"พระเจ้าลืม" ยุรยาตรเยื้องบาทมาวาดเสก วาดก้อนเมฆวาดฟ้าวาดสวรรค์ วาดนางฟ้าวาดเทวาวาดคนธรรพ์ วาดคืนวันวาดต้นไม้วาดสายลม วันหนึ่ง ธ คิดวาดชาติมนุษย์ ดูผ่องผุดเนรมิตกายได้สวยสม โสภาเพี้ยงชาวฟ้าน่าชื่นชม แต่..กลับตรมเพราะขาดไรใครใคร่รู้ ธ ก็วาดมนุษย์ขึ้นอีกนับล้าน ก็กลับค้านกันทุกคราน่าหดหู่ เกิดสงครามฆ่าฟันฉันมึงกู ธ เพ่งดูนึกไม่ออกบอกไม่เป็น ครั้นเหลียวเห็นมนุษย์น้อยกลอยสวาท งามผุดผาดนั่งร้องไห้ไร้คนเห็น จึงเอื้อนโอษฐ์เอ่ยถามความลำเค็ญ นี่เจ้าเป็นอะไรเล่าเจ้าบอกที โอ...โปรดเกศองค์พระผู้เป็นเจ้า ท่านคอยเฝ้าวาดโลกใหญ่ใบกลมนี้ ท่านหลงลืมวาดไปได้กระไรมี โอ้พระเจ้าจอมชีวี...ไม่วาด "รัก" ฯ
"เพชรสังคีต" 8 ก.ค. 2550 14:36 น. - ID 104607 
794
3
0
8 กรกฎาคม 2550 15:05 น. - comment id 721377
พระเจ้า...ลืมวาดรัก เพราะประจักษ์ในสวรรค์ ทะเลาะ...วิวาทกัน ทั้งคนธรรพ์และเทวา...ฯ แวะมาทักทายกันค่ะ...มีรัก..แล้ววุ่นวายอ่ะนะ...พระเจ้าเลยแกล้งลืมค่ะ...
8 กรกฎาคม 2550 16:53 น. - comment id 721419
พระเจ้าปลอบตอบว่าข้าวาดให้ รักนั้นไซร้ข้าวาดให้ก่อนใดอื่น แต่พวกเจ้าเอาแต่รับไม่ยักคืน เลยขมขื่น ไม่รู้ว่า....รักนั้น เป็นฉันใด
9 กรกฎาคม 2550 20:48 น. - comment id 721931
สวัสดีครับ คุณ เพชรสังตีต การร้อยรสแห่งวรรณศิลป์ ถือว่าเป็น เรื่องยาก แต่นี่คุณ ช่างร้อยอรรถรสได้ อย่างลึกซึ้ง ชื่นชมครับ
14 พฤศจิกายน 2550 10:20 น. - comment id 788254
พระเจ้า...คือความรัก ให้มนุษย์ แจ้งประจักษ์ รักนั้นได้ สรรพสิ่ง ที่แต้มวาด ดาษดื่นไป ล้วนสดใส อ่องเอี่ยม เปี่ยมด้วยรัก มองให้เป็น เห็นจริง ทุกสิ่งล้วน มีค่าควร ต่อใจ ให้ตระหนัก พระเจ้าคือ สิ่งใด ไม่ยากนัก ก็คือรัก รักเท่านั้น นิรันดร (เป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า แล้วจะเป็นหนึ่งเดียวกับความรัก)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
