คนชอบว่า คุณครู นั้นชอบบ่น ยามได้ยล ยินเสียง เพียงเอ่ยสอน เมื่อทำผิด แนะนำ รู้ขั้นตอน ของามงอน อย่าว่า ครูดุเลย อยากให้เจ้า เติบใหญ่ ก้าวคงมั่น อยากให้วัน ข้างหน้า ก้าวเปิดเผย อยากให้เดิน ด้วยดี ไร้ขวากเกย อยากให้เคย คิดหลัง คำสอนครู สักวันเจ้า จะรู้ ตามครูบอก สักวันออก โลกใหญ่ มั่นนะสู สักวันคิด ย้อนกลับ คำสอนดู สักวันรู้ ที่บ่น เพื่ออะไร อยากใส่เพลง กำลังใจ แต่ใส่ไม่เป็นค่า ขอร้องให้ฟังดีกว่าน้า ...เป็นกำลังใจให้คุณ เป็นกำลังใจให้คุณ......
6 กันยายน 2550 12:05 น. - comment id 750248
ทันป่าวเนี่ย ไม่ทันแหงเลย
6 กันยายน 2550 12:25 น. - comment id 750249
คุณครูที่รัก... เด๋วเจอกันนะจ๊ะ
6 กันยายน 2550 12:41 น. - comment id 750251
นำคำบ่นไปปรับปรุง รับรองว่าได้ผลดีแน่นอนค่ะ
6 กันยายน 2550 13:02 น. - comment id 750276
เพราะรักถึงได้บ่น เน๊าะ...
6 กันยายน 2550 13:17 น. - comment id 750282
ดาวระดา ว่าผู้หญิงขี้บ่นเป็นมนต์เสน่ห์ ของผู้หญิงนะครับ แสดงว่า มีความละเอียดละออ ละเมียดละไม ใส่ใจคนรอบข้าง น่ารักจะตายเนอะ
6 กันยายน 2550 13:36 น. - comment id 750291
ใครกันหนาว่าครูผู้สอนสั่ง ภาพเบื้องหลังชีวิตถูกผิดสอน จิตรำพันวันคืนกล้ำกลืนนอน หวนนึกตอนครูด่าน้ำตาริน ความเคยชินยินยลครูบ่นด่า เคยคิดว่าน่าเบื่อเรือจ้างสิน กับอดีตกรีดใจในชีวิน ความเคยชินสินทรัพย์นับอนันต์ รู้คุณท่านวันนี้ไม่มีสูญ ขอเทิดทูนบุญสร้างทางสวรรค์ ผสมบวกคูณเพิ่มเสริมชีวัน ครูของฉันร่มเย็นเช่นพรชัย อยู่แห่งไหนเย็นสุขทุกค่ำเช้า เงินทองเหย้าเรือนรักพำนักได้ ปรารถนาสมหวังดั่งตั้งใจ คิดสิ่งใดสำเร็จเคล็ดวิชา ที่เมตตาลูกศิษย์รู้ผิดชอบ แนวข้อสอบความดีที่ล้ำค่า ขอคุณพระอำนวยช่วยนำพา ครูทั่วหล้าเป็นสุขทุกท่านเอย ฯ หวัดดีตอนบ่ายครับ... ส่งยิ้มใสใสให้กับหัวใจ..วันละนิดจิตแจ่มใส
6 กันยายน 2550 14:23 น. - comment id 750310
รอยไม้เรียวยังย้ำจำได้แม่น เพราะฉันตอบแทนเพื่อนเหมือนทำหยาม ครูโมโหโกรธไปดุจไฟลาม ครูไม่ถามแต่ตอบช่วยด้วยยินดี มานี่สิหนูกมลคนขี้ดื้อ คำถามหรือให้เพื่อนตอบนะโฉมศรี ครูไม่ถามอย่าตอบมันไม่ดี เพราะครูมีข้อคำถามไว้ตามมา ครูฟาดก้นหนึ่งทีมีน้ำตา เพื่อนเพื่อนมานั่งไห้ใจผวา วันนั้นหนอพวกเรามีน้ำตา คิดขึ้นมา...ยังขำ..จำไม่ลืม.. ครูพิมเคยตอบแทนเพื่อน เพราะเพื่อนตอบไม่ได้ถาม ครูเลยทำโทษตีก้นหนึ่งที.. จำได้ว่าร้องไห้... ขำขำเนาะเมื่อมาทำหน้าที่ตรงนี้ รู้เลยว่าทำไมครูต้องลงโทษ..
