ในสังคมวันนี้ที่เคลื่อนไหว จะเรียนรู้อย่างไรจึงเหมาะสม รักษาชีพเจริญกลางคลื่นลม ไม่พลาดล้มแพ้เหยื่อเมื่อพบพาน หลายคนเพียรเรียนรู้ดูโลกกว้าง รู้ทุกอย่างในเรื่องที่กล่าวขาน มีอะไรเกิดที่ไหนกี่เหตุการณ์ ร่วมวิพากษ์วิจารณ์ด้วยรู้ดี จึงปลาบปลื้มดุจปราชญ์ฉลาดรู้ กระหยิ่มอยู่ในวาจาสง่าศรี ตกเป็นเหยื่อความอยากในฤดี อยากรอบรู้ทุกที่และทุกคน คิดว่ารู้อย่างนี้หนีพ้นภัย มีที่มาที่ไปไม่สับสน รู้เรื่องเขาเฝ้าดูอยู่นอกตน เห็นถูกผิดมากล้นในเรื่องราว รู้แล้วกลับกลุ้มใจในความรู้ ไม่อาจอยู่สงบนิ่งวิ่งสืบสาว ยิ่งรู้ลึกพบปมยุ่งยืดยาว ความไม่รู้ระนาวติดตามมา กลายเป็นคนรู้กว้างแต่โง่ลึก เพราะคิดนึกนอกตนค้นปัญหา คิดเรื่องราวเป็นระบบด้วยอัตตา ว่าบังคับบัญชาได้แน่นอน มีอะไรบัญชาได้ในโลกนี้ ระบบไหนจักดีไม่มีหนอน เพราะมี..คน..เกี่ยวข้องทุกขั้นตอน คน..เป็นสิ่งไม่แน่นอนอนัตตา ต้องรู้เพิ่มเติมรู้เรื่องไตรลักษณ์ เพื่อพิทักษ์ใจไว้ให้หรรษา รู้อะไรก็ไม่มุ่งบังคับบัญชา และรู้ว่ามีเหตุกรรมทำต่างกัน
4 กรกฎาคม 2550 10:30 น. - comment id 719554
สวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้ว.. มาน้อมรับคำกลอนไว้สอนใจ..และเตือนสติตนเองค่ะ..
4 กรกฎาคม 2550 10:31 น. - comment id 719556
ไม่มีใครรู้อะไรได้ทั้งหมดแต่ "แสงสว่างเสมอด้วยปัญญาไม่มี" ตราบที่ยังมีแสงก็ยังคงมีปัญญาได้เสมอคะ
4 กรกฎาคม 2550 10:43 น. - comment id 719564
ไม่มีคนโง่ คนฉลาดค่ะ มีแต่คนรู้และไม่รู้ เนาะ.... กลอนเพราะจังเลยค่ะ แฝงแง่คิดด้วย
4 กรกฎาคม 2550 10:45 น. - comment id 719566
ไร้สติคิดว่าตนนั้นรู้แน่ แต่จริงแท้แล้วโง่ลึกหานึกไม่ เพ่งพินิจเพียงเปลือกนอกรอบรอบกาย แต่หาได้วิเคราะห์ภายในใจตน จึงสับสนว้าวุ่นคอยครุ่นคิด ด้วยหลงติด รส เสียง กาย มากมายล้น หาใครเตือนตนเองได้ถ้าใช่ตน ขอเริ่มต้นเตือนตนไว้ให้ใฝ่ดี แวะมาอีกครั้งค่ะ..อ่านแล้วก็ได้สติ.. ขออนุญาตเก็บไว้อ่านนะคะ...
