แล้ว.. ดวงดอกหยาดน้ำผึ้งตรึงตราก็ลาลับ ร่วงไปกับคืนฝนลาฟ้าหมองหม่น การเวกพลอยร่วงพรูสะเทือนทน ดอกว้าเหว่บานบนลานใจในราตรี เกสรหวานเคล้ารานในทุกข์รัก เพิ่งตระหนักน้ำผึ้งขมขอหลีกลี้ เส้นขนานอย่าพานพบจบทุกชาตินะคนดี นับจากนี้สวดน้ำคว่ำขัน..สิ้นวันรัก.. ลืมเสียเถิดน้ำคำพร่ำกระซิบอยู่ริมหู รู้ทั้งรู้ไร้สิ้นถวิลภักดิ์ รักฤาชังหวังฤาหวานมินานนัก พิษสลักจักตอกตรึงตรมพันธนา รอ.. ลบเลือนลารอยใจเคยไหวหวาน ตราบชั่วกาลกัปป์กัลป์ขวัญผวา ลืมให้สิ้นพิสวาทวายขอหมายลา ทั้งชาตินี้ชาติหน้า..ไม่ซึ้งค่าเสน่หา..ไม่รู้รัก.....!
พุด 2 มิ.ย. 2550 18:17 น. - ID 103151 
1204
4
0
2 มิถุนายน 2550 19:50 น. - comment id 704684
ไพเราะจับใจครับ
2 มิถุนายน 2550 20:28 น. - comment id 704693
สวัสดีค่ะ อยากเห็นดอกว้าเหว่จัง เป็นดอกแบบไหนน๊า วานตอบด้วยค่า
2 มิถุนายน 2550 23:46 น. - comment id 704760
ผ่านมาถล่มกระทู้ อิอิ
4 มิถุนายน 2550 04:23 น. - comment id 705053
ได้อารมณ์ของคนเหงา...กินใจดีจังเลยค่ะ ชื่นชมน๊า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