6 กันยายน 2550 16:00 น. - comment id 750336
คนที่ถูกครูบ่น ครูทำโทษ มาเป็นครูเยอะค่ะ ง่า...พี่รินก้อคนนึง เด็กแถวหน้าค่ะ แถวหน้าตอนที่จะถูกทำโทษแหละ...
6 กันยายน 2550 16:27 น. - comment id 750350
ดีค่ะ แวะมาทักทายนะค่ะ จิตรำพันจ๋าๆๆ สบายดีไหม
6 กันยายน 2550 16:53 น. - comment id 750384
..เห็นด้วยเลยค่ะ
6 กันยายน 2550 17:28 น. - comment id 750416
รู้สึกว่าวันนี้คุณจะมาบ่นเป็นกลอนกันสองท่านแล้วนะค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณทุกท่านค่ะ เพราะรักศิษย์ จึงคิดบ่น อิอิ
6 กันยายน 2550 18:17 น. - comment id 750478
อืมเห็นด้วยอย่างแรงค่ะ
6 กันยายน 2550 18:26 น. - comment id 750483
น่าเห็นใจครูนะครับ นี่ถ้าพันธะเป็นครู ใครมาว่า พันธะจาบอกว่า"ใครเล่าจาเป็นได้ดั่งใจคุณ" เนาะ
6 กันยายน 2550 18:49 น. - comment id 750509
อันครูนั้นคือแม่พิมพ์ของเหล่าศิษย จึงเพียงพิศ คอยขัดเกลา และพร่ำสอน ด้วยความรัก และห่วงศิษย์ ด้วยอาวรณ์ คำพร่ำวอน สั่งสอนไป เพราะหวังดี พวกลูกศิษย์ ต้องเข้าใจคุณครูค่ะ
7 กันยายน 2550 01:01 น. - comment id 750666
ดีจ้า คุณน้องจิตรำพัน คืนนี้ อาราเล่ได้รับมอบหมายจากเจ้าของห้องเจ้าค่ะ ว่า ให้บอก พ่อแม่พี่น้อง มิครรักแฟนเพลงของ คุณน้องจิตรำพันด้วยว่า ง๊วง ง่วง เจ้าค่ะ ขอลาไปนอนแล้ว แล้วสัญญาว่าจะกลับมาตอบทุก ๆ ท่านในวันพรุ่งนี้ ทุก ๆ คนรับทราบนะเจ้าคะ อย่านิ้ยใจเจ้าของห้องเลยน๊า น๊า น๊า อาราเล่มาช่วยบอกให้ ตามสัญญาแล้วนะ อิอิ
7 กันยายน 2550 01:26 น. - comment id 750690
นั่นสิครับ เพราะเสียงบ่นที่แสนน่ารำคาญและรอยไม้เรียวในอดีต ทำให้เรามีวันนี้ และทำให้เราหวนกลับไปคิดขอบคุณ... ถ้าไม่มีวันนั้น คงไม่มีวันนี้
7 กันยายน 2550 06:23 น. - comment id 750727
อย่าบ่นมากนะครับคุณครู ระวังๆ อิอิ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
7 กันยายน 2550 09:39 น. - comment id 750774
เขียนได้ดีงดงามแล้วจ๊ะอ่อนพลิ้วดี ขอเสริมหน่อย นะการเล่นกลอนแปดจ๊ะ กลอนแปด กลอนแปดต้องแปดคำเสมอห้ามมากน้อยยก เว้นคำกล้ำท่านอ่านแล้วได้คำเดียวจ๊ะ บอกแล้วว่าต้องใช้แปดคำ ตัดคำฟุ่มเฟือยทิ้งไป สรรค์อักษรให้พอเหมาะพอควรนะ อักษรสูงมี 11 ตัว คือ ข ฃ ฉ ฐถ ผฝ ศษสห ใช้วรรณยุกต์แทนได้จะทำให้เสียงสูง คือ สระอิ สระอี สระไม้เอก ไม้โท ไม้ตรี จ๊ะ อักษรกลาง มี 9 ตัว คือ ก จ ฎ ฏ ด ต ปอ ผมแยกอักษรตามกลุ่มไว้ หากจำก็เพียงจำกลุ่ม อักษรสูง ข ฃ ฉ ฐ ผ ศ สระนั้นไม่ต้องบอกนะ นอกนั้นเป็นอักษรต่ำหมด ทั้งหมดครบ 44 ตัวจ๊ะ คำสุดท้ายวรรคแรกนั้นต้องเป็นคำเสียงสามัญ คำสุดท้ายวรรคสองนั้นต้องเป็นคำเสียงสูง คำสุดท้ายวรรคสามนั้นต้องเป็นคำเสียง กลางหรือ เสียงต่ำ คำสุดท้ายวรรคสี่นั้นซึ่งเป็นกลอนส่งต้องเป็น คำเสียงต่ำหรือสามัญก็ได้ยกเว้นคำตาย หากจะ ใช้ก็ได้แต่ความไพเราะจะขาดหายไปหน่อย และเวลากลอนรับจะรับได้ยาก ต้องคนที่เก่ง และชำนาญเท่านั้นถึงจะทำได้ พยายามฝึกฝนเข้านะจะมาคอยดูเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
