หน้าส่วนตัว
เอามวลสาร ว่านมงคล มนต์ร้อยแปด
ในวงแวด เกจิจารย์ อันเลื่องชื่อ
ละเลงร่วม คลุกเคล้า เข้าฝึกปรือ
แล้วเอามือ คนดัง สั่งแป้นพิมพ์
บ้างปลุกเสก บนดิน ถิ่นลานวัด
บ้างก็จัด ใต้น้ำ คำคนยิ้ม
บ้างก็บิน เหนือฟ้า มาสั่งพิมพ์
บ้างอยู่ริม หน้าผา คราร่ายมนต์
ภิกษุสงฆ์ เปลี่ยนหน้าที่ ที่ครองวัตร
มาเจนจัด การปลุกเสก วิเวกหน
ทิ้งหน้าที่ สืบศาสนา มาร่ายมนต์
มิครองตน สมฐานะ สมณะชีพราหมณ์
ได้วัตถุ มงคล ล้นอิทธิฤทธิ์
ดลชีวิต เป็นเศรษฐี มีล้นหลาม
ศรัทธาเทพ วัตถุถ้วน ล้วนงดงาม
ที่ตัวตาม ทำเอง ไว้เบ่งชน
ไปศรัทธา วัตถุทน ที่ตนสร้าง
จากเศษเถ้า ธุลีร่าง ต่างหลายหน
แล้วต่างตา ว่าเทพไท้ ในเหล่าชน
ศรัทธาจน เกินจริง ทุกสิ่งอัน
ลืมศรัทธา สิ่งสร้างเรา กาลเก่าก่อน
ลืมถิ่นฐาน บ้านนอน แต่ก่อนนั้น
ลืมคำครู เคยสอนสั่ง แต่ปางบรรพ์
ลืมพ่อแม่ ลืมวัน ฉันเกิดมา
วัตถุเทพ ที่เสกสร้าง จากต่างวัด
มิข้องขัด กราบไหว้ ใส่เกศา
แต่ตีนพ่อ ตีนแม่ แก่ชรา
มิเคยก้ม เกศา วันทาแทน
จะศรัทธา สิ่งที่เรา แลเขาสร้าง
หรือจะต่าง ศรัทธาคุณ อันอุ่นแสน
จากผู้สร้าง เราเกิดมา น่าทดแทน
จงตรึกตรอง ให้ถึงแก่น แล้วแทนคุณ
วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
วันอาทิตย์ที่ 5 สิงหาคม 2550
วิจิตรวาทะลักษณ์ 5 ส.ค. 2550 20:48 น. - ID 105712 
2789
5
0
5 สิงหาคม 2550 20:54 น. - comment id 734060
ขอออกตัวก่อนนะครับว่า
ไม่ได้ว่าคนที่ศรัทธา นะครับ
เพราะความเชื่อ และความศรัทธ่ของแต่ละคน มันไม่เหมือนกัน ผมก็มีสิ่งที่ผมศรัทธาอยู่
แต่การศรัทธาอะไรนั้น มันก็ต้องอยู่ในขอบเขตครับ
มันเป็นแค่ความคิดเห็นของผม ที่แสดงออกมาทางบทกลอนเท่านั้น อ่านเพื่อเป็นข้อคิดนะครับ
ขอโทษจริง ๆ นะครับ ถ้าทำให้ใครไมพอใจ ผมก็ขอกราบขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วย
5 สิงหาคม 2550 21:34 น. - comment id 734088
หุหุไม่โกรธคะเพราะจันทร์ก็นับถือแต่ว่า จันทร์เลือกที่จะนับถือนะคะ ไม่สุ่มสี่สุ่มห้านะ แล้วก็ยังรักและบูชาแม่เหมือนเดิม...ค่ะ ความเชื่อและศรัทธาและสิ่งงมงายมันมาคู่กันนะคะ อยู่ที่สติของคนนะคะ...ว่าจะคิดได้แค่ไหน... ของจันทร์เหมือนของสะสมนะคะ..เราชอบศิลปะนะคะ.... จันทร์ก็ว่าบางอย่างมันเกินไปจริงๆ
5 สิงหาคม 2550 22:37 น. - comment id 734132
เรื่องนี้ต้องใช้วิจารณญาณค่ะ..
