เส้นทางสายสงบงามเลาะเลียบไปตามดงหญ้าและไผ่กอ สู่เนินสูงที่ถูกโอบกอดด้วยขุนเขารางเลือนรายรอบอย่างจงรัก มาอย่างยาวนานหลายศตวรรษแห่งผืนดินมนตรานี้ ที่มีนามว่า*แก่งกระจานธารใส * ทะเลสาบ..ที่..ยามอาทิตย์อัสดง ทอทอดกระทบราวสายไหมระยิบระยับ ที่เคยฝันใฝ่จะได้ชิดใกล้ ในดวงใจตั้งแต่ยามเยาววัย อย่างภาพในปฏิทินของประเทศเมืองหนาว ที่ร้านกาแฟประจำหมู่บ้าน ที่ติดตาตรึงใจ เพราะให้ความรู้สึกสงบเงียบเสียเหลือเกิน และ..ทุกยามที่วสันต์มาเยือนฤาเดือนแห่งคิมหันต์ฤดู เส้นทางจะงามมลังเมลืองด้วยบึงบัวดอกบัวริมทาง ดวงดอกไม้สลับสล้างสีส้ม ชมพู แดง เหลืองทอง ฟ้อนพราย ออดอ้อน ให้ใจดวงอ่อนหวาน ได้พบความละไมละมุน ดงไม้เขียวพร่าง..ซ้อนใบละอออ่อน แก่ เหลืองแดงพราว ให้งดงามราวภาพวาดจากจิตรกรเอกของโลกธรรมชาติ ยามใบไม้ร่วง ควงพลิ้วลิ่วลอยหล่นมาตามสายลมยามค่ำ ยิ่งราวย้ำดวงใจให้พบสัจจธรรมแห่งพรากจากยากหนีพ้น เฉกเดียวกับดวงชีวาชีวิตมวลมนุษย์เราทุกผู้นาม ทุกครั้ง..ที่พุดไพร เดินทางกลับเข้าไปสู่ไพรกว้าง ใจมิเคยอ้างว้าง ราวกำลังกลับไปพบเพื่อนเก่า กระท่อมไม้ไผ่ ของสองสามีภรรยาชาวไร่ ใกล้.... วิมาน..ดาวราย.. ที่ช่างแสนเรียบง่าย มีสวนมะนาวที่กำลังห้อยย้อยลูกดกเต็มทุกราวกิ่ง ค้างถั่วฝักยาว ที่กำลังพราวพรายด้วยฝักเขียวเรียวยาวระย้า ไร่กล้วยหอมที่กำลังรอท่าออกเครือ หวีไหว ให้ชื่นใจผู้รดน้ำพรวนดิน และไหนจะพืชผักสวนครัว ตะไคร้ มะกรูด โหระพา แมงลัก พริกสวน ที่เก็บกินไม่มีวันหมดสิ้นเพราะเจ้าของคอยปลูกเพิ่มตลอดเวลา และ.. ยังมีแปลงดอกไม้พื้นบ้านนานาพรรณ บานชื่น หงอนไก่ ดาวเรือง ที่เหลืองละออ รอเก็บไปร้อยมาลัยถวายพระ และ มาตรแม้นว่าให้ความรู้สึกถึงความยากไร้แห่งวิถี สำหรับคนที่มีชีวีติดเปลือกตมปมแห่งกิเลสวัตถุหรูหรา บรรดามีไปตามความคลั่งไคล้ในเทคโนโลยี่ ที่เปลี่ยนรุ่น ออกมาดูดเงินในกระเป๋าให้แบนจนแฟนขอทิ้ง เพราะหนี้ล้นพ้นตัว พันธนา และ.. นี่คือชีวิตของคนที่ด้อยโอกาส หากทว่า ด้วยสองมือ ด้วยแรงใจ พวกเขากลับสรรสร้างตำนานยิ่งใหญ่ คืนกลับให้กับแผ่นดิน..ด้วยการทำกินอย่างซื่อสัตย์สุจริต อย่างรู้คุณ..กตเวทิตาสมดั่งคำว่ารู้บุญคุณแผ่นดินแม่มาตุภูมิ และ... ใจดวงดิน ดวงงาม ก็มีค่าน่าปลาบปลื้มปิติใจ นับอนันต์กว่าใครใคร คนที่กินบ้านกินเมือง... พุดไพร..ชื่นชมยกย่องด้วยดวงใจคารวะ และ..ปรารถนาจักจารเรื่องราวรจนาฝากไว้ในผืนหล้า ถึง... สาวบ้านป่า บ้านไร่ ที่เธอมีชื่อแสนพราวพรายว่า *...ดาว..* เธอ มิใช่ดาวบนฟากฟ้า หากทว่า คือดาวที่ร่วงลงมาประดับดิน ประดับใจประดับไทย ที่แสนน่าประทับใจ ภาคภูมิใจ... ให้สมกับคำที่ว่า... เราทั้งหล้าคือข้าแห่งดินน้ำลมไฟ..ไฉนเลย.....! ......................... รอรจนาเรื่อง*ดาวประดับดิน*เมื่อมีไฟยามรำลึกนึกถึงไป ถึงทุกเรื่องราวแห่งชีวิตจริงที่ยิ่งกว่านวนิยายค่ะ
พุด 7 พ.ย. 2550 19:13 น. - ID 109355 
1561
6
0
7 พฤศจิกายน 2550 20:08 น. - comment id 784540
เกินคำบรรยายจริงๆ ครับ ผมก็เคยอยู่เพชรแก่งกระจานก็เคยไปเที่ยว เรามีธรรมชาติที่ดีอย่างนี้ต้องช่วยกันดูแลนะครับ
7 พฤศจิกายน 2550 22:02 น. - comment id 784599
