พู่กันของหูกวาง
แค่วันนี้ฉันอ่อนแอ
เหลือก็เพียงแค่..ความอ่อนไหว
สิ่งต่าง-ต่างก็ร้างหายไป
เพียงเพราะเราไม่ได้ชิดใกล้..เหมือนเดิม
รู้สึกเหมือนถูกทิ้ง
บางสิ่งเหมือนถูกเพิ่ม
ระแวงสงสัย..หัวใจดวงเดิม
ทำให้เริ่ม..ไม่มั่นใจ
เจ็บปวดเพียงลำพัง
ความรักครั้งหลัง..มันสาดใส่
ทิ่มแทงหัวใจ
เจ็บช้ำ..หวั่นไหว..เสียน้ำตา
วันนี้ที่ตัดสินใจถาม
เธอพูดในยามที่อ่อนล้า
*ทำไมเราถึงได้ห่างสายตา*
*คิดถึงกันบ้างบางเวลา..รึเปล่าเธอ*
สะดุดหัวใจตัวเอง
สิ่งที่ฉันวังเวง..คิดไปเองอยู่เสมอ
เหมือนเดิมทุกอย่าง..ตั้งแต่แรกเจอ
ทำไมฉันต้องเพ้อไปเองทุกที
อยากบอกเธอนะ
รักเธอมากกว่าความรู้สึกนี้
หากวันนึงเห็นฉันใจไม่ดี