5 สิงหาคม 2550 22:49 น. - comment id 734146
ยอดเยี่ยมค่ะ..ขออนุญาตเก็บกลอนนะคะ
5 สิงหาคม 2550 23:46 น. - comment id 734207
บทกลอนนี้ ถูกใจมากเลยค่ะจิตรำพันเคยคิดเล่น ๆ ว่า
เมื่อเราสวมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไปทำสิ่งไม่ดี เพื่อหวังให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยให้ลุล่วงในการกระทำนั้น ๆ สิ่งนั้นยังน่านับถืออยู่หรือคะ เราอ้อนวอนขอโชคลาภจากรุ่นต่าง ๆ โดยไม่ทำอะไรเลย แล้วเราจะรวยจริงหรือคะ สิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ อยู่ที่ใจเรามากกว่าค่ะ ทำใจให้เข้มแข็งต่อสู่อุปสรรค นั่นแหละศักดิ์สิทธิ์
คิดเล่น ๆ นะคะ
6 สิงหาคม 2550 08:46 น. - comment id 734265
คุณน้องป๋อง.... อืม...เวลาเราศรัทธาอะไร ต้องใช้สมองตรอง ถึงความเป็นไปได้อ่ะจ้า...อย่าไปตามกระแสกันเลย พี่หนูศรรกคิดว่าน่าจะน่ะ เรื่องความเชื่อความศรัทธา เป็นเรื่องละเอียดอ่อนด้วยสิ อิอิ
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
6 สิงหาคม 2550 15:06 น. - comment id 734464
แวะมาเป็นกำลังใจครับ
6 สิงหาคม 2550 16:14 น. - comment id 734537
จริงๆแล้วความศรัทธาอยู่ที่วัตถุประสงค์ว่าทำเพื่ออะไร แวะมาทักทายค่ะ
8 สิงหาคม 2550 02:36 น. - comment id 735252
หวัดดีค่ะคุณหลวง
ถ้าเชื่อหรือศรัทธาแล้วทำให้เราคิดดี พูดดี ทำดีได้ก็โอเคเนอะ ของแบบนี้ขึ้นกับการะประเมิน รับรู้ และตีค่าเฉพาะบุคคล
13 สิงหาคม 2550 20:17 น. - comment id 737662
**.. อยากบอกว่าโดนใจมากมาย กลอนเรื่องนี้
โดยเฉพาะที่ว่า
" วัตถุเทพ ที่เสกสร้าง จากต่างวัด
มิข้องขัด กราบไหว้ ใส่เกศา
แต่ตีนพ่อ ตีนแม่ แก่ชรา
มิเคยก้ม เกศา วันทาแทน ".......
และคำพูดที่ว่า
" เราจะศรัทธาในสิ่งที่เราสร้าง หรือจะศรัทธาในสิ่งที่สร้างเรา "
ด้วยความนับถือยิ่งฮับพี่ โฮ่ๆๆ
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
20 สิงหาคม 2550 17:16 น. - comment id 741300
กรรม.. คือสาย ธารา แห่งชีวิต
ที่ลิขิต ให้ทุกอย่าง ตามเสกสรร
เลือกได้หรือ เพราะมันคือ กฏแห่งกรรม์
มันลงฑัณฑ์ มิคอยท่า อย่าคิดจร
ดูสายตา ของแม่ สิลูกรัก
แม้ชีพจัก สิ้นไป ใจมิถอน
รักเจ้าอยู่ เต็มอก มิคลายคลอน
เฝ้าแต่วอน ให้ลูกรอด และปลอดภัย
น้ำปริ่มปริ่ม ขอให้ลูก บุญปลูกแม่
ปลอดภัยแท้ แม่สิ้นทุกข์ สุขสดใส
เจ้าลูกนก อุ่นอกแม่ แต่นี้ไป
จะมีใคร ป้องปก กกลูกนอน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
