อรุณรุ่งฟ้ายังคงเป็นเช่นสีฟ้า ดวงดอกไม้ทั้งหล้าส่งกลิ่นหอม มวลภู่ผึ้งยังคลึงเคล้าเกสรดอม พวงพะยอมยังฟ้อนไพรรับขวัญดวงสุริยา หากมวลมนุษย์ไยดวงตาช่างมืดนัก สิ้นไร้รักสิ้นไร้ขวัญวันเสน่หา เพียงสงครามสะเทือนโลกโศกมายา ให้เหว่ว้าน้ำตารินสิ้นแสงตะวัน จันทร์ดวงงามแอบซ่อนซึ้งวิปโยค ธารหวานโศกเคยหยาดสายพลังฝัน ให้ผู้คนบนพสุธาพบรักกัน เป็นนิรันดร์ราตรีพลีสัจจธรรม เพราะหัวใจไร้ธรรมทองผ่องพิสุทธิ์ ค่ามนุษย์จึงสูญสิ้นฟ้ารินร่ำ สวรรค์โศกพรหมโลกพลอยระกำ กับรอยกรรมแห่งกิเลสเวทนา ลืมตาภายในมองโลกใหม่นะที่รัก ดูดวงดอกไม้ทายทักทั้งแหล่งหล้า ดูฟ้าสวยด้วยเมฆหวานตระการตา รู้รักษาบ้านภายในใจของเราให้เงียบงาม..!!! ................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song373.html บัวขาว เห็นบัวขาว พราวอยู่ ในบึงใหญ่ ดอกใบ บุปผชาติ สะอาดตา น้ำใส ไหลกระเซ็น เห็นตัวปลา ว่ายวน ไปมา น่าเอ็นดู หมู่ภุมริน บินเวียนว่อน ลอยร่อน ดมกลิ่น กลิ่นเกสร พายเรือน้อย คล้อยเคลื่อน ในสาคร ค่อยพาจร ห่างไป ในกลางน้ำ หมู่ภุมริน บินเวียนว่อน ลอยร่อน ดมกลิ่น กลิ่นเกสร พายเรือน้อย คล้อยเคลื่อน ในสาคร ค่อยพาจร ห่างไป ในกลางน้ำ... ..........
พุด 18 มิ.ย. 2550 10:25 น. - ID 103772 
3783
18
0
18 มิถุนายน 2550 11:31 น. - comment id 711316
แด่..ดวงใจ ผู้เป็นที่รักปรารถนาดีนิรันดร์ เจ้าของวิมานขวัญมนตราทวารวดี และ.. สำหรับทุกดวงใจกวีกระวาด ผู้ปรารถนามีที่ดินในฝัน ที่พร้อมปันพลีให้สานฝันค่ะ
18 มิถุนายน 2550 11:51 น. - comment id 711325
18 มิถุนายน 2550 11:59 น. - comment id 711329
18 มิถุนายน 2550 12:57 น. - comment id 711363
................
18 มิถุนายน 2550 13:05 น. - comment id 711372
ขอร่วมพลีปณิธานโครงการทางจิตวิญญาญนี้ด้วยนะครับ ด้วยภาพฝันผันผานเลนส์ที่เคยถ่ายไว้ตอนไปแก่งกระจาน เส้นทางรักนิรันดร์ครับ ดอกบัวหลวงเบ่งบานสนานตำบล ฤดูฝนม่านฝันเมื่อวันหนาว เสียงกบเขียดระงมไพรใบไม้พราว รบร้าว ณ เรือนฝันเมื่อวันเนาว์
18 มิถุนายน 2550 13:09 น. - comment id 711376
ทะเลสาบแก่งกระจาน ถ่ายด้วยกล้องแคนนอนความละเอียดที่ 5 ล้านพิเซล ครับ สวยใสดวงใจราวทิพย์กระจก สะท้อนอุทกปิติธรรมเมื่อวันเหงา จากทะเลสาบสู่พุ่มไพรในลำเนา อุษาเช้าตื่นรับฝันวันฝนริน
18 มิถุนายน 2550 13:19 น. - comment id 711382
อัสดงอัศจรรย์วสันต์ภาพ สนธยางามอาบระนาบศิลป์ ร่วมเพาะบ่มวิญญาญศิลปิน ร่วมร่ำรินระรื่นรสบทกวี