โลกพัฒนาเพื่อยังความประณีตแห่งความสุขให้ล้นเหลือเฟือแก่มนุษย์ผู้มีความปรารถนาไม่มีวันพอเพียง ในแง่มุมหนึ่งก็งดงาม น่าชื่นชม แต่อีกแง่หนึ่งก็ก่อปัญหาให้กับความไม่รู้จักพอ สร้างแรงบีบคั้นให้กับรุ่นลูกรุ่นหลานที่ต้องแข่งขันเพื่อเทียมหน้าเทียมตากับเพื่อนฝูงและสังคมจนไม่มีเวลาแหงนดูดาวแม้แต่วันเดียว อนาคตช่างมืดมนสำหรับคนรุ่นใหม่ที่จะพบกับความทุกข์มากขึ้นและมากขึ้น จนไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม โลกและธรรมชาติคืออะไร ดาวเดือนและดวงดอกไม้..นำทาง..คือความดิบเดิมที่มีความสุขทุกวัน อยู่กับธรรมชาติ ดอกไม้ แสงแดด สายลม ฝนพร่างพราว เห็นพระอาทิตย์ขึ้น และ พระอาทิตย์ตก ได้งดงามทุกวัน กลางคืนเห็นดาวพราวพร่างฟ้า และทางช้างเผือกซึ่งคนไทยอีกหลายสิบล้านไม่เคยได้พบเห็น ความสุขที่แท้จริง คือความใส ใจงามโอบเอื้อ แบ่งปัน รอยยิ้มที่ยิ้มจากใจไม่มีสิ่งแอบแฝง พุดพัดชานำพาสิ่งนี้มาสู่ thaipoem แด่เพื่อนรักนักกวีได้สัมผัสความสุขสงบอย่างแท้จริง
7 พฤศจิกายน 2550 22:52 น. - comment id 784619
น้อง..บนข. และ.. คุณทวารวดี..คะ พุด..อธิษฐานจิตผ่านงานรักรจนา ถึงความงดงาม ของทะเลสาบสีเงิน...อันเงียบสงบสุข ของธรรมชาติบ้านป่าบ้านไร่ท้องทุ่งนาป่าเขาลำเนาไพร ดาว เดือน ดวงดอกไม้ เรือนไทย ในวิถีอันแสนเรียบง่าย สมถะ พอเพียง โดยเพียรแทรกธรรมะ และ.. ความรักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ รักแผ่นดิน ให้รู้กตเวทิตาคุณ ให้ภาคภูมิใจ ในความเป็นไทย มาอย่างยาวนานนับพันเรื่องรักรจนาค่ะ และ.. นี่คือนักอยากจะเขียนที่คิดว่า ดวงชีวีเราคือข้าธุลีพระบาท ที่พึงใช้ลมหายใจ เพื่อเป็นประโยชน์แม้นเพียงเล็กน้อยค่ะ จึงมีความเกษมในดวงจิตมากค่ะ ที่มากผลงานเวียนวนนี้ หวังอย่างน้อยอาจจะมีประโยชน์ แด่ใครสักคน ให้รู้รักความสมถะพอเพียง.. และรักธรรมะ และธรรมชาติค่ะ และ.. พุดโชคดี ที่ได้รับของขวัญจากเทวดาเดินดิน ให้พุด ได้เป็นเจ้าของผืนดิน ดั่งสวรรค์สรวง..วิมานดาวราย ซึ่งให้ความรู้สึกล้ำลึกดื่มด่ำงดงามเกินกล่าวค่ะ กับ..ทุกสรรพสิ่ง ที่ราวเนรมิตจากทิพย์เทพค่ะ ภาพดวงดารานับล้านดวงสุกใสจรัสแสงแข่งกันอมยิ้มพริ้มพรายให้พุดได้น้ำตาซึม ภาพทางช้างเผือก ที่พุดเห็นแล้วราวตกอยู่ในมนต์ขลัง ของพลังแห่งอนันตกาลอันแสนยิ่งใหญ่ค่ะ พุด..จึ่งชื่นใจ เป็นยิ่งนักแล้วค่ะ
8 พฤศจิกายน 2550 07:09 น. - comment id 784714
ให้ดาวเดือน...เยือนฟ้าทุกคราค่ำ และ...ชี้นำหัวใจให้สุขสม ดวงดอกไม้...ในแจกันอันภิรมย์ นำทาง...ชมชื่นสุขทุกนาที
8 พฤศจิกายน 2550 08:16 น. - comment id 784742
หน้าส่วนตัว
.jpg)
พี่พุดครับ
ชื่อของพี่ถ้าพ้องเสียง แปลว่า รู้ ตื่น และเบิกบาน ธรรมชาติทำให้เรา รู้ถึงความยิ่งใหญ่ของมัน ขณะเดียวกันทำให้สดชื่นเบิกบานอยู่เสมอ และทำให้เราตื่นตัวผสานกลมกลืนกับธรรมชาติเสมือนเป็นทุกส่วนของร่างกายเรา ธรรมชาติยิ่งใหญ่จริงๆครับ
8 พฤศจิกายน 2550 19:10 น. - comment id 785273
สวัสดีค่ะพี่พุด เป็นธรรมชาติที่งดงาม น่าสัมผัสยิ่งนักเลยค่ะ แต่เอ ร้อยดอกไม้ถวายพระแล้ว ถ้าเหลือ ขอน้องสักพวงได้ไหมค่ะ อิอิ คิดถึงนะค่ะ
8 พฤศจิกายน 2550 19:29 น. - comment id 785281
มาอ่านงานคุณพุด ไม่เครียดครับ หวังจะได้คุยกันสักครั้ง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
