เจ้านกไพรในใจนวลมณี มาวันนี้ข้าจะปลดปล่อยเจ้า ให้โผผินบินจากดินสู่ดวงดาว สู่พร่างพราววิมานเพชรหฤทัย ข้ายอมเหน็บหนาวราวไร้จิต พลีชีวิตให้เจ้าสู่โลกกว้างใหญ่ พเนจรรอนแรมเรียนรู้อ้อมกอดไพร ดื่มน้ำค้างใสแทนน้ำทิพย์จิบนิรันดร์ จงเป็นนกที่กล้าหาญ รักดอกไม้บานรักอิสรารักฟ้าฝัน รักโลกนี้พลีทุกสิ่งเอื้อโอบปัน โลกจินตนาการขวัญรอดวงใจไม่รวนเร ให้ปีกใสใจดวงงามบินเหนือโลก ไกลจากโศกจากสุขเสน่หา รู้ทุกข์สรรพสิ่งรายรอบเราคือเหว่ว้า ชั่วพริบตามายาฝัน... วันสองเราก็หายไป..วันรักเราก็หายไป....! ..........
พุด 19 พ.ย. 2550 15:41 น. - ID 109758 
1265
2
0
19 พฤศจิกายน 2550 17:41 น. - comment id 790832
แว่วจำเรียงเสียงเพลงบรรเลงแว่ว ไหววาบแววคะนึงหาพาวาบไหว ปลิวแล้วปลิวลิ่วคะนึงท้องทุ่งไทย ทั้งหทัยอยากกลับซบกับอกดิน .... งดงามครับ เพลงก็เพราะมาก อยากเปิดทิ้งไว้ทั้งวัน... (อยากขอภาพทุ่งข้าวและเพลงไปแต่งกลอนจังเลยครับ )
21 พฤศจิกายน 2550 07:03 น. - comment id 791338
ขังทำไมขังกันช่างโหดร้าย ชีพไม่ได้ยืนยาวสักเท่าไหร่ ปล่อยฉันเถิดปล่อยฉันไปตามใจ ไม่เท่าไหร่ก็ลาลับไปกับกาล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