7 กันยายน 2550 10:00 น. - comment id 750790
อือๆๆ ครูไม่รัก
7 กันยายน 2550 10:18 น. - comment id 750808
เพิ่มเติมจ๊ะ กลอนแปด กลอนแปดต้องแปดคำเสมอห้ามมากน้อยยก เว้นคำกล้ำท่านอ่านแล้วได้คำเดียวจ๊ะ สรรค์อักษรให้พอเหมาะพอควรนะ อักษรสูงมี 11 ตัว คือ ข ฃ ฉ ฐถ ผฝ ศษสห ใช้วรรณยุกต์แทนได้จะทำให้เสียงสูง คือ สระอิ สระอี สระไม้เอก ไม้โท ไม้ตรี จ๊ะ อักษรกลาง มี 9 ตัว คือ ก จ ฎ ฏ ด ต ปอ ผมแยกอักษรตามกลุ่มไว้ หากจำก็เพียงจำกลุ่ม อักษรสูง ข ฃ ฉ ฐ ผ ศ สระนั้นไม่ต้องบอกนะ นอกนั้นเป็นอักษรต่ำหมด ทั้งหมดครบ 44 ตัวจ๊ะ คำสุดท้ายวรรคแรกนั้นต้องเป็นคำเสียงสามัญ คำสุดท้ายวรรคสองนั้นต้องเป็นคำเสียงสูง คำสุดท้ายวรรคสามนั้นต้องเป็นคำเสียง กลางหรือ เสียงต่ำ คำสุดท้ายวรรคสี่นั้นซึ่งเป็นกลอนส่งต้องเป็น คำเสียงต่ำหรือสามัญก็ได้ยกเว้นคำตาย หากจะ ใช้ก็ได้แต่ความไพเราะจะขาดหายไปหน่อย และเวลากลอนรับจะรับได้ยาก ต้องคนที่เก่ง และชำนาญเท่านั้นถึงจะทำได้ ** ฉันทลักษณ์ ** กลอนแปดแบ่งเป็น 4 บาทหรือสี่วรรค คือ 1)กลอนสลับ กลอนวรรคต้น คำสุดท้ายใช้คำ เต้น นอกจากคำสามัญ 2)กลอนรับ กลอนวรรคที่สอง คำสุดท้าย นิยมเสียวจัตวา ห้ามเสียง ตรี โท สามัญ วรรณยุกต์มีรูป แต่ต้องใช้คำสุดท้ายเสียงตรี (รับกลอนส่งบทแรกหรือบาทแรก) 3)กลอนรอง คำสุดท้ายนิยมเสียงสามัญ ห้ามเสียงจัตวา คำที่มีรูปวรรณยุกต์ จะใช้คำตายเสียงตรีก็ได้ถ้าวรรครับคำตายส่งมา 4)กลอนส่ง คำสุดท้าย นิยมเสียงสามัญ ห้ามใช้คำตาย และคำที่มีรูปวรรณยุกต์ จะใช้เสียงตรีบ้างก็ได้ พยายามฝึกฝนเข้านะจะมาคอยดูเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
7 กันยายน 2550 10:58 น. - comment id 750828
สวัสดีค่าพี่ยา กลอนนี้ไม่ได้บอกก่อนพี่ก็ยังสามารถ เยี่ยมจริง ๆค่ะ ลงกลอนแล้วก็ไปทานข้าวเลย ขอโทษนะค้าไม่ได้อยู่คุยด้วย
7 กันยายน 2550 11:02 น. - comment id 750829
สวัสดีค่ะ คุณเพียงพลิ้ว ทุกอย่างรอบตัวเราที่สามารถสอนเราได้ เป็นครูได้หมดเนอะ สอนตัวได้
7 กันยายน 2550 11:10 น. - comment id 750834
สวัสดีค่ะพี่กุหลาบขาว ช่ายแล้วค่า ชักสงสาย บ่นให้ใครด้วยความรักน้อ อิอิ
7 กันยายน 2550 11:18 น. - comment id 750841
สวัสดีค่ะคุณดาวระดา ขอบคุณที่ชมจิตรำพันนะคะ อิอิ เพราะจิตรำพันขี้บ่น แล้วคุณดาวระดาจะรู้ว่า น่ารักจน จะตายให้ได้
7 กันยายน 2550 11:49 น. - comment id 750856
สวัสดีค่ะคุณคนผ่านมา หายไปนานจังค่ะ คิดถึงอยู่เหมือนกัน ขอบคุณนะคะ จิตรำพันจะส่งยิ้มใสใสให้กับหัวใจตัวเองทุกวัน จะได้จิตแจ่มใส และเป็นแรงใจในการสอนต่อไปค่ะ...