4 กรกฎาคม 2550 10:55 น. - comment id 719575
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว ... แวะมาด้วยความคิดถึงและซึมซับคำสอนค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 11:07 น. - comment id 719580
แล้วกลับกลุ้มใจในความรู้ ไม่อาจอยู่สงบนิ่งวิ่งสืบสาว ยิ่งรู้ลึกพบปมยุ่งยืดยาว ความไม่รู้ระนาวติดตามมา กลายเป็นคนรู้กว้างแต่โง่ลึก เพราะคิดนึกนอกตนค้นปัญหา คิดเรื่องราวเป็นระบบด้วยอัตตา ว่าบังคับบัญชาได้แน่นอน กานต์ชอบสองบทนี้จังค่ะ โดยส่วนตัวแล้ว เป็นบ่อยๆ รู้แล้วไม่แน่ใจในสิ่งรู้ค่ะ เอาความรู้สึกเป็นหลักมากกว่าค่ะ คิดถึงจังเลยค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 11:54 น. - comment id 719619
ในสังคม วันนี้ ที่แสนเหนื่อย คงเรื่อยเปลื่อย ยังรอ แต่ความหวัง เมื่อไหร่หนา จะสมบูรณ์ แบบจริงจัง หากพลาดพรั้ง คงจะแน่ แย่กว่าเดิม หลายคนยัง คงรอ วันฟ้าเปิด รอกำเนิด กฎหมายใหม่ เข้ามาเสริม รอความหวัง จะเข้าที่ ดีกว่าเดิม รอการเริ่ม ต้นใหม่ ให้ทุกคน สวัสดีครับ
4 กรกฎาคม 2550 12:12 น. - comment id 719627
,รับคำแนะนำดีๆค่ะ มนุษย์ประเสริฐสุดด้วยปัญญาค่ะ มีความสุขทุกครั้ง ที่อ่านกลอนของพี่ดอกแก้วค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 12:27 น. - comment id 719631
รู้สึกเช่นเดียวกันค่ะ พี่ดอกแก้ว....สิ่งใดๆล้วนเป็นอนิจจังนะคะ...ไม่เที่ยงแท้และแน่นอน......มีคติดีมากเลยค่ะ..
4 กรกฎาคม 2550 12:50 น. - comment id 719640
เย็นวันนั้น เย็นวันที่ฝนปรอย .. บังเอิญ ฉันต้องเดินทางไปทำธุระไกลจากบ้าน .. การจราจรที่คับคับ ผู้คนที่ขวักไขว่จนดูวุ่นวาย .. ฉันไม่ค่อยชิน การเคลื่อนตัวของรถเป็นไปได้อย่างเชื่องช้า.. ฉันมองผู้คนรอบข้าง บางคนถือร่มเดินอย่างสบายใจ บางคนที่ไม่มีร่มก็เดินอย่างรีบร้อนฉับ ฉับ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ชายและหญิง ที่พลุกพล่าน ทำให้ฉันลดความเบื่อลงไปได้หน่อย บนสะพานลอยข้ามถนนที่ไม่มีหลังคา ฉันมองเห็นคนที่อยู่บนนั้นในมุมแปลกตา ท้องฟ้าสีส้มฉาน มีเมฆลอยเกลื่อนเป็นฉากหลัง ฉันเห็นคนเป็นภาพเงาดำเหมือนหนังตะลุง คนแปลกหน้า คนหน้าแปลก กว่าจะพ้นสัญญานไฟเขียว ฉันก็เพลิดเพลินกับภาพที่เห็นอยู่นานพอควร ท่ามกลางความชุลมุนเบื้องหน้า ฉันกลับสงบ พฤติกรรมของมนุษย์ ช่างมีได้หลากหลาย เกินศาสตร์ใดจะบัญญัติได้หมด ไม่ว่าที่ไหน ที่ไหน ก็มีปะปน .. ไม่ว่าที่ไหน ที่ไหน ก็มีคละเคล้า ฉันเห็นความแตกต่าง .. ความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เคยเกิดขึ้นนานมาแล้วกับเพิ่งผ่านพ้น โลกด้านหนึ่งเหวี่ยงฉันลงกับพื้น .. แต่อีกด้านหนึ่งฉุดฉันให้ลุกขึ้น .. พร้อมกับบอกว่า ศรัทธาดี ๆ ยังมีจริง .. :) สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว อัลมิตรามารายงานตัวพร้อมสรุปโครงการค่ะ ภาระกิจทุกอย่างเรียบร้อยและบรรลุวัตถุประสงค์ค่ะ ความรู้สึกในตอนนี้ เปี่ยมสุขค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 13:16 น. - comment id 719660
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว..... .... ฝีมือกลอนคุณพี่ดอกแก้วดีมากเลยค่ะ มะกล้าเข้ามาป่วน ให้เสียอรรถรส ข้าน้อยศรรกรา ขอคารวะด้วยใจจริงค่ะ `.¸¸.´´¯`._. ศรรกราจอมป่วน `.¸¸.´´¯`._.
