พุด

26 พฤษภาคม 2550 09:22 น. - comment id 701676

วันนี้มีความสุขที่สุด มือได้เปื้อนดิน
จัดสวน..สวยของใจเรานะ 
เฟื่องฟ้าสดสีสดใสสดสวยสามสี..
แดง ส้มชมพูและขาวบานแฉล้มแกล้มใจเรา
และตัดกับท้องฟ้าสว่างไสวสีน้ำเงินเข้ม..แสนงาม..กระจ่างใจ...

โมก..สลัดใบกราวเลย เหลือดอกผลิติดก้านกอกิ่ง
 ขาวนวลพรายพราวหอมละมุน..

การะเวก..เราปล่อยให้เลื้อยพัน
พ้นระแนงจนออกดอกดกละออนวลทองสยายพราวราวคนขี้เกียจ..

กล้วย..ต้นใหญ่มาก อวบอิ่มน้ำ
ใบเขียวสดสบัดตามลมจนแตกลายรายริ้ว..
เราปลูกพ้อรอคนไกล ตั้งแต่แทงหน่อ ออกปลี ออกเครือ
จนวันนี้ลูกเหลืองสวยอุดมด้วยวิตามิน..ย้อยระย้า..
รอคนไกลกลับมาปลิดกิน..
หรือไม่ก็ให้เรานี้นำไปบวชชียามชีช้ำใจกินกันวันเศร้าไง

ไหนจะมะลิซ้อน มะลิลาช้อนหน้าท้าแดดอ่อนอุ่นโลมเล้า
ราวสาวบริสุทธิ์ไร้มือชายเชยชมมาดมดอมหอมนวล.. 

วาสนา ที่ออกดอกโค้งงอ คลอดิน
รอวาสนารักให้สมหวังดั่งฝันดั่งใจนี้..ที่เฝ้ารักเฝ้ารอ..มาแสนนาน....

กุหลาบ..แดง ..ดอกใหญ่..
เผยอคลี่กลีบหวานบานออกจากช่อตูมตั้ง
สยายฝันรอรับหวานจากหยาดน้ำรัก
จากใจมือนี้ที่รินรด..ค่อยๆหยดหยาด..ให้หยดค้างบนกลีบดอก..
ราวหยาดน้ำตาจากฟ้าจากใจขวัญ

พุดสามสี..ม่วงโศกราน..บานแข่งกับหวานอมชมพู..ของชวนชม..

กุหลาบทะเลทรายที่ให้ดอกดกพราวราวไร้ใบทั้งปี 
ให้เรานี้ได้เด็ดดมมาลอยในแก้วสีฟ้าใส
ตัดฉับกันกับหวานสวยของดวงดอก..ดอกดวงละมุน....

นั่นไงผีเสื้อ..บินว่อนร่อนถลามาเกาะกิ่งโมก..
แอบดูเห็นนกเขาคู
มาเกาะขอบอ่างใหญ่ที่เราใช้ลอยดอกไม้หวานยามมีงานปาร์ตี้บนระเบียงนี้..

ยังมีอีกมากมวลหมู่พฤกษาที่เรานี้หนา
พยายามหามาทำให้บ้านเราราวอยู่ในไพรพฤกษ์พงดงไม้งาม
ให้ใจหวามไหว ไว้เขียนเรื่องรักฝันในจินตนาการ..
ให้หวานหวามตามใจไฟฝันนี้ที่คงยากที่จะมอดดับ...


ดวงใจ..

เทพยดาพฤกษ์ไพรในวิมานวนา
กำลังเมตตาปรานีประทานพร
มาห้อมล้อมให้ฝ่าฟัน
ให้ไม้ใบนับร้อยพันใน*สวนสรวงแสนขวัญ*
ราวเรือนยอดไม้ได้เริงร่ายระบำ
ระบัดพัดพลิ้วร่ายรำรับขวัญรับพรออดอ้อนอวดงาม

เถาวัลย์พาดพันเกี่ยวเลี้ยวลด
มากระซิบบอกรักทายทักเจ้าของสวนสวยราวสวรรค์สรวง
ให้ลาล่วงเมืองหลวงเมืองลวงคืนหลังกลับมา

พุด

26 พฤษภาคม 2550 09:36 น. - comment id 701677

กระท่อมใบไม้!