7 กันยายน 2550 11:56 น. - comment id 750858
สวัสดีค่ะพี่ครูพิม จิตรำพันก็ขำเหมือนกันค่ะ อิอิ เห็นลูกศิษย์ แล้วนึกย้อนดูตัว เออแฮะพูดไม่ออก ก็ต้องเอาบทเรียนตัวเองมาบอกกล่าว ตักเตือนนักเรียน ให้รู้ถูกผิดเนอะ ตอนนี้เข้าใจความคิดครูเป็นอย่างยิ่งค่ะ อิอิ
7 กันยายน 2550 12:10 น. - comment id 750863
สวัสดีค่ะพี่ริน ฝากรักฝากฟ้าอิอิ ดีแล้วค่า ยิ่งเมื่อก่อนมีวีระกรรมเยอะ ตอนนี้ก็ยิ่งจะสอนได้ดีค่า เพราะเราเคยผ่าน เคยแก้ และมองย้อนด้วยความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ยิ่งจะแก้ไขได้ดีขึ้นเนอะ เหมือนเมื่อก่อนเราเคยลอกข้อสอบ ตอนนี้ไม่ว่าเด็กจะใช้เทคนิคลอกยังไงเราก็รู้ อิอิ
7 กันยายน 2550 12:13 น. - comment id 750865
สวัสดีค่า ดวงจันทร์สีดำ ดีใจนะคะที่แวะมาทักทายกัน ตอนนี้สบายดีค่า ถ้าย้อนหลังไปจนครบ1เดือนก็ต้องเป็นแบบนี้ อิอิ คิดถึงเหมือนกันน้า
7 กันยายน 2550 12:16 น. - comment id 750866
สวัสดีค่ะโคลอน ขอบคุณนะคะที่เห็นด้วย อิอิ สักวันเจ้าจะรู้เอง เห็นมาหลายคนแล้วค่า
7 กันยายน 2550 12:20 น. - comment id 750868
สวัสดีค่ะคุณ กชมนวรรณ มันอารมณ์ค้างมาจากบ้านพี่ครูพิมจ้า อิอิ ก็ไม่ได้ติดใจอะไรใคร แค่อยากจะฝากไว้ทั่วๆ ไปค่า อยากให้เข้าใจในการบ่นของครูค่ะ ครูก็ไม่ใช่คนในครอบครัว ถ้าไม่รักไม่ห่วง เขาก็คงไม่ต้องมาบ่นเนอะ ใครจะทำอะไรก็คงไม่มายุ่งให้เหนื่อย แต่ที่บ่นก็เพราะรักค่ะ
7 กันยายน 2550 12:23 น. - comment id 750870
สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงฯ ดีใจน้า ที่เห็นด้วย แต่เอ๊...ทำมายทำหน้าแบบนั้นน้อ มีเลศนัยน้า อิอิ เช็ดน้ำลายด้วยจ้า
7 กันยายน 2550 12:27 น. - comment id 750872
สวัสดีค่ะคุณพันธะ ขอบคุณน้า ที่เห็นใจครู อิอิ ครูก็ต้องใช้หลัก เมตตา มุทิตา อุเบกขา เนอะ ทำดีเสมอตัว ทำผิดผิดสองเท่า ที่ทำได้เพราะใจรักเหมือนครูท่านอื่นๆ และยึดท่านเป็นแบบอย่างค่ะ
7 กันยายน 2550 12:35 น. - comment id 750876
สวัสดีค่าพี่เล่ (รอบที่หนึ่ง) ใช่ค่ะพี่เล่ ลูกศิษย์ต้องเข้าใจครูแน่ค่ะ ถ้าวันนี้ไม่เข้าใจ วันหน้าก็ต้องเข้าใจเนอะ ครูโรงเรียนน้อยอย่างจิตรำพัน ไม่ได้หวังอะไรมาก ขอแค่ศิษย์สามารถตัดสินใจเลือกทางเดินต่อไปของตนได้อย่างถูกต้อง และเหมาะสมกับตนเองค่ะ ก็คงแค่นี้เนอะ สิ่งที่ครูมุ่งหวัง สักวันเมล็ดพืชจะเติบโตเป็นต้นไม้ต้นใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านให้ประโยชน์ต่อทุกสิ่งค่ะ
7 กันยายน 2550 12:40 น. - comment id 750879
