พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ความเจ็บปวด รวดร้าว มากกว่าคิด
ทั้งชีวิต คิดว่าใช่ ไร้พิษสง
ความละเมียด ละเอียดอ่อน คอยบรรจง
ต้องดับลง เพราะรักร้าง ห่างจางไป
แต่เหมือนมี เหตุดลใจ ให้ฉันคิด
จึงรู้ผิด ที่ถอยห่าง พลางสงสัย
ต้องมีเหตุ ให้เลิกลา จากกันไป
เลยทำให้ ใจฉันเศร้า เหงาอุรา
ฉันก็เจ็บ เธอก็เจ็บ ยิ่งปวดร้าว
แต่จะก้าว ไปให้มั่น ตามฝันหา
ไม่อยากเอ่ย ไม่อยากบอก กล่าวคำลา
ทั้งน้ำตา ก็พลันหลั่ง สิ้นหวังกัน
แต่ความรัก ที่มีให้ ไม่ลดหย่อน
ฝากเป็นกลอน ให้รับรู้ ไม่สุขสันต์
ฉันเจ็บปวด ไม่แพ้เธอ ที่เลิกกัน
ผิดเป็นฉัน ที่บอกลา พาเศร้าจริง
มีเพื่อน Thaipoem ฝากให้แต่งให้ครับ ...... ความรู้
หน้าส่วนตัว
922
1
0