กระท่อมใบไม้..
แฝงตัวอยู่บนเนินผา ในหุบเขา..พะงันงาม..
ที่ปกคลุมด้วยพันธุ์ไม้เมืองร้อนนานาชนิดสูงใหญ่ เป็นช่อชั้น
ราวป่าดงดิบสลับสล้าง..ใบไม้เขียวพร่างระยิบระยับ..ไปทั้งราวป่า
และ...
งามจับตายามถึงคราฤดูใบไม้เปลี่ยนสี...ที่มีเสียงจิ้งหรีด เรไร
ดนตรีไพรดนตรีธรรมชาติและสายลมอันอ่อนโยนละมุน
หอมกรุ่นกลิ่นดอกไม้ไพร..อวลไกล..ในยามค่ำ..
.....
ยามเช้า...
ยามอุษาฟ้ากระจ่าง..
เมื่อดวงตะวันสาดแสงสีทอง อันอ่อนอุ่นมาแตะแต้มทายทักโลก..
มวลหมู่นกกา..พลันพรึบพรูโผผินบินว่อนร่อนจากรวงรังออกหาเหยื่อ..
..

สัตว์ป่านานา..ก็พากันเที่ยวท่อง..
จดจดจ้องจ้องออกล่าเหยื่อ..เฉกเช่นกัน
เป็นวิถีอันเป็นธรรมชาติเพื่อดำรงรอด..

ไพรกว้างเงียบงาม....
ซ้องผสาน..เสียงเพลงไพรเสียงสัตว์ไพร ขับขาน
ทั้งดุร้ายและหวานเศร้าคละเคล้าดำดิ่งลึกล้ำงามเงียบไห้ไหยหวน.
สู่ห้วงหฤทัยผู้รักไพรพงเป็นชิวิตจิตใจ..

ธรรมชาติ..เปิดม่าน..
หวานหวานหว่านมนตราเริ่มตั้งแต่ยามทิวา อรุณรุ่ง
มุ่งสู่ราตรีที่ฟ้ากว้างประดับด้วยทางช้างเผือก..
ระดะดาวพราวพร่างเต็มอ้อมฟ้าเต็มอ้อมฝัน..พริบพราวเคล้า
นวลจันทร์กระจ่างฟ้า..เล้าโลมหล้าโลก
ให้มวลมนุษย์คลายโศกหรือยิ่งเศร้าหม่น 
สุดแต่คน..แต่ใจใคร..จะไขว่คว้า


กระท่อมใบไม้..
งามง่าย หลังคาจาก โครงเคร่าใช้ไม้มะพร้าวที่หักโค่น..
มาเป็นเสาค้ำตั้งรับสอดประสาน...ใช้ทุกส่วนให้งามอย่างคุ้มค่า
ฝา..คือไม้ไผ่ขัดแตะอย่างละเอียด
และยิ่งละเมียดละไมด้วยเสื่อจูดสานสวยซ้อนทับ..อีกชั้น..
กันสายฝนแรงรับลมพายุ..

ไม่มีโต๊ะ ตั่งเ ตียง..มีเพียงเสื่อสานละเอียดปูฟูกที่นอนขาว กับหมอนอีกใบ..
มีมุ้งที่บัดนี้หอบขึ้นไปผูกไว้ ยามมิได้ใช้งาน..ก่อนนอน..