4 กรกฎาคม 2550 14:49 น. - comment id 719667
ตอนนี้ไม่ต้องการรู้ลึกแล้วค่ะ เรื่องบางอย่างรู้ไปก็ทำให้เจ็บปวด สู้ปิดหู ปิดตา ปิดปากซะบ้างในบางเวลาค่ะ สบายดีหรือเปล่าคะพี่ดอกแก้ว คิดถึงเสมอนะคะ
4 กรกฎาคม 2550 14:10 น. - comment id 719694
กลอนเพราะมากค่ะ จะเก็บไว้เป็นบทเรียนสอนใจ สวัสดีค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 16:02 น. - comment id 719745
@...bananaleaf... รู้ลึกลงตรงดิ่งในสิ่งเดียว มีความเชี่ยวชาญนักเป็นหลักมั่น ต้องพูนเพิ่มรู้กว้างอย่างเท่าทัน เพราะชีวันของต้องเกี่ยวข้องกับผองชน สวัสดีค่ะ bananaleaf การเรียนรู้เป็นสิ่งที่ดี และสมัยนี้เรามีกลุ่มผู้เชี่ยวชาญ มีนักวิจารณ์กันอยู่เยอะ บางคนมีความรู้มากมาย รู้ไปทั้งระบบ แต่ก็มีข้อเสียที่ไม่รู้จักตนเอง ..จึงแก้ไขทุกข์ที่ตนไม่ได้สักที ขอบคุณบทกลอนที่มาเขียนไว้ ..ตรงเป้าหมายของพี่ดอกแก้วมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เข้าทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆ ทั้งมีสติและปัญญาเป็นมิตรเคียงคู่อยู่กับชีวิตได้มากยิ่งๆ ขึ้นไปนะคะ
4 กรกฎาคม 2550 16:02 น. - comment id 719747
@...ผู้หญิงมือสอง... รู้กว้างขวางทุกอย่างเหมือนต้นหญ้า แผ่ไปบนพสุธาได้เร็วยิ่ง ขาดรากแก้วรับรู้ในเรื่องจริง จึงเป็นรู้ไม่จริงมีพิษภัย สวัสดีค่ะผู้หญิงมือสอง "แสงสว่างเสมอด้วยปัญญาไม่มี" เป็นอีกหนึ่งในพระพุทธภาษิตที่เรารู้จักกันดี คำว่า ปัญญา ในทางพระพุทธศาสนานั้นมีหลายความหมาย แต่ไม่ว่าจะเป็นปัญญาชนิดใดก็นำความเจริญมาสู่ชีวิตได้ในระดับที่ต่างๆ กัน อยู่ที่ว่าเราจะเลือกมีปัญญาชนิดไหนไว้เป็นมิตรคู่ใจที่คอยฉายไฟให้ความสว่างแก่ชีวิต ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาอ่าน และนำพระพุทธภาษิตมาฝากด้วย ขอให้มีความสุขมากๆ และมีชีวิตที่สว่างไสวไปด้วยความรู้นะคะ
4 กรกฎาคม 2550 16:03 น. - comment id 719748
@...ปิง... รู้เรื่องราวต่างต่างกว้างขวางนัก แต่ไม่เคยรู้จักตนเลยหนอ ทั้งดีเสียในนิสัยและใจคอ คนรอบข้างอาจท้อพฤติกรรม สวัสดีค่ะ น้องปิง ภาษาเป็นเรื่องที่สมมุติขึ้นเพื่อใช้กันในหมู่คนพวกเดียวกันเท่านั้นเอง คำว่า โง่ ..ฉลาด เป็นคำที่บัญญัติขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างของระดับความรู้คือความมีปัญญาในแต่ละด้านเท่านั้นเอง ในทางพระพุทธศาสนาจะให้ความสำคัญของคำว่า วิชชา(ปัญญา) และอวิชชา(โมหะ)มากกว่า ซึ่งเป็นสภาพที่มีอยู่จริง บางครั้งเรามองคนอื่นเพลินจนลืมมองตนเองไปนานเลยก็มี คิดไปแก้ไขข้อเสียของคนอื่นอยู่เสมอ จนลืมดูข้อดีข้อเสียของตน ผลร้ายจึงติดตามมาเมื่อมีนิสัยเสียที่เคยชิน ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาอ่านและทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 16:03 น. - comment id 719749
