สบัดธูปกวัดไกวจนไฟดับ ตาจดจับจ้องนิ่งสิ่งเบื้องหน้า รูปสลักองค์พระปฎิมา น้อมวันทาจดจำพระธรรมมัง ประกายพักตร์ผ่องผุดพิสุทธิ์ใส พระเวไนยยินยลแต่หนหลัง คราสุดท้ายสัตว์เราล้วนเน่าพัง เกินยับยั้งวนเวียนไม่เปลี่ยนแปลง เกิดแล้วเจ้าดื่มด่ำน้ำนมแม่ อีกไม่นานก็แก่ร่างแปรแผลง ต้องมีทรุดเจ็บไข้ไร้เรี่ยวแรง สุดท้ายแหล่งที่หมายตายคือกัน เจ้าจะเป็นยาจกระหกระเหิน เจ้าจะเดินบนพรมบรมสุขสันต์ เจ้าจะเป็นคนป่าหรือราชันย์ มีสังขารเทียมทันทุกชั้นชน ล้วนต้องกินข้าวปลาคืออาหาร อยากมีบ้านคุ้มขวัญกันลมฝน ต้องการผ้าพันร่างพรางตัวตน แลป้องพ้นด้วยโอสถปลดโรคา ด้วยฉงนจริงเหวยจึงเอ่ยถาม ความจริงสามข้อนั้นคือปัญหา อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มีมรรคาเส้นใดให้เลี่ยงจร ท่านจึงยกดัชนีชี้กระจก โอ้ประสกผู้เขลาเราจะสอน เห็นไหมเงาวูบไหวในทุกตอน เป็นภาพซ้อนเราเคลื่อนเลื่อนตามกัน การกระทำเจ้านั้นเป็นฉันใด เจ้าจะได้ย้อนเห็นเป็นฉันนั้น การกระทำคือกรรมตามเทียมทัน ไม่มีวันหลีกเร้นเป็นกฏเกณฑ์ กิเลสเหลวเหนียวข้นจนเป็นก้อน จงดูก่อนก้าวย่างต่างโล่ห์เขน คอยปกป้องตัวเราก่อนเข้าเมรุ เมื่อพ้นเวรจึ่งสบแคว้นแดนนิพพาน โอยลูกกลัวความตายมลายจาก ต้องพลัดพรากสิ่งรักสมัครสมาน สิ่งเคยมีกลับพลันอันตรธาน เป็นวันวารสู่แดนแสนมืดมัว เจ้าจะหวั่นไปไยในตอนนี้ เพราะชีวีเจ้ายังนั่งชูหัว แต่ถ้าแล้ววันหนึ่งมาถึงตัว ก็อย่ากลัวด้วยแล้วสิ้นในวิญญาณ ชีพชั้นต่ำชั้นสูงหรือฝูงสัตว์ ล้วนแน่ชัดยอบดินสิ้นสังขาร ก็เหมือนหลับนัยนากาลนาน ยังสุสานบ้านเก่าเราทุกคน เหมือนกับล้มลงฟอนได้ผ่อนพัก เวราจักโอบเจ้าเข้าสู่หน เอื้อมสะกิดปลุกเราเหมือนเป่ามนตร์ บันดาลดลเจ้าคืนตื่นนิทรา
ดาวอังคาs 17 ก.ย. 2550 22:06 น. - ID 107221 
3661
3
0
17 กันยายน 2550 22:11 น. - comment id 755198
สวัสดีครับ ทุกคน เขียนจากเพลงน่ะ วงอะไรไม่บอก ชื่อหยาบคายมาก ที่เค้าร้อง hip hop น่ะ พอเดาออกกันไหม หลายคนอาจเคยฟังแล้ว เพลงนี้ชื่อเพลง "หลับ" เห็นชื่อวงแล้ว ไม่อยากจะเชื่อว่าแต่งเพลงลักษณะนี้ได้
17 กันยายน 2550 23:15 น. - comment id 755234
สรรพสัตว์ในโลกล้วน.......เวียนวน สุดแต่บุญกุศล..................ที่สร้าง และกรรมที่ตัวตน..............เคยก่อ เวียนว่ายในเวิ้งว้าง...........ว่าด้วยกฎเกณฑ์ หายหัว เอ้ยหายหน้าไปนานเลยน่ะท่าน อ่านเรื่องนี้แล้ว บอกได้คำเดียว... ....เจริญธรรมครับท่าน
17 กันยายน 2550 23:35 น. - comment id 755245
