กี่ครั้งแล้วร่ำไห้หัวใจเจ็บ น้ำคำเธอเหน็บแสนหน่วงหนัก สบตาถามใจ ใช่คนรัก ? คล้ายเราไม่รู้จักบนความจริง ทางเดินทอดยาวร้าวและล้า สู้ถนอมคุณค่ามาทุกสิ่ง เคยร่วมแบ่งปันวันพักพิง ยินยอมทอดทิ้งทั้งยากเย็น เมื่อไม่เหลือความดีการมีอยู่ ก็จะเลิกฝืนสู้ฝ่าทางเข็ญ เมื่อไม่เหลือเยื่อใยอย่างใจเป็น ก็จะเลิกรู้เห็นเช่นก่อนมา เมื่อจงใจไม่ถนอมพร้อมทำร้าย ก็อย่าหมายพบกันในวันหน้า เธอย่อมรู้เงื่อนไขที่ค้างคา เหลือเพียงรอยน้ำตา ลา - เลิกกัน กี่ครั้งแล้วร่ำไห้หัวใจเจ็บ น้ำคำเธอเหน็บ รักหรือนั่น ? ใครและใครอีกบ้างบนทางนั้น หนึ่งคนไม่สำคัญ ฉันหรือเธอ ?
24 ตุลาคม 2550 23:02 น. - comment id 776659
ถึงเค้นคอถามไปก็ไม่บอก ขอลวงหลอกแล้วล่อจนหลงใหล ยิ่งคนปราศเดียงสาศาลาไทย จะแอบฉกหัวใจไปครอบครอง
25 ตุลาคม 2550 07:45 น. - comment id 776800
25 ตุลาคม 2550 12:30 น. - comment id 776997
ไม่ตอบดีกว่า กลัวเข้าตัว อิอิ
25 ตุลาคม 2550 12:53 น. - comment id 777019
สวัสดีค่ะศาลาไทย หายไปนานเลยเนอะ สบายดีอ่ะเปล่าคะ
25 ตุลาคม 2550 18:19 น. - comment id 777297