แล้ว...บทเพลง..ในดวงใจ..ก็..ไหวบรรเลง..รับอรุณ..!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4867.html
บทเพลงน้ำตาลาไทร


เช้าตรู่....
ดวงดอกแก้วร่วงพรูคู่ฟ้าสาง
ฟ้ารำไรเรียวรุ้งรัศมีเรื่อราง
เพชรน้ำค้างพร่างละออเต็มช่อใจ
ดวงตะวันอ่อนอุ่นหอมแก้มฟ้า
เคลียภูผาสายหมอกดั่งสายไหม
คือสัจจธรรม ธรรมชาติบริสุทธิ์ไพร
คือสายใจรัดร้อยสร้อยสุริยา
พะยอมไพรไหวกิ่งพ้อล้อสายลม
หวานหอมพรมไปทั่วทั้งแนวป่า
แว่วเสียงสังคีตทิพย์นิรมิตมนตรา
เป็นลีลาแห่งโลกลบโศกไร้
ดวงดอกไม้บานสะพรั่งไปทั้งหล้า
และ..นั่นฟ้าแจ่มกระจ่างสว่างไสว
เมฆแตะแต้มนวลนกน้อยเกาะกิ่งไทร
แล้ว..
บทเพลงในดวงใจก็เริ่มไหว..บรรเลง..รับอรุณ...!
..................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4867.html
น้ำตาลาไทร ..พร ภิรมย์
ลาแล้วแก้วตา
สัญญาให้ไว้ยังจำ
บุญหนีบาปนำ
พี่มาไม่เจอนวลนาง
ทั่วถิ่น พนาตามหาหมดทาง
เจ้าทิ้งสัญญาหรือนาง
พี่อ้างว้าง อารมณ์
นางไม้แม่เอย
ไยเฉยให้ช้ำวิญญา
นวลน้องไม่มา ยิ่งพาอุราระบม
หรือเจ้า เขาไพรบังไว้ซ่อนชม
ข้าขอจอมไพรพนม
ยอมสิ้นลมบวงสรวงจอมไพร
เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา
อุ้มสมพานางน้องมา
ให้ข้าเถิดหนาพระไทร
มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ
ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา
ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย
ยอมแม้สิ้นใจ
เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา
คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา
พี่นี้มีเพียงน้ำตา
รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม
เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา
อุ้มสมพานางน้องมา
ให้ข้าเถิดหนาพระไทร
มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ
ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา
ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย
ยอมแม้สิ้นใจ
เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา
คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา
พี่นี้มีเพียงน้ำตา
รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม... 
........................
 


ทุกอรุณรุ่ง
โลกยังคงหมุนไปหมุนไปและหมุนไป ...
ไม่มีวันสิ้นสุดหยุดหมุน...
มวลมนุษย์หลายพันล้านคน
ก็ยังคงหายใจ..หายใจและหายใจ
หากยังไม่ถึงเวลาจำพรากลาจากโลกนี้ไป
ที่..
ยังคงมีทั้งทุกข์สุขคลุกเคล้า
มากเรื่องพันราวร้อยแปดพันประการ


ที่ยังมีดาวเดือนบนฟากฟ้าประดับราตรี
มิให้ค่ำคืนและดวงชีวี
มืดหมองหม่นจนเกินไป
และ..
ประดับดวงใจให้เงียบงาม
ยาม..
คนบนผืนโลกได้แหงนเงยดู


ยังมีตะวันดวงกลมสีส้มเจิดจ้า 
ส่องทายท้าใจให้*เก็บตะวัน*

มี...
ต้นไม้ยังคงผลิใบและลอยร่วงปลิดปลิว
ไปตามฤดูกาลฤดีคน
ที่หมุนวนไปพร้อมๆกันกับกาลเวลา
หามีสิ่งใดจีรังไม่..
ใบไม้เก่าพรากไป...
ใบไม้ใหม่ก็ค่อยๆผลิเขียวใสสอดแซม
แต้มประดับโลกต่อไป....
หากยังมี....
ดินฟ้าอากาศเหมาะสมแก่การสืบทอดแพร่พันธุ์


ดอกไม้..ก็ฉันท์เดียวเฉกกัน
ที่ยังคง
คลี่กลีบเผยอแย้มแต้มตระการ
บานสะพรั่งในทุกถิ่นที่
ทั้งแผ่นดินไทยเรานี้และ..ทั่วทั้งหล้าโลก
ไม่ว่า..
ในกลางป่ากลางดอยหรือ
กระถางน้อยๆริมระเบียงตึกสูงกลางกรุงกรง
ขอ..
แค่ให้มีดินน้ำลมไฟพัดพร่างสร้างสมถะสมดุลย์
ในทุกทิวาวัน..ราตรีหวาน..


นกไพร..ดุเหว่ายังคงร้องขับขานแว่วหวาน
แม้จะมีบ้าง....
ที่เป็นไข้หวัดนกล้มตายหายไปก็มากมีมากมาย


คลื่นยังคงคลอทรายริมฝั่ง
ร้องครวญคร่ำหวนหาซัดสาดกลับมาเป็นระลอกๆ
ทะเลงามยังคงเฝ้ากระซิบบอก
ให้พรานทะลอย่ารู้แรมร้าง
ให้ท่องท่ามกลางเกลียวน้ำกลางชล..
ให้ได้..
กุ้งหอยปูปลาภักษาหารมาเลี้ยงผู้คนกันอดตาย


ได้เอื้อโอบกมลคนช่างฝัน
ให้มอง..
ทะเลจันทร์ทะเลฝันทะเลงาม..ยามค่ำยามดึกดื่น
หรือ..
ตื่นมาในตอนเช้า
แล้ว..
ได้เฝ้ารอดูพระอาทิตย์ดวงโต
ค่อยค่อยโผล่พ้นน้ำทะเลสีมรกต
มา..
คลี่ยิ้มงามงดประดับหล้าประดับดวงฤดี
ให้มี..
พลังหวานหวังเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ในทุกวาร
.................
...............................