อิสรชัย รัตน
มอง
มองผ่านช่อง...รอยแตก
ช่องรอยแยก ข้างฝาพาผิดหวัง
วันนี้เป็นเช่นวันวานเนิ่นนานจัง
สังคมยังล้าหลังอุดมการณ์
มองผ่านช่อง...รอยเร้า
หน้าร้อนผ่าว เขินอาย สุดกล่าวขาน
คอร์รับชั้นกันมากล้น พ้นประมาณ
ทุกวงการ ของสังคม ขื่นขมใจ
มองผ่านช่อง...รอยห่าง
หาแบบอย่างที่ดีหามีไม่
ปล้น ฆ่า จี้ ข่มขืน อาชญาภัย
อนาถใจ เมื่อผ่านมองห้องสังคม
มองผ่านช่อง..รอยแยก
เปรียบดังคนใจแตกให้ขื่นขม
สังคมพุทธ ดุจบัว ฝังโคลนตม
โคลนโสมม แปดเปื้อน ทั่วเรือนกาย
มองผ่านช่อง...รอยหัก
ใจจมปลัก หดหู่ มิรู้หาย
เมื่อไหร่หนอ จะพัฒนา จิตใจกาย
ไทยจึงจะมีความหมายควบคู่