@...น้องเอม ทะเลใจ... รู้มากมายวุ่นวายรุกรานจิต เพราะต้องคิดเชื่อมความตามสนอง เรื่องคนนั้นคนนี้มากก่ายกอง ใจคับข้องเพราะเรื่องเขา..ไม่เท่าทัน สวัสดีคะน้องเอม คนที่รู้จักตนเองดี ก็จะพลอยรู้จักคนอื่นได้ดีไปด้วย เพราะจะทราบว่า เราเองก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย และถ้าคนอื่นจะมีอย่างนั้นบ้างก็คงจะไม่แปลก ถ้าคนเรารู้จักตนเองดีแล้ว ความสุขก็คงจะเกิดขึ้นได้ง่ายเลยนะคะ ขอบคุณน้องเอมที่แวะมาทักทายพี่ดอกแก้วเสมอ พี่ดอกแก้วขอให้น้องเอม มีความสุข ความร่าเริง และความสบายใจเป็นเพื่อนของชีวิตตลอดไปนะคะ อะไรที่เป็นเรื่องวุ่นวาย ก็ขอให้ไกลห่างจากน้องเอมค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 16:04 น. - comment id 719750
@...น้องกานต์ คนเก่ง.. แรกอยากรู้เพราะรู้ว่าไม่รู้ พอรู้นานกลายเป็นครูฐานะขลัง จากอยากรู้ก็อยากแก้ไขจัง จนบางครั้งกลัดกลุ้มเพราะสุมใจ สวัสดีค่ะน้องกานต์หมูน้อยของพี่ เพิ่งจะมีโอกาสเข้ามาค่ะ น้องสาวคนเก่ง การงานเป็นอย่างไรบ้างคะ สบายใจดีหรือเปล่า บางทีการใช้ชีวิตเสียสละอุทิศตนเพื่อแก้ไขทุกข์ให้คนอื่นนั้นก็ทำให้กลุ้มใจได้เหมือนกันนะคะ เพราะบางปัญหาหรือบางเงื่อนไขนั้น อยู่นอกเหนือความสามารถที่เราจะแก้ไขได้ อย่างไรก็ขอให้น้องกานต์มีความสุขกับการทำงาน มีความสบายใจ มีกุศลคุ้มครองใจได้ตลอดเวลานะคะ
4 กรกฎาคม 2550 16:05 น. - comment id 719752
@...ก่องกิก... เป็นสังคมสงครามแห่งความหวัง แต่ละฝ่ายเสริมพลังเข้าสู้ศึก ตามรูปแบบของตนที่คิดนึก ความเป็นปึกแผ่นแยกแตกภายใน คงต้องให้เวลามาพิสูจน์ ว่าคำพูด การกระทำของคนไหน ที่หวังดีแน่แท้และจริงใจ รักษาในกติกาคราทำการ ระหว่างรอเมฆบนบนฟ้าคลาย ปรับใจกายของตนให้ห้าวหาญ เพราะอาจมีแสงแดดที่ร้อนนาน มาเผาผลาญแทนฝนจนไหม้เกรียม สวัสดีค่ะก่องกิก ไม่มีอะไรแน่เลยสักอย่างในชีวิตที่เต็มไปด้วยพระไตรลักษณ์ ฟ้าหลังฝนอาจไม่มีสายรุ้ง และอาจร้อนเป็นไฟก็ได้ หรืออาจร่มเย็นได้เมฆสีขาวพร้อมฟ้าครามก็ได้ คนที่คาดหวังอะไรมากๆ มักเป็นทุกข์อย่างสาหัสเสมอเมื่อไม่สมหวัง ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาร่วมสร้างบรรยากาศของสังคมที่แสนเหนื่อย ขอให้มีความสุขกับการเขียนการทักทายที่มากไปด้วยไมตรีในดวงจิตนะคะ
4 กรกฎาคม 2550 16:05 น. - comment id 719753
@...ครูพิม... คนเป็นครูคงรู้มากกว่าใคร ว่าบางครั้งรู้ไปก็ไร้ค่า ในบางเรื่อง บางคน บางเวลา เกิดเป็นเรื่องค้างคาในจิตใจ เด็กบางคนมีปัญหาน่าช่วยเหลือ แต่เหตุการณ์ไม่เอื้อให้แก้ไข คิดหาทางก็อับจนทุกทางไป เป็นปัญหาจนใจต้องปล่อยวาง สวัสดีค่ะครูพิม สมัยนี้มีการสอนให้ทันคน ทันโลก และทันเหตุการณ์กันมาก แต่น้อยมากที่จะสอนให้รู้เท่าทันตนเอง ก็คงมีแต่พระพุทธศาสนาเท่านั้นนะคะที่สอนวิชานี้ คนที่มีธรรมะครองใจมากๆ จึงมีความสุขมาก และมีความสุขได้ง่ายกับสภาพแวดล้อม ดีใจค่ะที่ครูพิมได้รับความสุข และขอบคุณครูพิมเช่นกันที่หยิบยื่นถ้อยคำให้พี่ดอกแก้วได้มีความสุขใจด้วย ขอให้ชีวิตเปี่ยมสุข นะคะ
