ลูกเทวดา

วิจิตรวาทะลักษณ์

          กูเป็นลูกเทวดาลงมาเกิด
จึงลอยเลิศเชิดหน้าตราศักดิ์ศรี
นามสกุลหนุนมาว่าผู้ดี
บริวารน้องพี่มีคุ้มกัน
	          เกิดมาบนกองทองของพ่อแม่
กินจนแก่ก็หมดไปไม่ถึงขั้น
จึงเฝ้ากินเฝ้าผลาญทุกวารวัน
แม่ก็มั่นเอาใจไม่ขัดคอ
	          ขออะไรได้หมดมิลดหย่อน
จึงเที่ยวอ้อนเที่ยวอ้างรังแต่ขอ
ยังเป็นเด็กแต่อวดรวยด้วยมีพอ
เพราะบุญพ่อบุญแม่แผ่ให้มา
	          กูชี้นกต้องเป็นนกจึงยกย่อง
กูชี้ไม้ให้เป็นทองต้องคล่องกว่า
ขัดคำสั่งจะเจอดีที่บิดา
จะบัญชาขับไล่ใส่กงกรรม
	          กูทำผิดพ่อทำให้กูไม่ผิด
จะเบือนบิดผิดใดให้เป็นขำ
อำนาจเงินบารมีที่พ่อทำ
จะเปลี่ยนคำตัดสิ้นให้สิ้นเวร
	          จะไปไหนมาไหนได้แด่เบ่ง
ใครกล้าเก่งมองหน้าถ้าข้าเห็น
น้ำร้อนร้อนสาดใส่หน้าด่า.....เวร
โทษฐานเช่นกล้าดีมีสบตา
	          แล้วจิกหัวรัวตบสยบร่าง
อย่ามากร่างกล้าดีที่ต่อหน้า
เชิญเลยไปแจ้งตำรวจอวดศักดา
พ่อกูใหญ่ใครจะกล้ามาราวี
	          ถึงจะใหญ่คับฟ้าหาใครเท่า
บารมีเกินกว่าเขากี่เท่าที่
แต่สุดท้ายเมื่อตายวายชีวี
ร่างที่มีหรือจะใหญ่ไปกว่าโลง
          วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
          วันพฤหัสบดีที่  20   กันยายน  2550