ศิวสิโรมณิ
เธออาจเป็นเพียงแค่ภาพในฝัน ที่หากพลันตื่นขึ้นจะสลายยิ่งหลับพริ้มให้แจ่มชัดยิ่งกลับคลาย ภาพเปลี่ยนกลายจางหายดุจมายาเธออาจเป็นเพียงแค่เงาสาดส่อง แสงลอดล่องก็เห็นชัดเป็นหนักหนาหากนั่นเพียงเสพได้แค่นัยน์ตา เมื่อไขว่คว้ากลับว่างเปล่าไล่ตามเงาเธออาจเป็นเพียงแค่กลุ่มควันหมอก ที่ลวงหลอกเสมือนจริงในยามเหงามือสัมผัสได้แค่เพียงบางเบา หลงมัวเมาลมโชยแผ่วลอยลับไปหากชะตาลิขิตให้เคียงคู่ ไม่ว่าเธอคงอยู่ ณ แห่งไหนหรือช่วงห้วงแห่งกาลเวลาใด ฉันมั่นใจฝันควันเงาก็เป็นจริง...วันเสาร์ที่ 26 พฤษภาคม 2555, 4.55 p.m.