ฉันร้างรา....รักมานาน..จนลืมไปเลยว่ารักครั้งสุดท้าย..เมื่อไหร่.. วันนี้เหงา.....ฉันหยิบหนังสือเล่มหนึ่งมาอ่าน... ปกหนังสือ..น่าสนใจ..สีสันสวยงาม ไม่มีส่วนไหนของหนังสือ.........ที่จะทำให้ฉันวางมันลงไปได้ บนโลกใบนี้....จะมีหนังสือที่น่าอ่าน...น่าสนใจเท่ากับหนังสือเล่มนี้..อีกแล้ว ฉันจึง..ค่อยๆพลิกอ่าน..หนังสือเล่มนี้.. ผ่านไปแต่ละวัน....เริ้มต้นเนื้อหา..ช่างดีอะไรเช่นนี้...... หน้าแรก...หนังสือก็บอกเล่าความเป็นไป..ของตัวมันเองว่า............ ตัวฉันนี้เป็น....หนังสือดี..มีชาติตระกูลดี.....การศึกษาดี.......รู้สึกอย่างไรก็เขียนแบบนั้น.... บอกเรื่องราว........ที่เป็นตัวตน.....มากมายทั้งเศร้า.เคล้าน้ำตา..สนุก....ออดอ้อน. จนคนอ่านหลงใหลตัวอักษร....ของหนังสือเล่มนี้ ฉันหยิบมันขึ้นมาอ่าน......นานเป็นปี..อ่านซ้ำไปซ้ำมาอยู่..อย่างนั้น ฉับเกือบจะเป็นส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้......ทั้งรัก.ทั้งบูชา..เชื่อมั่น..ศรัทธา....สรุปเอาจากการอ่าน............ อ่านใกล้จบเล่ม......เพิ่งรู้ว่าหนังสือเล่มนี้.......มันว่างเปล่า...มันสรุปตัวมันเองว่า มันจมอยู่กับวังวนของตัวมันเอง......มันไร้ค่าในตัวมันเอง.... ฉันเสียเวลาจากการ.....อ่านมันมาเป็นปี เก็บมันมาอ่านยาวนาน..........ถ้าฉันรู้.ว่ามันเป็นหนังสือไร้ค่า ......ที่ไร้ค่าในตัวมันเอง ฉันจะไม่เก็บมันขึ้นมาอ่าน.......เพราะมันเป็นหนังสือที่...... ตอนจบ...หักมุม......คนอ่านอย่างเจ็บปวดที่สุด หนังสือเล่มนี้.....ฉันถือว่าได้..อ่านจบแล้ว........ มันไม่มีค่าควรที่จะ........เก็บรักษาเอามา..อ่านให้เจ็บปวด ......อีกต่อไป เพราะมันเป็นหนังสือ....ที่ไร้ค่า........
8 มิถุนายน 2550 23:40 น. - comment id 707601
วางหนังสืออย่างบรรจงนั่งลงอ่าน ถ้าถือนานอาจจะเมื่อยใจเหนื่อยล้า ไร้สติสมาธิพิจารณา กว่าจะรู้ไม่มีค่าก็มาไกล จะย้อนกาลก็นานเนิ่นเกินแล้วหนอ ใจมันท้ออ่านต่อดีฤาไฉน พออ่านจบมันว่างเปล่าปวดร้าวใจ จึงทำให้ไม่อยากอ่านตราบนานเนาว์ เก็บเรื่องราวไว้สอนใจให้แง่คิด ทุกชีวิตล้วนจบลงตรงว่างเปล่า ตอนเจ้ามามีใครหนามากับเรา เจ้าก็กลับอย่างว่างเปล่าเหมือนเจ้ามา หนังสือใด ๆ ก็ไม่ไร้ค่าถ้าเราใช้ปัญญาอ่าน
9 มิถุนายน 2550 08:57 น. - comment id 707712