ซาหวาดดีอีกรอบค่า พี่เล่ เมื่อวานนี้ฝากไว้ ขอบคุณน้าค้า พี่เล่ขู่ไว้หนูก็หนาวเลย อิอิ เห็นเราน่าร้ากน่าหยอกใช่ม้า พี่สาวเราก็น่ารักเนอะ ตอนนี้กลับมาตอบแล้วค่า ขอบคุณอีกครั้งนะค้า
7 กันยายน 2550 12:49 น. - comment id 750886
สวัสดีค่ะคุณ Darkness_Hero จิตรำพันขอบคุณแทนคุณครูด้วยนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครูขี้บ่นค่ะ อิอิ
7 กันยายน 2550 12:57 น. - comment id 750889
สาหวาดดีค่าพี่ปลายตะวัน เห็นรูปน่าหวาดเสียวจาง อิอิ ปกติหนูชอบ ซามิโก้ นะคะ แต่มาแต่งแบบนี้ไม่ไหว สงสัย คงต้องบ่นให้น้อยลงแล้วล่ะ ขอบคุณนะคะ พี่ก็อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยน้า
7 กันยายน 2550 13:56 น. - comment id 750925
สวัสดีค่ะครูแก้ว ขอบคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำอันมีค่า จิตรำพันจะพยายามให้มากยิ่งขึ้นนะคะ ขอบคุณคุณครูแก้วที่คอยมาแนะนำเสมอค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ด้วยความเคารพยิ่งค่ะ
7 กันยายน 2550 14:03 น. - comment id 750928
สวัสดีค่ะพี่รีณา ใช่ค่ะพี่เล่ ลูกศิษย์ต้องเข้าใจครูแน่ค่ะ ถ้าวันนี้ไม่เข้าใจ วันหน้าก็ต้องเข้าใจเนอะ ครูโรงเรียนน้อยอย่างจิตรำพัน ไม่ได้หวังอะไรมาก ขอแค่ศิษย์สามารถตัดสินใจเลือกทางเดินต่อไปของตนได้อย่างถูกต้อง และเหมาะสมกับตนเองค่ะ ก็คงแค่นี้เนอะ สิ่งที่ครูมุ่งหวัง สักวันเมล็ดพืชจะเติบโตเป็นต้นไม้ต้นใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านให้ประโยชน์ต่อทุกสิ่งค่ะ (ต้องขอโทษนะคะ เห็นคอมเม้นท์พี่รีณากลายเป็นของพี่เล่ไปน่ะคะ เอะใจอีกที อ้าวทำไมไม่มีพี่รีณา หาใหญ่เลย ขอโทษน้า)
7 กันยายน 2550 14:07 น. - comment id 750929
สวัสดีค่าพี่จันทร์ ครูคนไหนม่ายรักพี่น้า แต่ม่ายช่ายครูเอ คนนี้แน่จ้าพี่จ๋า อิอิ มาคนสุดท้ายเลยน้า
7 กันยายน 2550 15:21 น. - comment id 750969
ขอเพิ่มเติมอีกนิดนะจ๊ะ สัมผัสนอก สัมผัสใน สัมผัสนอก คือคำสุดท้ายของบทส่ง ในกลอนบทแรก ต้องไปสัมผัส กับสุดท้ายของวรรคที่สองของบทใหม่ สัมผัสใน คือคำสัมผัสหน้า กับสัมผัสหลัง สัมผัสหน้า คือ คำสุดท้ายของวรรคแรก ต้องไปสัมผัสกับคำที่สามของวรรคที่สองและคำที่สามสัมผัสกับ คำที่สี่ในวรรคที่สอง สัมผัสหลัง คือ คำที่ห้าในวรรคนั้นๆไปสัมผัสกับคำที่หกหรือคำที่เจ็ด การสัมผัสนั้นควรจะสัมผัสเพียงครั้งเดียวหากเช่นนั้นแล้วมักจะเป็นกลอนพาไปจ๊ะ ยกเว้นจำเป็นเท่านั้นแต่ มิได้มีการห้ามแต่ประการใดในเรื่องสัมผัส หากขาดการสัมผัสกลอนจะไม่อ่อนไหว ไพเราะจ๊ะ จะห้วนๆ พยายามฝึกฝนเข้านะจะมาคอยดูเสมอๆ แก้วประเสริฐ.