ติดตามอ่านงานท่าน....หายไปนาน.. ให้แง่คิดเสมอ....ขอคาระวะคับผม
18 กันยายน 2550 00:28 น. - comment id 755278
ทำให้นึกถึง...ล้างจานก่อนนอน... ในหนังสือภูมิคุ้มใจของ เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย แบบฝึกหัดของฉันได้แก่ การล้างจานก่อนนอน...ทุกคืน เคยอ่านเจอว่าเป็นคำสอนของพระทิเบตที่ใช้การล้างจานก่อนนอนมรณสติ... หมายถึงให้ระลึก ตระหนักรู้ว่าเราอาจตายได้ทุกเมื่อ คืนนี้อาจเป็นคืนสุดท้ายของเราก็ได้ ถ้าพรุ่งนี้เช้าเราไม่ตื่น จานชามสกปรกก็จะต้องตกเป็นภาระผู้อื่นสะสาง โอ้...ช่างเป็นไอเดียที่แจ่มยิ่งนัก... (ยังหาซื้ออยู่จนเดี๋ยวนี้ ไม่เจอครับท่าน)
18 กันยายน 2550 00:46 น. - comment id 755284
18 กันยายน 2550 07:50 น. - comment id 755337
หน้าส่วนตัว
แฮะ ๆ ท่านดาว-อัง-คาร ตื่น ๆ
โห้ กว่าท่านจะตื่นได้ นับเวลารอข้ามปีเลยนะท่าน
สุข ทุกข์ ซำบายดีเน้อ !!
คนเราก็เท่านี้ . . . ทำดีไว้ ดีที่สุด เนอะ
ปล. กำลังใจ มีให้ไม่มีหมด แฮะ ๆๆ 
18 กันยายน 2550 08:03 น. - comment id 755352
คนบนดาวอังคาร เขียนได้แจ่มมาก..อิอิ :) นึกว่าลืมกันแล้ว..
18 กันยายน 2550 09:25 น. - comment id 755376
Title: หลับ Artist: Fucking Hero Feat. POP ...กาลครั้งนึงนานมาแล้ว มีเจ้าหญิงน้อยแสนซุกซนอยู่องค์หนึ่ง วันนึงเจ้าหญิงแอบไปวิ่งเล่นในสวนต้องห้ามและแอบเด็ดผลแอปเปิ้ลในสวนมากิน ทันใดนั้นเจ้าหญิงก็ล้มลง แล้วหลับไป ทุกคนช่วยกันปลุกเจ้าหญิง แต่เจ้าหญิง ก็ยังไม่ยอมตื่น * ไหว้องค์พระปฏิมาแกะสลัก ประกายเมตตาธรรมแจ่มพระพักตร์ พระดำรัส ทรงโปรดเวนัยสัตว์ เวียนว่าย ตาย เกิด ก็คือสัตว์ จวัจนะท่านว่าดูเอาเองเถอะนะเหล่าพุทธบริษัท กิเลสเริ่มจับตัวกันเป็นก้อนตั้งแต่เราเริ่มแยกแยะได้ว่าอันไหนกลิ่นโกโก้ กลิ่นเมนทอล มองทารกดื่มนมที่แม่ป้อนไม่กี่สิบปี บุรุษ สตรี ต้องเข้าพิธีศพ เพราะคงต้อง ถึงวันที่บ้านเป็นห้างฯ หรือขายของชำ เป็นนายเหนือหัว เป็นจอมราชันย์ นักโทษถูกจองจำ สิ่งหนึ่งที่เท่า ๆ กัน คือพอเกิดมาต้องมีสังขาร ต้องการอาหาร ต้องการที่อยู่เป็นสสาร วนเวียนในวัฏฏะสังสาร หรือจักรวาลที่มีมิติกว้างใหญ่ไพศาล ความจริงของสัตว์โลกทั้งสามข้อ อนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา ถามหลวงพ่อว่ามีทางใดที่ฉันจะหลบหนีไม่ยอมทำตามระบบ เกิด แก่ เจ็บ ตายที่น่าตลก ขำกลิ้ง 5 ตลบ ท่านยกนิ้วชี้กระจก ดูก่อนประสบ เห็นหรือไม่ว่าเงาที่ปรากฏมันทำตามเราขยับทุกประการ ฉันใดอายุอานามย่อมทำตามกฏแห่งกรรมที่กระทำ วันใดไม่มีเงาในลำธาร