๏ ระหว่าง ทางสาย รายทางสวย รอยเท้า อยู่ด้วย รอยทางเก่า รอยทาง ซ้ำรอย มานานเนา รอยเท้า เหยียบทบ กลบซ้ำรอย ๏ นั่นแน่ะ ปลาดาว นอนเกยหาด คลื่นซัด คลื่นสาด พลาดบ่อยบ่อย ทอดร่าง ริมหาด กระเพื่อมคอย ใหญ่น้อย ลอยน้ำ เรียงระเนน ๏ นั่นแน่ะ ปลาดาว ประเดประดัง เรียงร่าง รอหวัง กับฝั่งเห็น คราวคลื่น กลืนวิถี ที่ไหวเอน วิถีคลื่น เบี่ยงเบน ให้เป็นมา ๏ ละร่าง ละร่าง บน ทางสาย รินลม เดียวดาย และโหยหา เวิ้งน้ำ ลึกแล แค่สายตา แค่รอย ปรารถนา สู่มหานที ๏ นั่นแน่ะ ปลาดาว ที่ร้าวล้า เวิ้งน้ำ ปรารถนา อยู่ที่นี่ หากทว่า ! ที่มี เหมือนไม่มี ไม่อาจคืน วิถี ตะเกียกตะกาย ๏ ระหว่าง ทางสาย รายทางซ่อน รอยเท้า อาทร ย้อน ทางสาย อาจบางที ซ้ำรอย อย่างเดียวดาย เพื่อตกตาย ปรารถนา ปลายทางนั้น ฯ ....................................................... ศุกร์ ๒๑ กันยายน ๒๕๕๐ เช้าฉ่ำฝน หาดทางสาย-หาดบ้านกรูด บางสะพาน ประจวบคีรีขันธ์ ........................................................
ผู้งมงายในรัก 26 ก.ย. 2550 16:44 น. - ID 107695 
1479
1
0
27 กันยายน 2550 07:38 น. - comment id 760704
ช่างคิดช่างสังเกตุและสื่อออกมาเป็นบทกลอนได้ดีเลยค่ะ
27 กันยายน 2550 07:40 น. - comment id 760708
เคยเห็นคนเก็บปลิงทะเล ไปขาย เก็บไปเต็มถังเลยคะ อย่างนี้จะสูญพันธุ์มั้ยนะ
27 กันยายน 2550 13:25 น. - comment id 760916
เพิ่งไปหาดบ้านกรูดมา สวยจริงๆเลยนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