4 กรกฎาคม 2550 16:06 น. - comment id 719754
@...น้องอัลมิตรา... รู้สมดุลไม่วุ่นการเปรียบเทียบ ชีวิตเรียบด้วยสุขที่สร้างสรรค์ รู้ยอมรับความต่างของชีวิน สุขนิรันด์บังเกิดได้ในจิตดี สวัสดีค่ะน้องอัลมิตรา ป่านนี้คงหายเหนื่อยกันแล้ว ดีใจด้วยนะคะกับความสัมฤทธิ์ผลของกิจกรรมในทุกด้าน ชื่นใจที่ได้เห็นภาพบรรยากาศ รวมทั้งความรู้สึกดีๆ ที่เขียนไว้ด้วยศรัทธาและความสุข ได้รับหนังสือแล้ว..ทั้งสองเล่ม เป็นงานที่ประณีตมาก ขอให้มีกำลังใจที่จะทำสิ่งดีๆ ได้ต่อไป แม้จะมีอุปสรรคหนักเพียงไหนก็ขอให้ผ่านพ้นไปได้นะคะ
4 กรกฎาคม 2550 16:06 น. - comment id 719755
@...หนูหิน น้องศรรกรา... มีบางคนชอบรู้เรื่องผู้อื่น ทั้งลึกตื้นหนาบางอย่างถ้วนถี่ ลืมวิเคราะห์เจาะลึกในชีวี ว่าตนนี้เป็นอย่างไรไม่รู้เลย สวัสดีค่ะน้องก้อนหิน สบายดีหรือเปล่า...ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ ขอให้มีความสุข มีรอยยิ้มทุกวัน และมีความสำเร็จในการป่วนนะคะ
4 กรกฎาคม 2550 16:06 น. - comment id 719756
@...มณีจันทร์... รู้ลึกซึ้งถึงแก่นแกนชีวิต ว่าไร้สิทธิ์บังคับเหมือนจับหุ่น มีแต่เพียรสร้างปัญญาไว้เป็นทุน พ้นความมุ่นหมกใจในเหตุการณ์ สวัสดีค่ะน้องมณีจันทร์ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆ ในชีวิต และได้พบมิตรที่ไม่มีภัยนะคะ
4 กรกฎาคม 2550 16:07 น. - comment id 719759
@...น้องเฌอ... รู้ลึกไปเปลืองจิตที่คิดรู้ บางครั้งดูผิวเผินจะเพลินกว่า เหมือนมองวิวผ่อนคลายในสายตา หากเพ่งมากอาจเห็นว่าไม่น่ามอง สวัสดีค่ะน้องเฌอคนดี ผู้ที่รู้จักคิดและพิจารณาด้วยสติและปัญญาอย่างรอบคอบดีแล้วก็คงไม่มีอะไรจะต้องเสียใจในสิ่งที่พบเห็นหรือรับรู้ และพี่ดอกแก้วก็คิดว่าน้องเฌอคงจะเป็นคนที่วางใจได้ดีในเรื่องราวต่างๆ ที่ได้พบ อย่างไรก็ตาม ก็ขออวยพรให้มีความไม่หวั่นไหวของใจได้มากๆ แม้ว่าจะมีมากอยู่แล้วก็ตาม ขอบคุณในความห่วงใยจากน้องคนดีค่ะ .มีความสุขมากๆ นะคะน้องเฌอ
4 กรกฎาคม 2550 16:08 น. - comment id 719760
แวะมารับข้อคิดดีๆจากพี่ดอกแก้วขอรับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ช่วงหน้าฝนไม่สบายกันง่ายดาย
4 กรกฎาคม 2550 16:48 น. - comment id 719788
คนรู้ลึกกับคนคิดลึกต่างกันเนาะ คนคิดลึกจะคิดว่าสิ่งที่ตัวเองรู้นั้นถูกไปหมด...เพราะคนคิดลึกคือคนที่ชอบคิดเองเออเองขอบคุณ***พี่ดอกแก้ว***ที่เขียนงานดีๆมาให้อ่านนะคะ...
