อรรธนิศา
จากวันนั้นจนวันนี้
เกือบปีแล้ว
มองวี่แววไมตรีที่มีเหลือ
แสนเศร้าใจให้กลุ้มจิตคลุมเครือ
แทบไม่เชื่อที่เห็นเธอเย็นชา
ก่อนวันนั้นและวันนี้
ปีกว่าแล้ว
มองวี่แววไมตรีที่ใฝ่หา
แสนปลื้มใจได้รับตอบกลับมา
ในอุราตื้นตันสัมพันธ์เรา
แต่บัดนี้สัมพันธ์อย่างวันก่อน
เธอตัดรอนทิ้งไปให้อับเฉา
เพียงเราห่างกันไกลไม่เห็นเงา
ความเป็นเราก็คลายไม่เข้าใจ
เธอไม่เคยเฉยห่างอย่างวันนี้
ฉันสุดที่จะเศร้าเฝ้าหลงใหล
หรือเธอมีคนเนาคอยเอาใจ
เธอจึงได้ไกลห่างร้างสัมพันธ์
ฉันไม่เคยสักนิดคิดเป็นอื่น
แต่ต้องฝืนไกลห่างใช่ร้างขวัญ
ยังรักเธอเสมอชั่วชีวัน
แม้ไกลกันฝันคะนึงถึงทุกคืน
ขอเธออย่าร้างกันอย่างนั้น
1126
1
0
หน้าส่วนตัว