เมื่อข้ามวัฏสังสารถึงนิพพาน เมื่อนั้นจะหยุดชั่วกาลนาน ~ อย่ากลัวไปเลยยังไงเราก็ต้องเจอ เรื่องธรรมดา ก็เหมือนพักผ่อน ก็เหมือนหลับตา ก็คงไม่มีอะไรจะยากเกินกว่าแค่ยอมรับมัน ~ ** สิ่งเล็ก ๆ ไล่ไปใหญ่ สิ่งใหญ่ ๆ หรือจะเล็ก เริ่มมีความอยากเท่าขี้เล็บ ไม่นานคงทะเล็ด ทะลัก โลภ โกรธ รัก หลง เปิดใจรับพลพรรคหลง สละเพศฆราวาสเป็นพระสงฆ์ มองเงินทองที่สะสม ชื่อเสียงที่สั่งสม บารมีคนแซ่ซ้องสรรเสริญน่าสับสน สิ่งไหนคือสัตว์ชั้นสูง คน นก หมา หรือหมู ล้วนแตกดับไปกับดินตอนดับสูญ น่าอดสูสู่สุสาน ที่นอนผืนใหญ่ ๆ นอนเอาแรงกันสักแป็บแล้วก็ตื่นขึ้นมาใหม่ โลกหลังความตาย ไม่เคยจะมีอะไรในกอไผ่ หลับร่วมอโศกขัย หลับไปไม่นานก็ตื่นมาหลงใหล ~ อย่ากลัวไปเลยยังไงเราก็ต้องเจอ เรื่องธรรมดา ก็เหมือนพักผ่อน ก็เหมือนหลับตา ก็คงไม่มีอะไรจะยากเกินกว่าแค่ยอมรับมัน ~ ...จนกระทั่งวันนึง เจ้าชายที่แอบหลงรักเจ้าหญิงมานานก็เข้าไปจุมพิศเจ้าหญิง ทันใดนั้นเจ้าหญิงก็ลืมตาตื่นขึ้น แต่พอเจ้าหญิงตื่นก็เกิดหิว แล้วก็ไปเด็ดแอบเปิ้ลมากินอีก แล้วเจ้าหญิงก็ล้มลงแล้วหลับไป โถ่!! ก็มันหิวนินา จบแล้วววว... ...........................
18 กันยายน 2550 09:41 น. - comment id 755382
โหท่านดาวอังคาร ไม่เจอกันนานเลยนะนี่ แหมมาเยี่ยมบ้านอีกที มีธรรมดีดี มาฝากกัน
18 กันยายน 2550 11:43 น. - comment id 755432
ได้เข้ามาอ่านผลงานแล้วครับ ยอดเยี่ยมมาก
18 กันยายน 2550 13:24 น. - comment id 755511
ตอนนี้กำลังอยากหลับเลยค่ะ กินอิ่ม นอนหลับไหมคะพี่ชาย
18 กันยายน 2550 22:44 น. - comment id 755786
แก้วประเสริฐ.
19 กันยายน 2550 09:33 น. - comment id 755928
สวัสดีค่ะ ดาวอังคาร... โหหายไปตั้งนาน แต่บทกลอนก็น่าสนใจเช่นเคย ปล่อยให้มะกรุ๊ดจี่ คิดถึงตั้งนานสบายดีนะคะ
19 กันยายน 2550 19:02 น. - comment id 756346
ได้สดับธัมมังเรื่องสังขาร ย่อมมีเสื่อมตามกาลบันดาลผล มีเกิดแก่เจ็บตายไม่วกวน ยากหลุดพ้นกงกรรมนำให้เป็น จะยากดีมีจนหลุดพ้นไม่ ต้องสิ้นขัยอนิจจังดังที่เห็น สรรพสิ่งไม่เที่ยงเยี่ยงกฏเกณฑ์ ตามกรรมเวรบาปบุญหนุนวันวาน คือวัฏสงสารต้องผ่านภพ ที่ประสพทุกคนบนสังขาร ท่ามกิเลสอัตตาอุปาทาน สุดท้ายไซร้อันตรธานรานชีวิน
25 กันยายน 2550 18:24 น. - comment id 759653
ชอบครับเพลงนี้ เปิดฟังจนหลับ ยังมีเพลง "นอน" อีกเพลงอยากให้ฟัง ลองหามาฟังดูครับ
16 เมษายน 2554 21:10 น. - comment id 1191223
เธอสบายดีไหม ยังคิดถึงเธอเสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