4 กรกฎาคม 2550 16:52 น. - comment id 719792
แพรวยังด้อยมากในหลายๆเรื่องค่ะ ค่อยๆเรียนรู้ แม้ยังไปไม่ลึกเท่าไหร่ แต่ก็จะพยายามค่ะ ขอบคุณกลอนดีๆของพี่ดอกแก้วที่เตือนสติเด็กโง่ลึกอย่างแพรว คิคิ ขอบคุณค่ะ แพรวไม่เห็นพี่ดอกแก้วแวะมานานเลย คิดถึงค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 18:18 น. - comment id 719863
การเข้าใจผู้อื่น ยังไม่เท่ารู้จักตัวเอง... :)
4 กรกฎาคม 2550 22:24 น. - comment id 719960
ที่สุดแห่งธรรมะคือ อนัตตา เป็นผล ใบไม้ในป่า เป็นเหตุให้เข้าถึงใบไม้ในกำมือ รู้ทุกข์ จะรู้ธรรม ผมตีความในงานเขียนของพี่ดอกแก้วได้เช่นนี้ ยอดเยี่ยมมาก
5 กรกฎาคม 2550 01:29 น. - comment id 720005
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว หายไปไหนมาซะน้านนนนานนนเลยค่ะ...คิดถึงๆๆ มากคะ กลอนอิงคติธรรม หรือธรรมะแบบนี้ ป.แต่งต่อไม่ได้เลยค่ะ เลยได้แต่อ่านและพิจารณาตัวเองค่ะ...กลอนไพเราะและให้ ข้อคิดดีจังเลยค่ะ
5 กรกฎาคม 2550 05:49 น. - comment id 720046
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว กลายเป็นคนรู้กว้างแต่โง่ลึก เพราะคิดนึกนอกตนค้นปัญหา คิดเรื่องราวเป็นระบบด้วยอัตตา ว่าบังคับบัญชาได้แน่นอน นางชอบบทนี้ที่สุดเลยค่ะ เพราะเจ้าความยึดมั่นถือมั่นตรงนี้กันอย่างเหนียวแน่น ถึงทำคนเราเป็นทุกข์ พี่ดอกแก้วสบายดีนะคะ ระลึกถึงเสมอๆ ค่ะ
5 กรกฎาคม 2550 08:17 น. - comment id 720122
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว... บางสิ่ง บางอย่างก็อย่าไปรู้มันเลย... เรื่องบางเรื่องก็เป็นอันตรายเมื่อรู้ อย่างตอนนี้ กำลังเผชิญ.... ทำได้แต่นิ่ง นิ่ง...พูดไม่ได้... คงเพียงควบคุมสติตัวเอง ความคิดตัวเองให้ดีที่สุด ณ ตอนนี้... รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงห่วงใยเสมอ...