18 มิถุนายน 2550 13:21 น. - comment id 711383
18 มิถุนายน 2550 13:24 น. - comment id 711386
ภาพฝันผันผ่านเลนส์ที่ชอบอีกภาพครับ ยามอาทิตย์อัสดงตรงริมฝั่งฟ้า ท้องนาดูว้าเหว่ อาทิตย์แก้วอัสดงตรงฝั่งฟ้า ทิวทุ่งนาเงียบเหงาไร้เงาฝัน แต่เงางามหวานไหวอยู่นิรันดร์ สร้างเรือนฝันวิมานโมก..โลกอวยพร
18 มิถุนายน 2550 13:35 น. - comment id 711396
เส้นทางธรรมชาติสู่แก่งกระจานเต็มไปด้วยท้องทุ่งนา ดงตาลหวานๆ จิตวิญญาญกวีก็บรรเจิด ผิวไผ่เอนเอียงคู่หมู่ทิวตาล อีกไม่นานเส้นทางจะสางสาย หอมข้าวจ้าวหอมท้องถิ่นขจรขาย ฝากจุดหมายไว้คอยท่า ณ ลำเนา แก่งกระจานแก่งใจได้ผ่อนพัก เหนื่อยหนักล้มเรือนกายให้คลายเหงา ขลุ่ยบรรเลงเพลงไพรใจบรรเทา เถิดพวกเรามิตรล้อมวง...สนทนา
18 มิถุนายน 2550 13:40 น. - comment id 711399
ผีเสื้อไพรแห่งพะเนินทุ่งแก่งกระจาน ถือว่าเป็นแหล่งดูผีเสื้อที่ดีทีสุดแห่งหนึ่งในโลก ผมเก็บภาพมาฝากในวันฝนพรำโปรย ครับ งามผีเสื้อเงื่อนงำแห่งพรรณไพร บินไสวเกาะธารโตรกชะโงกผา งามเงื่อนเงาอรัญเถาวัลย์วนา ปรารถนาอันสูงสุดแต้มยุคทอง
18 มิถุนายน 2550 13:47 น. - comment id 711402
ภาพผีเสื้อสวยๆ ที่แคมป์บ้านกร่างนะครับงามพันธุ์ไม้งามหินงามผีเสื้อ เพื่อจรรโลงโลกฝันมิหวั่นไหว เถิดมิ่งมิตรร่วมสานฝันอันยาวไกล ใต้ร่มรักเรือนไทย...เปิดใจรอ
18 มิถุนายน 2550 13:51 น. - comment id 711406
เขียวแกมเขียวเรียวใบใด้หนาวหนาว ทุกคืนคราวระบัดใบได้ชู่ช่อ เพื่อแผ่นดินเพื่อมิ่งมิตรจิตเฝ้ารอ ผ่านทางท้อ....มาขอพักหนุนตักมิตร
18 มิถุนายน 2550 13:59 น. - comment id 711409
ให้สดับรับรสบทธรรมชาติ อันสะอาดอิ่มงามนิยามจิต บึงบัวบานสนานน้ำ..ท่ามนิรมิต เปิดชีวิตสู่โลกงามนิยามกวี
18 มิถุนายน 2550 14:06 น. - comment id 711416
18 มิถุนายน 2550 15:14 น. - comment id 711438
เสียงนกไพรร้องระงมงาม ย้ำเตือนจิตวิญญาญอันสงบ แห่งผองมิตรกวี กับวันที่บ้านเรือนไทยดอกไม้หอม นกน้อยคืนคอน วอนจันทร์เจ้า เคล้าน้ำค้าง ที่พรั่งพราว ดาวเดือนมากล่อมไกว หวัง.. ปันพลีเพื่อจรรโลงโลกและจิตวิญญาญ เปิดโรงเรียนทางจิตวิญญาญ เปิดบ้านต้อนรับมิตรผองกวี นำพาผองมิตร สู่.. สายธารธรรมะธรรมชาติ หลังจากที่รอมาเนิ่นนานแสนนาน กับวันนี้ที่ผลิพร้อมเพื่อเป็นจริงแล้ว.. ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายธาร
18 มิถุนายน 2550 15:47 น. - comment id 711445
18 มิถุนายน 2550 17:03 น. - comment id 711459
สวยงาม งดงาม ในความรู้สึก... ภาพสวย ความรู้สึกงาม...
