บทกวีบทเก่าเก่าดูเหงาเงียบ เหมือนกับใจที่เย็นเฉียบและเงียบเหงา บทกวีนี้ไม่หวานมานานเนาว์ มีแต่เศร้าเหงาเงียบและเยียบเย็น
9 กรกฎาคม 2550 07:18 น. - comment id 721591
กวีบทเก่าไม่เหงาหรอก ถ้าท้วงทำนองอย่างเป็นอย่างเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง..ของเก่ามีค่าเมื่อผ่านกาลเวลาไปจ้า สวัสดีตอนเช้าค่ะ
9 กรกฎาคม 2550 08:03 น. - comment id 721602
อรุณสวัสดิ์ค่ะ........ คุณมณีจันทร์ ยังไม่ไปทำงานเหรอคะ สายแล้วนา..... .......เก่า(แก่).เหงา.......,เศร้า........แต่มีคุณค่าค่ะ.....อิอิ
9 กรกฎาคม 2550 16:28 น. - comment id 721819
ไปสายเลย ไม่เป็นไร สายทุกวัน ไม่เก้าโมงไม่ถึงซักที
10 กรกฎาคม 2550 12:43 น. - comment id 722222
กวีบทเก่าเอามาอ่าน อยากจะสานงานต่อเป็นได้ไหม อยากแต่งแต้มร้อยความสิ่งเป็นไป ด้วยหัวใจในรักบทกวี แวะมาทักทายจ้า
20 กรกฎาคม 2550 17:06 น. - comment id 727587
บทกวีบทเก่าเก่าไม่เหงาแล้ว มีเพื่อนแก้วในบ้านกลอนอักษรศรี มาเรียงถ้อยร้อยรสบทกวี ขอบคุณที่ "ไหมไทย"ได้ 'เม้นท์มา .........ไม่อยู่ตั้งเกือบ 10 วัน เลยตอบขอบคุณคุณไหมไทยช้าไปหน่อยนะจ๊ะ