5 กรกฎาคม 2550 13:14 น. - comment id 720258
สวัสดีค่ะ ...พี่ดอกแก้ว ไม่รู้ติ้น ลึก หนา บาง อะไรเลยค่ะ รู้แต่ว่าคิดถึงพี่ดอกแก้วกับพี่กิ๊ฟที่สุดค่ะ
8 กรกฎาคม 2550 23:41 น. - comment id 721522
@...MomMamSan... ช่องว่างในหัวใจไร้ช่องว่าง เพราะอยากรู้เรื่องต่างต่างเฝ้าค้นหา แออัดด้วยเรื่องราวของอัตตา รู้มากจนลืมคำว่า อนัตตาธรรม สวัสดีค่ะน้องมอมแมม ความรู้ทางโลก ทำให้ชีวิตไม่หยุดนิ่งเพราะต้องค้นคว้า หลายชีวิตจึงลำบากมากกับการไขว่คว้านั้นพร้อมกับแบกหัวโขนไปพร้อมกับตนด้วย ขอบคุณมากค่ะที่ห่วงใย ขอให้น้องมอมแมมมีฤดูฝนที่งดงามและเป็นสุขนะคะ
8 กรกฎาคม 2550 23:42 น. - comment id 721523
@...โคลอน... รู้ไปถึงเบื้องหลังครั้งเริ่มต้น รู้อดีตบางคนจนกระจ่าง รู้แล้วจดจำไว้ไม่ปล่อยวาง รู้แล้วสร้างความคิดเป็นพิษภัย สวัสดีค่ะน้องโคลอน ใช่เลยค่ะ ..เรื่องของ รู้ กับ คิด นั้นแตกต่างกันเป็นคนละชนิดเลย ถ้ารู้แล้วมีเบรคใจไม่คิดต่อโดยเฉพาะในเรื่องร้ายๆ ก็คงจะดีกับทุกคนที่อยู่รอบข้าง แต่ถ้าอดไม่ได้จนเกิดความคิดขึ้นมา ก็ยังไม่หนักหนาเท่ากับคิดและแสดงออกมาให้ผู้อื่นรับรู้ด้วย ขอบคุณเช่นกันค่ะ ที่มาทักทายและสนทนา ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ
8 กรกฎาคม 2550 23:42 น. - comment id 721524
@...เพียงแพรว... รู้เรื่องดีมีใจไม่เคืองขุ่น รู้ทำบุญตามกิจพระศาสนา รู้แล้วทำจริงจังทุกเวลา แม้นรู้น้อยก็มากค่าในผลงาน สวัสดีค่ะน้องแพรว ดีใจที่น้องแพรวคิดถึง ขอบคุณมากนะคะ สำหรับน้องแพรวก็คงจะอยู่ในวัยที่ต้องเรียนรู้ในหลายๆ ด้าน เรียนรู้แล้วก็ต้องรู้จักจำ รู้จักแก้ไข และรู้จักลืมในบางสิ่งที่ไม่น่ารู้ด้วยนะคะ ขอให้น้องแพรวได้พบกับสิ่งที่ดี มีอารมณ์แจ่มใสทุกวัน และมีแต่ความสุขค่ะ
8 กรกฎาคม 2550 23:42 น. - comment id 721525
@...น้องกุ้ง... รู้เรื่องจริงของตนเพียงคนหนึ่ง อาจรู้ถึงเรื่องใครใครในใต้หล้า มีชั่วดีสุขทุกข์ในชีวา และแปรเปลี่ยนไปมาตามปัจจัย สวัสดีค่ะน้องกุ้ง เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะกับการทำความรู้จักกับตนเองนั้นมีประโยชน์มากกว่าทำความรู้จักคนอื่น ขอบคุณที่แวะมาทักทาย ..ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ
8 กรกฎาคม 2550 23:42 น. - comment id 721526
@...ทวารวดี... เรื่องทางโลกเรียนไปไร้จุดจบ ยิ่งค้นก็ยิ่งพบหลายสาขา ต่างกับเรียนธรรมะพระศาสดา ยิ่งค้นยิ่งรู้ว่าทางพ้นทุกข์มีทางเดียว สวัสดีค่ะ ทวารวดี จากกลอนตั้งหลายบท สรุปเหลือเพียงสามวรรค และก็ยังเป็นประเด็นสำคัญมาก ความเข้าใจจากบทสรุป ..จึงยอดเยี่ยมมากเช่นกัน ขอบคุณมากนะคะที่ให้ความสนใจและมาทักทาย ขอให้พบแต่สิ่งที่เป็นสาระและเป็นสุขยิ่งค่ะ