18 มิถุนายน 2550 18:05 น. - comment id 711476
ปล. ภาพกับเพลงกระผมขอแอบเก็บไว้ในเครื่องนะขอรับ ชอบมาก
18 มิถุนายน 2550 22:27 น. - comment id 711572
วันฝนโปรยหล้า สู่ท้องนาบึงบัว..ใบบัว.. ในท่ามม่านหมอกสลัว เป็นละอองแก้วกุดั่นดวง..หยาดเย็น สามดวงใจใสงาม พอกับหยาดน้ำค้างหยดน้ำฝน ได้ท่องไปในเส้นทางสาย รวงข้าวดงตาล เส้นทางที่หวานแสนหวาน ด้วยความงามแบบวิถีไทยวิถีทุ่ง วิถีรุ้งเรืองรอง ด้วยผ่องพรายจากแสงสงฆ์แสงธรรม แสงธรรมชาติ วิถีแห่งความงามสะอาดเรียบง่ายสงบเย็น เป็นสุขมาเนิ่นช้า ดวงดอกคูนเหลืองละออริมทาง ฟ้อนช่อเหลืองพร่าง สลับสล้างด้วยดวงดอกหางนกยูงสีแดง แรงร้อนราวภาพวาดของโมเน่ต์ จิตรกรเอกของโลก นั่น..บึงบัวและโน่นวัวควายเลาะเล็มหญ้า สลับกับไร่นาสวนผสม มีทั้งดงมะนาว น้อยหน่า กล้วย อ้อย สัปปะรด แม้นกระทั่งตาลเดี่ยวเดียวดาย ตาลคู่ที่รอขายทั้งต้นยังเยาว์ ให้งามเหงา ด้วยสรรพสิ่งแห่งการไร้สิ้นซึ่งสิ่งปรุงแต่ง แฝงมายา..ฝัน ให้พบรักแท้นิรันดร์ คือความรู้ทันเท่าโลก รู้วางจิตว่างกระจ่างแจ่ม เพื่อเปิดแย้ม บานประตูนิพพานไสว รู้ปลดปล่อยมายาใจ ให้เหลือเพียงความไร้สิ้นซึ่งตัวตน มิให้กมลหมองครองราน นาน และ.. ในท่ามเวิ้งกาลกรุณา จากสุภาพบุรุษแสนดี นามคุณทวารวดี ที่พร้อมพลีเมตตาเสียสละ ด้วยซึ้งใจอย่างที่สุด ที่ได้ฝันพลันพาเป็นจริง ที่จัก.. สร้างโรงเรียนทางจิตวิญญาณ พลีปณิธานเพื่อจรรโลงโลก รักษ์ธรรม ธรรมชาติ ที่วิมานมนตราทวารวดี ที่ดาระดาด ด้วยดวงดาวแสนสกาวสุกใสนับหมื่นนับพัน ราว กำลังท่องไปในเวิ้งฝันอนันตกาล เมื่อแหงนเงยดู... แสงเพชรยังด้อยค่าเมื่อโลก ตรงหน้ากำลังสอนสัจจธรรม... แด่เราทุกคนผู้รู้สึกตัว...! ด้วยซึ้งใจนะคะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem97348.html วิมานมนตราทวารวดี
18 มิถุนายน 2550 22:45 น. - comment id 711579
คือเส้นทางสายรุ้งแห่งความสุข คือวิมานรุกขเทวาขวัญป่าเขา คือร่มรื่นท่ามแมกไม้ในลำเนา ในเงื้อมเงา*มนตราทวารวดี* มาสถิตทายทักให้พักใจ กับเรือนไทยเรียบง่ายงามเงียบนี้ ทะเลหมอกหยอกไศลฝากชีวี มหัศจรรย์ฝันวันแสนดีริมสายธาร พะยอมไพรรายรอบหอมอวลกลิ่น มาประทิ่นประทับหวานแสนหวาน ใช้ชีวีเหนือโลกย์ทิ้งโศกราน กับสายธารนิรันดร์ขวัญหอมทรวง รับอรุณอุ่นไออาบแสงทอง วิหคไพรพร้องร้องระงมราวฝันสรวง เด็ดดอกไม้ริมชายสวนหอมอบอวล แล้วก็ชวนเกี่ยวก้อยกันไปวัด กราบพระพุทธปฏิมาในโบสถ์คร่ำ แล้วน้อมนำวัฏฏปฏิบัติ ศีลสมาธิปัญญาสว่างชัด สงบสงัดท่ามวิมานหล้าทวารวดี วางมาลัยริมหมอนก่อนหลับฝัน แสนเงียบงันงดงามหนึ่งชีพนี้ คือสวรรค์ฝันให้ถึงนะคนดี มนตราทวารวดีพาเพียรพลีพบทางธรรม..นำนิพพาน....!
