ในอรุณแห่งวันอันวนว่าย ดวงดอกไม้ยังคลี่แย้มทักทายหล้า แอบออดอ้อนซ่อนรอยยิ้มกับนวลนภา ประดุจดั่งขวัญพสุธาปลอบเหว่ว้าแด่ผองชน ชีวิตคือพรพรหมเชื่อเช่นนั้น ดวงตาสวรรค์เมตตาลบหมองหม่น สอนบทเรียนให้สัจจธรรมกลางกมล ให้ผ่านพ้นวันทุกข์ท้อทรมาน รักฤาชังหวังหรือรานผ่านคืนโศก นี่คือโลกมายาน้ำผึ้งหวาน สัจจแท้ว่างเปล่าชั่วกัปป์กาล อนันต์นานมวลมนุษย์..หลงทาง ลมหายใจแสนสั้นรอวันนิทราสนิท ใครจะปิดเปลือกตาอ้างว้าง ขวัญเดียวดายดั่งเรือน้อยลอยควะคว้าง ในท่ามกลางทะเลโลกโศกลำพัง.............. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4423.html เรือใบบนสายรุ้ง D ใหม่ เจริญปุระ ฉันรู้ว่าเธออยู่ไหน รู้ว่าเธออยู่ไกล รู้ว่าเธอจะรอ อยู่ตรงปลายสายรุ้ง ฉันต้องข้ามไป ด้วยเรือใบสักลำ กับพลังของฉัน และด้วยลมแห่งรัก กับวิญญาณของฉัน แม้ว่าเธอจะไกลสักเพียงใด ฉันก็จะไป ไปหากัน เรือใบบนสายรุ้ง จงนำความรักไป มีคนที่รักฉัน เขาจะคอยอยู่ คอยฉันด้วยหัวใจ ประกายแห่งสายรุ้ง นำทางให้ฉันที ไปเจอความรักแท้ ที่ตรงปลายทาง เจอใจที่ดีดี แม้จะมีแต่ฉัน อยู่บนความเวิ้งว้าง แม้จะไปอีกไกล แต่ไม่เคยอ้างว้าง เพราะว่ามีจุดหมายอยู่ในใจ ไม่ท้อไม่ลังเล ไม่หลงทาง เรือใบบนสายรุ้ง จงนำความรักไป มีคนที่รักฉัน เขาจะคอยอยู่ คอยฉันด้วยหัวใจ ประกายแห่งสายรุ้ง นำทางให้ฉันที ไปเจอความรักแท้ ที่ตรงปลายทาง เจอคนที่แสนดี ดวงตะวันยังทอ สายรุ้งเรืองรอง วางบนละอองสายฝน เรือจะลอยลำไป ในท้องฟ้าเบื้องบน ค้นหารักที่แท้จริง จะไม่มีวันใด ที่สายรุ้งเลือนลาง ในการเดินทางครั้งนี้ ลมแห่งรักรุนแรง อยู่ทุกวินาที รู้ ว่าฉันจะมีเธอ ฉันรู้ว่าเธออยู่ไหน รู้ว่าเธออยู่ไกล รู้ว่าเธอจะรอ อยู่ตรงปลายสายรุ้ง ฉันต้องข้ามไป แหละฉันจะเจอเธอ...
พุด 8 มิ.ย. 2550 10:10 น. - ID 103385 
913
4
0
8 มิถุนายน 2550 11:03 น. - comment id 707036
ไม่ค่อยได้อ่านผลงานของคุณพุดสักเท่าไหร่ วันนี้อากาศดีนะคะ ผลงานก็ดีด้วย
8 มิถุนายน 2550 12:21 น. - comment id 707102
กลีบดอกไม้บานแย้มแต่งแต้มถิ่น อบประทิ่นหอมฟุ้งเมื่อรุ่งสาง ก่อนที่กายวิภาคจะจากวาง เมื่อเส้นทางทิวาภพเคลื่อนจบแนว เร่งอวดชั้นช่อเยื้องระยับย้อย เป็นเม็ดพลอยผ่องผิวทั่วทิวแถว ตอบแทนค่าธานีทุกวี่แวว วิญญาณแน่วแน่แท้นะดอกไม้ เราเกิดมอบอะไรให้โลกบ้าง เอาแต่สร้างความแย่เกินแก้ไข เกิดแล้วก็รอวันชีวาลัย ทิ้งซากโสมมไว้ ให้โลกโทรม
8 มิถุนายน 2550 13:28 น. - comment id 707173
ได้รู้ในอีก มุมมองหนึ่งค่ะ
8 มิถุนายน 2550 14:08 น. - comment id 707212
เหมือนจะไม่มี ทั้งที่ยังมีมาก "
8 มิถุนายน 2550 14:09 น. - comment id 707213
ลมหายใจแสนสั้นรอวันนิทราสนิท ใครจะปิดเปลือกตาอ้างว้าง ขวัญเดียวดายดั่งเรือน้อยลอยควะคว้าง ในท่ามกลางทะเลโลกโศกลำพัง.............. เศร้าจังค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
8 มิถุนายน 2550 15:22 น. - comment id 707255
แวะมาอ่านและชื่นชมผลงานงามๆค่ะ..
8 มิถุนายน 2550 15:40 น. - comment id 707276
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะพี่พุด
ทุกสิ่งทุกอย่าง บางครั้งเหมือนจะสิ้น
ทุกสิ่งทุกอย่าง บางครั้งเหมือนจะได้ครอบครอง กลับสูญเปล่า
จุดปลายแห่งสายรุ้ง บางครั้งอยากจะไขว่คว้า
แต่บางสิ่งไม่เคยไขว่คว้า กลับได้มาทั้งที่เราไม่อยากได้
เกิดเป็นมนุษย์ อยากแท้หยั่งถึง
กระต่ายเหนื่อยเหลือเกินค่ะ ขอนอนตักพี่พุดให้หายเหนื่อยสักพักน่ะค่ะ
รักและเคารพเสมอ
กระต่ายใต้เงาจันทร์
8 มิถุนายน 2550 19:42 น. - comment id 707484
เรนว่า..
ที่ปลายสายรุ้ง...มีฝันสวยงาม..
มีนิยามรัก..นิรันดร์..
..มีอบอุ่น..ละมุนฝัน..
มีอ้อมกอดมีกันและกัน..ตลอดไป..
สายรุ้งจะไม่สิ้น..
ทะเลฟ้าดินคือสายใย..
สายรุ้งไม่..หายไป..
หลังฝนสดใส..หัวใจ..เก๊าะชื่นบาน..
..
เรนคิดถึงนะคะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