8 กรกฎาคม 2550 23:43 น. - comment id 721527
@...ปราณรวี... โบราณสอนวอนว่าอย่ารู้แคบ อย่างพวก"เป็ด"เป็นแบบไม่สร้างสรรค์ รู้อะไรให้กระจ่างทุกสิ่งอัน รู้ลึกซึ้งเช่นนั้นผลงงานดี พระธรรมสอนให้รู้ถึงแก่นแท้ สรรพสิ่งปรวนแปรในวิถี อยู่เหนือการบังคับหรือขู่ตี ความผิดหวังจึงมีเป็นธรรมดา สวัสดีค่ะ น้องป.ปลาอารมณ์ดี ไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ อยู่กับที่แต่ก็มีงานอื่นมาให้ทำ ก็เลยไม่ได้เข้ามาในบ้านนี้ ขอบคุณมากนะคะที่คิดถึง ขอให้น้องป.มีความสุขมากๆ อะไรที่ติดขัดเป็นอุปสรรคอยู่ก็ขอให้ราบรื่น พบแต่เรื่องสมปรารถนา ไม่เจ็บไม่ป่วยนะคะ
8 กรกฎาคม 2550 23:43 น. - comment id 721528
@...น้องนาง เพรง.พเยีย... เพราะชีวิตติดกาวอุปทาน จึงเวียนว่ายสังสารไม่รู้สิ้น ชอบบังคับและคาดหวังเป็นอาจิณ ความทุกข์จึงไม่สิ้นที่ใจตน สวัสดีค่ะน้องนาง พระพุทธศาสนาสอนให้ดูตน จึงจะพบความสุข แต่เป็นเพราะคนเราไม่ได้ทำตามคำสอน แต่ละวันจึงมีทุกข์ใจมากหลายหน ก็คงเป็นเรื่องธรรมดานะคะของคนที่ขาดปัญญา จึงต้องแบกทุกข์เพราะความไม่รู้เอาไว้อย่างสาหัส ขอบคุณในความคิดถึงค่ะน้องนาง ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ
8 กรกฎาคม 2550 23:43 น. - comment id 721529
@...น้องมะกรูด... รู้เรื่องเขาเราแย่อาจแพ้ภัย รู้เขาไม่ไว้ใจให้กลุ้มจิต ยิ่งรู้ลึกความรู้กลายเป็นพิษ ต้องคุมจิตให้รู้อยู่ที่ตน สวัสดีค่ะน้องมะกรูด สติ..ช่วยกอบกู้ใจได้ในทุกสถานการณ์ ขอให้มีพลังของสติมากๆ มีความรอบคอบในการพูดและทำงานได้อย่างราบรื่น มีความสบายใจและความปลอดภัยมากๆ นะคะ ขอบคุณความห่วงใยและจากใจงามของน้องมะกรูดค่ะ
8 กรกฎาคม 2550 23:43 น. - comment id 721530
@...ก้าวที่...กล้า... รู้ใจตนคนกล้าท้าอุปสรรค รู้แบ่งปันความรักให้มิตรสหาย รู้ช่วยเหลือเสียสละทั้งใจกาย รู้ทำบุญมากมายคือน้องก้าวฯคนดี สวัสดีค่ะน้องก้าวฯ ยิ้มให้กับความไม่รู้ที่น่ารัก ..แล้วจะบอกน้องกิ๊ฟให้นะคะว่ามีคนคิดถึง ขอให้น้องก้าวฯ รู้ใจตนเองได้ดี รู้วิธีทำความสมปรารถนาให้เกิดขึ้นได้เสมอๆ ขอให้มีความสุขค่ะน้องก้าวฯ
11 กรกฎาคม 2550 11:07 น. - comment id 722804
แต่ว่า คมช. เขาบังคับบัญชาอยู่นะครับ พี่ดอกแก้วสบายดีนะครับผม
31 กรกฎาคม 2550 11:18 น. - comment id 731732
@...พฤหัส กฤษชยรักษ์ ... ใครจะบังคับบัญชาก็ไม่มีอำนาจเหนือกว่าพระไตรลักษณ์ไปได้หรอกค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาแซว