ฉันนั่งนิ่งฟังเสียงใบไม้ร่วงรายรอบ อีกไม่ช้านานฤดูหนาว ที่ได้ชื่อว่าแค่ทำให้ฤดีหนาว ก็จักผันผ่านพ้นไป ไม่มีสายหมอกหยอกดวงใจที่ไหน ให้พบเห็นในเมืองมายา จะมีก็เพียงฟ้า ที่ยังเป็นสีฟ้า แล.. มาตรแม้นว่าจักไม่กระจ่างสว่างไสว เหมือนฟ้าบ้านไพรบ้านไร่ก็ตามที แต่ก็คงพอทำให้ดวงฤดีของเราได้พบ กับวันดีดีของชีวีชีวิต.. ได้.. ฝันเฝ้ารอฤดูกาลดวงดอกไม้บานสลอน ผลิดอกดวงละอออ่อนกลีบบางใสมาทายทักโลก แล..ริมหัวใจ ให้อ่อนไหว อ่อนหวานตระการตาตระการใจ ให้โลกภายในของเราได้สิ้นหมองไหม้สดใส.. ลืมสิ้นสับสน... เพื่อสร้างสรรปันพลีปันดีแด่โลกนี้แลผองชน ตราบจนกว่า... จะถึงวันสิ้นลมหายใจสุดท้าย... ไปกับแสงตะวันลา...นิรันดร์..!
พุด 17 พ.ย. 2550 22:22 น. - ID 109712 
1056
1
0
18 พฤศจิกายน 2550 09:21 น. - comment id 790327
ดวงดอกไม้บานหอมในอ้อมแขน มาตรแม้นชิดเชยชมสมปรารถนา ดวงจิตน้อยลอยล่องให้พนา ชื่นอุราสนิทติดแนบทรวง ธรรมชาติปราศจากเร่กล ในกมลซึมซาบถึงแดนสรวง วัฏจักรวนเรียงรายไม่หลอกลวง ถึงหลงห้วงในจินต์ก็ยินดี สวัสดีค่ะพี่พุด บัวมาหาพี่พุดก่อนที่จะออกไปผจนกับมลพิษค่ะ บัวขอให้พี่พุดมีความสุข บัวคิดถึงพี่พุดเสมอค่ะตั้งแต่ได้เห็นอักษราครั้งแรกก็ฝังลึกในกมลเรื่อยมาค่ะพี่พุด
18 พฤศจิกายน 2550 16:30 น. - comment id 790387
เข้าถึงกาลเวลาณคราใด ย่อมเข้าใจสรรพสิ่งทุกเวลา... แวะมาเยี่ยมครับ คุณพุด
18 พฤศจิกายน 2550 20:14 น. - comment id 790450
แสงดาว... เดินทางนับร้อย นับฟันปีแสง เพื่อจะส่องใจใครๆให้สว่าง ก็ยังมีวันดับมอดไป.... ดอกไม้ .. แม้จะมีฃีวิตอยู่แค่ 7 วัน ก็มีศักดิ์ศรีไม่ต่างจากดาวบนฟากฟ้า.... ชีวิตที่มองเห็นสัจธรรม แม้จะอยู่แค่ราตรีเดี่ยว ท่านก็นับว่าเป็นราตรีเดียวที่เจริญ มีค่ายิ่งใหญ่ สุดจะพรรณนาได้........ แวะมาเยี่ยมครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
