๑. ทิวาวันจะลับ...แลดับล่วง ความโชติช่วงหดหาย...สลายสิ้น ตะวันน้อยค่อยค่อย...ผล็อยสู่ดิน ปักษาหวนคืนถิ่น...เมื่อสิ้นวัน ๒. ทิวยอดไม้แกว่งไกว...ด้วยสายลม หนาวแผ่พรมคืบคลาน...สมานฉันท์ ละอองหมอกโปรยปราย...กายไหวหวั่น พลิ้วเพลิงควันแทนที่...สุริยา ๓. กองไฟสุมจับเจ่า...ยามหนาวเยือน ประดั่งเพื่อนยามไร้...สุดไขว่หา สายลมโบกสะบัด...โชยพัดมา หวนรำพึงสัญญา...จะมาขอ ๔. หนาวคราวนี้น้องพี่...ช่างหนีไกล อยู่แห่งไหนน้องรัก...ห่วงนักหนอ คำสัญญาสองเรา...เจ้าจะรอ หนาวแล้วหนอน้องพี่...อยู่ที่ใด
622
5
0
หน้าส่วนตัว
