ขวัญเอย สาวงาม สุราษฎร์เอย ครั้งที่เคย เที่ยวผ่าน งานชักพระ พบคนดี ต้องละเมอ เผลอผงะ นางช่างสะ สวยเช่นชน คนน้ำเค็ม งามเกิน สาวใด ในโลกกว้าง คิ้วคางช่าง ชวนชม คมขำเข้ม ช้อนชะม้าย ชายตา พาอิ่มเอม พี่ปลื้มเปรม แอบมองน้องคนเดียว สองตา ไม่อาจถอน ไปทางอื่น ลืมกลืน ลืมหายใจ ตั้งหลายเที่ยว ใจพี่คง โดนคมเนตร ของน้องเกี่ยว มันรั้งเหนี่ยว ดึงดวงใจ ไปตามกัน ขวัญเอย สาวสะคราญ สาวบ้านดอน ใจพี่อ่อน เพียงพบพลาง นางในฝัน จะจากน้อง คงต้องดิ้น สิ้นชีวัน ขอจากกัน เพียงร่าง ยอมวางวาย จะชวนเธอไปเที่ยวทั่วร้อยเกาะ ชวนกันเลาะ เล่นน้ำ ทะเลว่าย เขียนคำรัก วอนวาด บนหาดทราย ให้ใครใคร หลายคนคิด อิจฉาเรา ชวนเธอไป เก็บกิน เงาะอร่อย ชวนกินหอย ตัวใหญ่ใหญ่ เอาไปเผา ไข่เค็มก็ ต้มสุก คลุกกับข้าว จะชวนเจ้า ไปเก็บไข่ ที่ไชยา เมืองแห่ง ธรรมะ โฆษาจารย์ จึงบันดาล จิตใจ ใสสง่า สมนามเมือง คนดี ที่ได้มา คู่ควรค่า ปักหลัก รักสาวบ้านดอน (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 7 ก.พ. 2545 22:33 น. - ID 10203 
1011
2
0
8 กุมภาพันธ์ 2545 00:32 น. - comment id 34258
ชมสาวงามได้เก่งจังเลยนะ สัมผัสของบทกลอนน่าติดตามมาก ขอชม
8 กุมภาพันธ์ 2545 03:06 น. - comment id 34267
.. ถึงสุราษฎร์แล้วเหรอเนี่ย...
8 กุมภาพันธ์ 2545 10:47 น. - comment id 34302
อ่านกลอนม้าทีไรใจสั่นสั่น ประทับใจขวัญในคำในภาษา คิดถึงกวีซีไรท์ลอยลงมา หวังว่าม้าคงเอื้อมถึงนะดวงใจ... รักซาบซึ้งน้ำใจมากแค่ไหนไม่อยากบอก หญิงบ้านนอกคนนี้ใจหวั่นไหว ขอบคุณคนดีที่รักและเข้าใจ โลกเราสองไซร้ราว..เข้าถึงได้แบ่งปัน!
8 กุมภาพันธ์ 2545 12:44 น. - comment id 34320
ไปทุกที่สงสัยจะทำให้สาวเจ้าทั้ง76จังหวัดหวั่นไหวได้ทั่วสินะคะอิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
