ม้าก้านกล้วย
เจ้าตอไม้เก่าแกร่งแห่งแดนป่า
ผ่านเวลากัดกร่อนล่อนเปลือยเปล่า
รากก็กุดกิ่งไกวไม่ยืดยาว
ถมในด้าวดินพนามาเนิ่นนาน
จนชาวนามาเบิกป่ามาหักถาง
ตอนั้นขวางทางกางอย่างตระหง่าน
เกะกะเกี่ยวผานไถให้รำคาญ
จึงจัดการกู้ถอนไปนอนไว้
ตอที่วางตั้งอยู่อย่างสงบ
จะเอาดินกลบคลุมสุมไฟใส่
เผาเป็นถ่านเก็บเกื้อเป็นเชื้อไฟ
เอาไปใช้ในครัวเตาหุงข้าวปลา
จนชาวกรุงมาเที่ยวป่ามาเห็นเข้า
จึงชอบเจ้าเอ่ยขอเจ้าตอป่า
จะเอาไปจัดจับประดับประดา
วางกลางกลุ่มผกาว่างดงาม
ไปจัดสวนให้เป็นเช่นธรรมชาติ
ขัดสะอาดเคลือบเงาเจ้าอร่าม
เด่นในสวนสวยสุขทุกโมงยาม
อยู่ในท่ามพรรณขจีที่คัดสรร
จากที่จมถมอยู่ไม่รู้ค่า
กลับเลิศราคากว่านึ