พี่ดอกแก้ว
เห็นต้นไม้ท้ายบ้านผ่านหน้าแล้ง
ยืนต้นแห้งปลิดใบไร้ความหนา
เหลือเพียงหนึ่งใบเขียวงามจับตา
ให้คุณค่าชีวิตไม่ปลิดวาย
ความชื่นชมชุ่มใจใบไม้เดี่ยว
บนลำต้นแห้งเซียวมีความหมาย
ให้แง่คิดปรัชญาเรื่องเรียงราย
ทั้งการอยู่การตายและอดทน
พลันความคิดติดขัดอึดอัดลุ้น
ใบไม้หมุนตามแรงแห่งลมฝน
และปลิดร่างคว้างร่วงพื้นสกล
ก่อนที่ฝนตกมาพาเสียใจ
ปวงปรัชญาปลิดปลิวลิ่วตามลม
ความคิดคมกลับทื่ออื้ออึงไหว
ครวญอยู่กับใบไม้ที่ปลิดไป
ลืมความจริงยิ่งใหญ่เรื่องเปลี่ยนแปลง
ใบไม้เดียวเกี่ยวใจให้ลุ่มหลง
ลืมบทปลงเรื่องจริงสิ่งแอบแฝง
อีกไม่นานซากไม้ที่ไร้แรง
จะเริ่มแตกใบแซงสะพรั่งใบ