้นเหว่ว้า ฝากมธุรส ร้อยสร้อยแสงดาวในเงาตา ฝากปรารถนาจุดเทียนธรรมคอยนำทาง แม้นแสงเทียนใจในวันนี้ไหววูบวับ ราวจะดับด้วยเดียวดายเหงาอ้างว้าง หากรู้เท่าทันรู้เงียบงันรู้ปล่อยวาง แม้ไร้ร้างร่างใดใจยังพลี ขอฝากดีฝากงามลบเลือนโศก วิปโยคแห่งเพรงพรหมกรรมวิถี ด้วยพลังปาฏิหารย์รักอันมากมี จึ่งพร้อมพลีเสกสร้อยขวัญ สวรรค์วิมาน...แด่เธอ..!
20 พฤศจิกายน 2550 00:31 น. - comment id 790925
นิมิตฝันเสกสร้อยร้อยความฝัน ดุจรำพันกลั่นคำจำนรรจ์หวาน อรรถรสรสร้อยถ้อยกังวาน เกิดกาพย์กานท์ขับขานผสานคำ สวัสดีค่ะคุณพุด แวะมาทักทายค่ะ
20 พฤศจิกายน 2550 15:07 น. - comment id 791111
หวัดดีครับ แหมาอยากรู้จัก เธอ...คนนั้นคือใคร??
20 พฤศจิกายน 2550 16:35 น. - comment id 791148
เพราะจังเลย ภาพก็สวยนะคะ รักษาสุขภาพจ้า