ฟ้าสวยจนเกินกล่าว เมฆพราวกระจายดั่งภาพฝัน ริมบึงสายน้ำรักนิรันดร์ ราวสวรรค์รอมาแสนนาน ฝันไปว่าได้รับจูบแผ่วไล้ละมุน หอมกรุ่นแกมดอกไม้ป่าแสนหวาน ใจดวงเศร้าเลิกเหน็บหนาวร้าวราน ดอกรักบานสะพรั่งณ..กลางใจ พลังใดไหนเล่าจักยิ่งใหญ่เท่าพลังรัก ซึ้งประจักษ์จนหวามไหว อกใครไหนเล่าจะอุ่นเท่าเทพฤทัย นานแค่ไหนไม่หวั่นขวัญเฝ้ารอ แม้นโลกจักหมุนไปพบวิปโยค แสนโศกสับสนอธิษฐานขอ รักแห่งเราเป็นดั่งรักแท้นิรันดร์ก็เพียงพอ จะไม่ท้อ แม้นเพียงรอ...ฝันสมมุติ...
23 กันยายน 2550 16:26 น. - comment id 758370
อักษรอ่อนไหว ภาพงามอร่ามตา สวัสดีครับพี่พุด รักและคิดถึงมากๆ ครับ
23 กันยายน 2550 16:48 น. - comment id 758387
แวะมาเยี่ยมชมผลงานค่ะ...
23 กันยายน 2550 17:12 น. - comment id 758396
กลอนเพราะภาพสวยมากคะเสียดายฟังเพลงไม่ได้อ่าคะเครื่องพิม
23 กันยายน 2550 21:00 น. - comment id 758437
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายก่อนนอน อิอิ สบายดีน่ะค่ะ
23 กันยายน 2550 21:04 น. - comment id 758439
..เรนเห็นแบบเดียวกับพี่ชายดอย.... เรนคิดถึงพี่พุดพัดชานะคะ....
23 กันยายน 2550 22:06 น. - comment id 758471
แวะมาเยี่ยม คุณพุด ภาพสวย บทกลอนก็ไพเราะกินใจลึกซึ้งแท้ๆ
23 กันยายน 2550 22:35 น. - comment id 758493
ภาพสะท้อนความรู้สึกได้ดีค่ะ กลอนสะท้อนใจได้ชัดเจนเช่นกัน ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆๆนะคะ
24 กันยายน 2550 12:10 น. - comment id 758642
......มิใช่เพียงภาพจำแลงในแสงแข ...ฤดีแดอย่าพะวงฤา..สงสัย ...ร่างเลือดเนื้อ....วิญญาณ..ก่อเป็นอรทัย ...นี้หาใช่ฤทธิ์เล่ห์.....แห่งเทวัญ ......สวัสดีค่ะ...กลอนไพเราะและชอบภาพล่างสุดค่ะ....ทำให้นึกถึงนางสีดา....ตอนนางลอยน่ะค่ะ...
24 กันยายน 2550 14:01 น. - comment id 758720
เพียงภาพฝันก็สุขใจค่ะ...