หัวนอน..
มีขอนมะพร้าว..เตี้ยๆไว้วางของจุกจิกไม่กี่ชิ้นจำเป็น
มีตะเกียงเทียนเหลือเทียนครึ่งเล่ม..เพียงนั้น
กับขันทองเหลืองที่เจ้าของกระท่อมทับ
ใช้จัดใส่ดอกไม้ไทยรายรอบนานาพรรณ 
ที่บัดนี้พลันพากันมาหอมอวลคละคลุ้ง จรุงไปทั่วทั้งกระท่อม

กับสายลมเย็นยามค่ำ
กับยามที่พรายวสันต์เพิ่งราเม็ดพร่างพรมห่มไปทั่วทั้งราวไพร..ให้ฉ่ำเย็น..


ทางขึ้นกระท่อมนั้น..
ดังพรมสวรรค์สีเขียว..ของหญ้ามอสส์สอดแทรก
ตามปุ่มปมหินแง่งาม ที่เกาะเกี่ยวให้ไต่ตาม ค่อยๆเลี้ยวเลาะ..
ให้สงบ..ให้ผ่อนคลาย ...

ทุกก้าวย่าง...ในอ้อมเขียวเรียวไพลเรียวใบไม้ไหวระยับ..
ทุกฝีเท้า..ของผู้โชคดี...
ที่ได้ละลดวางและหลีกลี้หนีจากความวายวุ่นจากสังคมเมือง..

เสมอเหมือน
กำลังได้สลัดแอกใจ อันอ่อนล้า 
ที่โหยหา แสวงหาธรรมชาติเย็น..
ชุบชื้นชื่นชีวีต..ชุบดวงจิตดวงใจ 
ชุบจิตวิญญาณ ชุบใสงามดื่มด่ำฉ่ำเย็น
ให้ระรินไหลเข้าเบื้องลึกภายใน 
ให้พลันสดใสตระการราวแก้วงามแก้ววิเศษ

ที่จะพรายพร่างนำทางใจ..สู่ สว่างใส สงบ.พบ.ร่มชีวี..
ที่ดั่งหยาดน้ำทิพย์..ที่ละลายร่าง ไร้ร้างตัวตน 
ให้ห่างจากความยึดมั่นถือมั่น
ในทุกวันทุกสิ่งมากมีที่ไม่จีรังยาวยืน..


ร่างกาย..
ร้อนรน..ได้ผ่อนคลาย
ดวงใจได้นิ่งงันผ่อนพัก พึ่งพิงธรรมชาติไพร
เกิดใสงามสวยสดเป็นธรรมดาใจธรรมชาติงาม..อันมิรู้สิ้นรู้จบ
.........
เส้นทางสายสวย..สู่กระท่อมใบไม้.
ราวเส้นทางสายสวรรค์สรวง

กระท่อมใบไม้ ...ที่ไร้ร้างในสายตาคนเมือง
ผู้นิยมวัตถุมากมี..หามาประดับบารมีให้เป็นที่ยอมรับนับหน้าถือตา.

กระท่อมใบไม้..
ที่ไม่สิ้นเปลืองผลาญพร่าทรัพยากรธรรมชาติ
หากเพียงแค่ได้เอนอิงเอื้อโอบใจไปพร้อมกัน..เป็นหนึ่งเดียว..
ให้นวลเนื้อใจละไมละมุน..ในงามง่ายนั้นมิมีวันสิ้นสุดรัก..สุดงาม!
...........

กลางกระท่อม..
กลางเงาเทียนวูบไหว
ในร่มเงาไม้ให้สงบเงียบ

มีร่างงามเรียบนอนสยายผม
มีดวงดอกไม้แนบนวลแก้ม
มีเรียวรอยยิ้มพริ้มพราย 
คล้ายรอรับจูบละเมียดละไมจากชายในฝันในดวงใจ..
.....................




ตามมาสิทุกดวงใจ..
มาฟังเสียงนกไพร
ฟังเสียงดุเหว่าแว่วหวาน
ดูเงาดาวทอแสงนวลใย
แข่งกับหยาดเพชรพราวในดวงตาดวงใจของนางไพรอันเป็นที่รัก
ยามสะอื้นอ้อนหารักครางครวญ..

