...ครั้นย่ำสนธยาราตรีกาล จุดกำยานคลุ้งคละม่านส่าหรี ลมพาพลิ้วปลิวไกวไปในที เผยแสงสีสุดวิไลในอัมพร ดวงบุหลันเรืองรองละอองเหม แสนปลื้มเปรมสุขสันต์บรรจถรณ์ สังคีตกล่อมย้อมไปให้ทรวงคลอน เมื่อครั้งก่อนเคยสนิทชิดอุรา ยังชี้ชวนให้ชมแสงบุหลัน สำราญครันกระสันใจยังใฝ่หา โอ้นวลน้องผ่องผุดดุจดารา ป่านฉะนี้เจ้านิทราแล้วหรือไร ฯ