พลีรจนาด้วยความรักภาคภูมิใจ แด่... ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายธาร ที่กำลังจะบินไปทำหน้าที่ พลีแด่โลกแล้งไร้อัฟริกา ด้านสาธารณสุขค่ะ ............. อกแผ่นดินภูมิใจในตัวเจ้า แม้นเหน็บหนาวเพียงใดไปตามฝัน ฝากความดีพลีแด่โลกดับแล้งวัน ดั่งธาราสวรรค์หยาดให้จิบน้ำทิพย์ทอง แดนดินใดให้เมตตากุศลจิต ต่อชีวิตเพื่อนมนุษย์ทั้งผอง ให้งดงามลบโศกสะเทือนครอง เพียงหมายปองปิดทองหลังองค์พระปฏิมา เจ้านกไพรในวันนี้สู่ป่ากว้าง หวังเลือนร้างวิปโยคใต้หล้า แผ่นดินแล้งด้วยโรคภัยนานา ปรารถนาสร้างบุญการุณย์ธรรม ขวัญเคียงข้างทางทองเจ้าแผ้วถาง ยามอ้างว้างพร่างน้ำใจระรินร่ำ เดินเดินเดินไปสู่ภูผาจิตน้อมนำ ให้โลกจำจารจดใจเจ้างดงาม....! .......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song314.html บ้านเรา บ้าน เรา แสน สุขใจ แม้จะอยู่ ที่ไหน ไม่สุขใจ เหมือนบ้านเรา คำ ว่าไท ซึ้งใจ เพราะใช่ ทาสเขา ด้วยพระบารมีล้นเกล้า คุ้มเรา ร่มเย็น สุขสันต์ รุ่ง ทิพย์ ฟ้า ขลิบทอง พริ้วแดดส่อง สดใส งามจับใจ มิใช่ฝัน ปวง สตรี สมเป็นศรีชาติ เฉิดฉัน ดอก ไม้ชาติไทยยึดมั่น หอมทุกวัน ระบือ ไกล บุญ นำพา กลับมาถึงถิ่น ทรุดกายลงจูบดิน ไม่ถวิลอายใคร หัว ใจฉัน ใครรับฝาก เอาไว้ จาก กัน แสน ไกล ยังเก็บไว้ หรือเปล่า เมฆ จ๋า ฉัน ว้า เหว่ ใจ ขอวานหน่อยได้ไหม ลอยล่องไป ยังบ้านเขา จง หยุดพัก แล้วครวญรับฝาก กับสาว ว่าฉันคืนมาบ้านเก่า ขอยึดเอา ไว้เป็น เรือน ตาย... ..............
พุด 20 ต.ค. 2550 10:26 น. - ID 108676 
1018
2
0
20 ตุลาคม 2550 11:10 น. - comment id 774284
เสียงนกไพรร้องระงมงาม ย้ำเตือนจิตวิญญาญอันสงบ แห่งผองมิตรกวี กับวันที่บ้านเรือนไทยดอกไม้หอม นกน้อยคืนคอน วอนจันทร์เจ้า เคล้าน้ำค้าง ที่พรั่งพราว ดาวเดือนมากล่อมไกว หวัง.. ปันพลีเพื่อจรรโลงโลกและจิตวิญญาญ เปิดโรงเรียนทางจิตวิญญาญ เปิดบ้านต้อนรับมิตรผองกวี นำพาผองมิตร สู่.. สายธารธรรมะธรรมชาติ หลังจากที่รอมาเนิ่นนานแสนนาน กับวันนี้ที่ผลิพร้อมเพื่อเป็นจริงแล้ว.. ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายธาร .. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song774.html สี่แผ่นดิน คนมี ชีวิตและกายา ถือ กำเนิดเกิดมา เป็นหญิง หรือว่าเป็นชาย ผู้มี พระคุณอันแสนยิ่งใหญ่ กว่า สิ่งใด ก็คือแผ่นดิน เป็นแดน ที่ให้ชีวา พึ่งพา อาศัยและอยู่กิน คุณใด จะเปรียบแผ่นดิน เอื้อชีวิน จากวันที่เกิด จนตาย ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน ความทุกข์เยือน เรือนกาย หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา ยามดี เราดีตาม ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน ความทุกข์เยือน เรือนกาย หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา ยามดี เราดีตาม ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song359.html ไกลบ้าน ชรินทร์ นันทนาคร วิปโยคโศกใจ เหมือนเมื่อไกลบ้าน ไกลสถานพักพิง ยิ่งใจเหงา ห่างไกลหัวใจจำเศร้า เจ้าอยู่ดีเป็นไฉน พลัดที่พึ่งที่พิง ทิ้งที่พำนัก ไกลที่รักพักพา จะอาศัย เจ้ามีเพื่อนชมคนใหม่ แล้วทิ้งพี่ให้ชอกช้ำชีวี อันรักกันอยู่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า เหมือนชายคา เข้ามาเบียด ดูเสียดสี อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี ก็เหมือนมีแนวป่า มาปิดบัง เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า จะเงียบเหงาแล้วลืม ซึ่งความหลัง ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง ขอน้องอย่าชัง คนร้างแรมไกล อันรักกันอยู่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า เหมือนชายคา เข้ามาเบียด ดูเสียดสี อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี ก็เหมือนมีแนวป่า มาปิดบัง เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า จะเงียบเหงาแล้วลืม ซึ่งความหลัง ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง ขอน้องอย่าชัง คนร้างแรมไกล...
20 ตุลาคม 2550 19:19 น. - comment id 774521
แวะมาชมความงามครับ ลำนำกวีที่มีความงามเป็นเอกลักษณ์ มีเฉพาะที่นี่จริง ๆ สบายดีนะครับ
20 ตุลาคม 2550 20:02 น. - comment id 774545
สวัสดีค่ะ.. มาให้กำลังใจด้วยคนค่ะ..
25 ธันวาคม 2553 08:50 น. - comment id 1175897
หวัดดีคราบ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
