มนุษย์กับสัตว์ต่างกันตรงไหน

วิจิตรวาทะลักษณ์

          เดรัจฉาน   ไร้ศีลธรรม  ประจำจิต
จึงเบือนบิด  เสพสม  อารมณ์หมาย
แม้นแม่พ่อ  พี่น้อง  มิต้องอาย
วาดลวดลาย  สังวาส  ประกาศตน
	          ไม่ว่างเว้น  เรื่องวัน  สถานที่
เพราะผิดชอบ  ชั่วดี  ไม่มีผล
จะแลกคู่  ร่วมนอน  ก่อนคู่ตน
หรือเปรอปรน  ให้กัน  มันมิรอ
	           จะเป็นคู่  หมู่เดี่ยว  ไม่เกี่ยวชั้น
จะแบ่งบัน  คู่ชม  เสพสมต่อ
จะต่างสาย  ชาติเชื้อ  ไม่เผื่อรอ
จะเป็นแม่  เป็นพ่อ  รอไปใย
	          แต่มนุษย์  เห็นชัด  สัตว์ประเสริฐ
จะเลยเถิด  เรื่องพรรค์นั้น  ถึงขั้นไหน
สวิงกิ้ง  ยิ่งเห็นชัด  จัดกันไป
เป็นชมรม  คนอยากใช้  คู่ร่วมกัน
	          มีสมอง  ตรองไตร่  ให้สำนึก
แล้วตรองตรึก  ถูกผิด  คิดสร้างสรรค์
อย่ามัวเฝ้า  เอากาม  เข้าถามกัน
ยิ่งนับวัน  มั่วสุม  เป็นกลุ่มกาม
	           วัฒนธรรม  การเป็น   เช่นมนุษย์
มิอาจฉุด  ขึ้นหรือไร  ใจอยากถาม
หรือศาสนา  ศีลธรรม  ประจำนาม
มิอาจดึง  ความต่ำทราม  ที่หยามใจ  
	          เดรัจฉาน  เสพสังวาส  มิอาจห้าม
เพราะทำตาม  การสืบพันธุ์  มันใช่ไหม
แต่เดี๋ยวนี้  มนุษย์เรา  เข้ากามไฟ
เพราะบันเทิง  เริงใจ  เพียงชั่ววาน
	          อย่าให้คำ  จำกัด  สัตว์ประเสริฐ
ถูกละเมิด  ไปหาสัตว์  เดรัจฉาน
เพราะเส้นแบ่ง  ความแตกต่าง  ระหว่างการ
ถูกความร่าน  ร่อยหรอ  รอเชื่อมโยง
         วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
          วันพฤหัสบดีที่  23  สิงหาคม  2550