18 มิถุนายน 2550 23:17 น. - comment id 711580
19 มิถุนายน 2550 22:42 น. - comment id 712087
งดงามมากค่ะ พุด ลำน้ำน่าน
24 มิถุนายน 2550 19:14 น. - comment id 714549
แสนงามล้ำร่มเย็นเห็นประจักษ์ ยินนกร้องทายทักพักพฤกษชาติ สงบเย็มฉ่ำชื่นระรื่นหวาน ธรรมชาติเบิกบานบนลานทอง สวัสดีค่ะพี่พุด พี่..ลำน้ำน่าน พี่ทวารวดี.. วันนี้บัวมาหาพี่ในห้องนี้ค่ะ เพราะบัวชอบมากมาย บัวเข้ามาแล้วทำ ให้บัวอบอุ่นร่มเย็น กับธรรมชาติในนี้ อะไรจะสุขเท่า กับสิ่งที่เราละวาง ว่าง ของความคิด และดวงจิตที่ร่มเย็น ทุกศาสนาสอนให้คน ทุกเชื้อชาติ ทำสิ่งที่ดี ไม่เบียดเบียนผู้อื่นสามัคคีรักใคร่ช่วยเหลือ แต่ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เกิดจากตัวบุคคลทั้งนั้น ที่ไปยึดติด อยากได้ อยากมี ทั้งๆที่ ทุกอย่าง มิใช่สิ่งที่เราจะยึดมาครอบครองได้เลย เพราะยามเราเกิดมา เรามิได้นำสิ่งเหล่านี้ มาด้วยเลย และเมื่อยามไป เราก็มิได้นำ สิ่งเหล่านี้ไปด้วยเช่นกัน แต่ในบ้างครั้งบัวก็ยอมรับว่ากว่าเราจะ ทำใจในทุกสิ่งทุกอย่างได้ ก็มิใช่เรื่องง่าย คงขึ้นอยู่ที่จิตของตัวเราเอง และนายเวร ที่เราได้ร่วมทำกันมา ทั้งสิ่งที่ดี และสิ่งที่ไม่ดี เพราะฉะนั้น มีอยู่ทางเดียวที่เราสามารถ ผ่อนหนักให้เป็นเบาได้ ก็คือเมื่อเรา ให้อะไรกับใครก็แล้วแต่ ส่งผลบุญ ตรงนี้ ให้กับเทวดา ที่คุ้มครองเรา ให้ทุกดวงวิญญาณที่ติดตามเรา ให้กับ ภูต ผี ปีศาจ เปรต ครุฑ นาค ยักษ์ มาร พรหม เหล่าเทพยดาทั้งสิ้น สิ่งที่เราประสบคงจะ ผ่านพ้น ให้หนัก เป็นเบา ลงได้บ้าง ขณะนี้บัวกำลัง เบิกบุญ ที่ทำไปแล้ว ส่งให้ กับนายเวรของผืนแผ่นดินไทย เพื่อให้นายเวรของแผ่นดินจงละเว้น ให้คนในประเทศมีความรักในผืนแผ่นดิน เกิดของตัวเอง จะได้หยุดเฆ่นฆ่า กันเสียที ธรรมชาติเป็นสิ่งสวยงาม ศาสนาพุธ เป็นสิ่ง ร่มเย็น สิ่งที่ร้อนรุ่ม คือจิตของแต่ละคนนั้นเอง ศาสนาคงช่วยไม่ได้ถ้าจิตใจคนเราร้อน ไปเสียแล้วบัวว่านะค่ะ พี่พุด สิ่งที่คุ้มครองป้องภัยเราได้ดีที่สุด มิใช่เครื่องลางของขังอะไรแต่เป็น ความดีมิเบียดเบียนใครต่างหากที่คุ้มครองเรา ในบ้างครั้งเวลาบัวโดนใครๆว่าบัว บัวจะกลับมาคิดก่อนว่าเราคงจะไม่ดีจริง เขาถึงว่าเราได้ แต่ถ้ามาคิดแล้ว บัวมิได้ทำอะไรใครๆเลย บัวก็จะพยายามคิดว่าเมื่อภพที่ผ่านมาเราคงไปทำเขาไว้ เขาจึงกลับมาทวงคืนพี่พุดว่าแบบบัวเปล่าค่ะ จริงๆแล้วบัวเป็นคนร้องให้เก่งมากเวลามีอะไรเกิดขึ้นกับบัว แค่บัวดูละครเศร้าๆ บัว ยังร้องให้ตามไปด้วยได้เลยค่ะพี่พุด บัวจึงรับรู้ตัวบัวเองว่าจิตใจบัว เป็นคนอ่อนไหว มาก แต่ก็เข้มแข็งตามมาด้วยค่ะในเวลาเดียวกัน อิ อิ อิ บัวมาหาพี่พุดตอนที่ห้องนี้เงียบๆไปแล้วค่ะ มะรู้ว่าพี่พุดจะมาอ่านหรือเปล่านะค่ะ บัวคิดถึงพี่พุดเสมอค่ะ บัวขอให้พี่ทั้งสาม มีแต่ความสุขทุกวันค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