พระจันทร์หวานคงอิจฉา..
ราตรีคงเงียบงัน...
ฟากฟ้านั้นเลิกหมองหม่นชั่วครู่
ลมคงหยุดพัดไหว ใบไม้คงปลิดปลิวโปรยพร..เพื่อสองเรา..ตราบชั่วกาล..

พุด

26 พฤษภาคม 2550 09:42 น. - comment id 701684

อินสวน

26 พฤษภาคม 2550 09:49 น. - comment id 701688

อิ่มคำใหญ่...กับบรรยากาศที่เป็นใจอยู่ในสวน

พุด

26 พฤษภาคม 2550 10:12 น. - comment id 701700

พุดไพรขอพลีมอบภาพทุกภาพ
แด่ทุกดวงใจที่ยังมีสวยสวยงามสงบ
ณ..ภายใน ณ..กลางใจ..นะคะ
และ..
พิเศษพิสุทธิ์สำหรับคุณ*อินสวน*
ที่พุดรักแสนรักนามปากกาคุณเหลือใจแล้วค่ะ

พร้อม..

คิดถึงคำแสน.*สวนทูนอิน*ของยอดนักเขียน
ผู้ยิ่งใหญ่*คุณรงษ์ วงศ์สวรรค์*ค่ะ

พุด..พลีใจคารวะ
ขอน้อมนำคำงามจากบทกวีที่งามงด
ของคุณเรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์*
กวีซีไรท์ มาวางกำนัลแทบอกแทนใจค่ะ

จาก..บทหนึ่งใน*นกชีวิต*


เรือนเกิดกายหลังนั้น
ถูกรื้อถอนไปนานเนิ่นแล้ว
แต่เหตุใดเล่า
คนสวนยังคงเฝ้าฝันถึงการพายเรือข้ามฟาก
เพื่อไปขึ้นฝั่งยังหน้าเรือนไม้เก่าหลังนั้น

หอมกรุ่นกลิ่นควันไฟในครัวหัค่ำ
ซ้าแล้วซ้ำเล่ากว่าสองทศวรรษ
เรืออีโปงผุกร่อนที่แหวกผ่านกระแสคลื่นกรากเชี่ยว
ในห้วงดวงใจโดดเดี่ยวหวาดหวั่นลึกล้ำ
ย้ำรอยฝันพันฝนอันมิเคยข้ามผ่าน..
................
...................

ด้วยซึ้งใจค่ะคุณอินสวน...

พุด

26 พฤษภาคม 2550 10:22 น. - comment id 701705

ไม่นานวัน..ผ่านมา
พุดไพรได้ไปเดินท่องป่าใหญ่ไพรกว้าง
ที่แสนสล้างฝันในท่ามสายวสันต์ลีลาค่ะ

งามเกินกว่าจักหาคำบรรยาย

พุดไพรจะรจนามาฝันฝากคลอใจ
ในไม่นานช้านี้ค่ะ พร้อมภาพผ่านเลนซ์
จากดวงใจสายน้ำรักนิรันดร์

ระยะนี้..
วิญญาณกวีกระวาด..นักอยากจะเขียน
หายหด..

เพราะพรหมบัลดาลฟ้าเมตตา
ประทานเงินตรา..ให้มามากมาย
หาก..
ไยเล่า..ใจดวงร้าวถึงจำต้องปฏิเสธ...
โอ้เพรงพรหม พรพรหม...
ลูกขอก้มกรานกราบ..ด้วยแสนซาบซึงใจ

ลูกขอเพียงเวลา..ตัดสินใจค่ะ

White roses

26 พฤษภาคม 2550 16:11 น. - comment id 701844

แวะมาเที่ยวชมสวน..และชมกวีที่งดงามค่ะ..

อัสสุ

26 พฤษภาคม 2550 22:45 น. - comment id 701982

แวะมาเที่ยวสวนตามเคย

อ้นอุดรธานี

15 มิถุนายน 2550 23:56 น. - comment id 710782

สวยมากๆๆคะ
มีความสุขเมื่อชม