3 กันยายน 2550 23:17 น. - comment id 748674
สวัสดีคะพี่พุดไพร หายไปนานเลยคะ..มาจากการสื่อสารขัดข้องนะคะ อิ อิ...น้องขี้งอนนะคะ...แล้วก็อ่อนไหวเกินไปคะ บางทีการทำอะไรไปแล้วมาเสียใจทีหลังนี่มันไม่ดีเลยนะคะ... แต่ก็ไม่สายเกินไปใช้มี๊ยคะ... จันทร์รักในงานกลอนคะ..แต่ก็ไม่เก่งซะที ได้แต่งานเฮฮา ไม่มีสาระนะคะ.. หรือในหัวจันทร์มันมีแต่เรื่องแบบนี้ก็ไม่รู้นะคะ พี่พุดเบื่อน้องขี้งอนคนนี้ป่าวคะ ..คุยเก่ง ชอบมาเล่านู้นเล่านี่ให้ฟัง ไม่รู้ซิคะ ได้เห็นกลอนพี่แล้วมันมีความอบอุ่นบางอย่างส่งมาคะ.. ทำให้อยากรู้จัก อยากคุย อยากมาอ่านนะคะ จันทร์คิดถึงพี่นะคะ
3 กันยายน 2550 23:36 น. - comment id 748681
น้องมณีคะ พี่พุดยินดีรับฟังทุกเรื่องราวค่ะ ระบายมาเถอะค่ะ หาลเวลาแลวัยวันจักผันผ่านทุกพายุร้าย ให้เราได้เฝ้าดูใจตนเอง อย่าให้เพรงกรรม มานำชีวิตนะคะ และเพียรเพาะบ่มห่มหอมธรรม ให้... หัวใจเราหอมงามสุกปลั่งดั่งทองคำแท้ ค่ะ พี่พุด..ไม่ค่อยมีเวลา ตอบคำน้องๆต้องขอโทษมาณ..ที่นี ด้วยนะคะ ด้วยรักล้นใจจาก พี่พุดไพร
4 กันยายน 2550 00:07 น. - comment id 748690
กลอนไพเราะ เสนาะด้วยถ้อยธาร อัญมณีที่ตระการ ยังไม่งาม ...เท่าถ้อยธรรม ..... แวะมาดื่มธรรม แก้กระหาย ขอรับ