สวัสดี ตอนเช้า นะเจ้าคะ หนังสือจะ ดีแน่ ถ้าได้อ่าน แม้จะเขียน หรือว่า เล่าเหตุการณ์ ไม่เป็นมาร ทำลาย ใครทั้งปวง เชื่อว่าถ้าได้อ่านแม้จะเสียเวลาอ่านสั้นหรือยาว ก้อสามารถเพิ่มสติปัญญาให้กับผู้ที่อ่านได้ค่ะ ยังไงก้อคิดว่ามีประโยชน์ ยกเว้นหนังสือ ลามก นะเจ้าคะ
9 มิถุนายน 2550 09:04 น. - comment id 707715
หนังสือในมือพี่มีค่า เป็นตำราสอนชีวิตคิดเสียใหม่ หนังสือลวงหลอกคำให้ช้ำใจ สอนเราไว้ให้ตรองจิตคิดคำคน หนังสือหลอกให้อ่านนานเป็นปี ก็ยังดีอ่านจบไม่สับสน รู้ว่าลวงรู้ว่าหลอกบอกคำกล ได้หลุดพ้นจากบ่วงลึกตรึกตรองดู ตำราเล่นนี้หนาน่าดูเนอะพี่พิมพ์อ่านเป็นปีเลย
9 มิถุนายน 2550 12:29 น. - comment id 707768
หนังสือที่ได้เปิดอ่านมีเรื่องราวที่ทำให้เราเรียนรู้เรื่องต่าง ๆ อาจจะทำให้เรายิ้มได้บ้าง หัวเราะได้บ้าง บางทีก็เหงาร้องไห้ก็มี ทุกตัวอักษรมันสอนให้เราได้เรียนรู้กับเรื่องบางเรื่องที่คนอื่นไม่เคยได้รู้
9 มิถุนายน 2550 23:20 น. - comment id 707923
1...หนังสือเล่นนี้..พอดีใช้สมองที่ไร้ปัญญาอ่านคะ..เลยต้องถือเอาไว้หนักและเหนื่อยที่สุด..พอวางลงตอนนี้เบาแระคะ สวัสดีคะคุณbananaleaf ตอนดึกนะคะ ง่วงไหมคะ..ยังไงหลับฝันดีนะคะ 2...สวัสดีคะคุณดิออร่า....ง่วงป่าวเอ่ย หนังสือดีมีคุณค่าตรงที่เนื้อหาแน่นและควรค่าเก็บ..แต่เล่มที่พิมอ่านมันเป็ฯหนังสือจอมปลอมอะคะ...อ่านแล้วงงงงงง... เปงไปได้ไง......หนังสือหลอกตาคนอ่าน.. ................ 3....อ่านนานเลยคะ..อ่านตอนแรกสบายใจ..มีกำลังใจสู้ชีวิตเยอะ..พออ่านไปเอ๊ะ ยังไงอ่านแล้วงง..อ่านจบแระเล่มนี้วางทิ้งลืมไปแล้วด้วย...ชีวิตพี่ยังไม่จบยังรอดูต่อไปหนังสือเล่มนี้ตกถึงมือใครรักษาไว้ได้นานหรือป่าว..เราคงต้องรอดูต่อไป...ง่วงอ่า..ไม่ค่อยซำบายด้วย..เหนื่อยๆๆเพลียๆๆไปนอนก่อนน๊าาาา....จุ๊บๆ แมวแต้ม/ฝนน้องรัก 4....จ้าเจ้าหญิงโมบาย..หนังสือดีทุกเล่มอะคะ..แต่เนื้อหานะสิคะต้องอ่านให้ดี...ไงก็อ่านเพื่อรู้ทันความคิดนะคะ....จุ๊บๆยามดึกคะ
11 มิถุนายน 2550 14:57 น. - comment id 708613
ถ้าอ่านเองแล้วมันไร้ค่า...ก็เอาไปบริจาคสิให้คนอื่นได้อ่านบ้างดูสิว่าเค้าจะมีความคิดเห็นที่แตกต่างไปรึป่าว....
12 มิถุนายน 2550 12:40 น. - comment id 709159
ไปบริจาคแระคะคุณคนดี.....