เมื่อความหมองหม่นมันมากับคืนฝนโปรย หัวใจฉันถูกเฆี่ยนโบย...ด้วยสายลมแห่งเหงา รู้หรือเปล่าคนดี...สิ่งที่เหลือที่มีระหว่างเรา มันทำให้ฉันต้องช้ำเศร้า...ต้องรานร้าวเท่าใด เพียงหนึ่งนาทีที่คิดถึงคุณ - - - รู้บ้างไหมว่าใจมันแสบล้าและทารุณเพียงไหน หนึ่งครั้งที่เอ่ยลา...รู้หรือเปล่าว่าคุณได้ฆ่าชีวิตใคร - - - แต่คุณคงไม่รู้ คุณจึงไป - - - และทิ้งให้ฉันเหลือเพียงหัวใจที่หยุดร้องไห้ไม่เป็น พักนี้ไม่ค่อยว่างแต่งเลย พึ่งสอบเสร็จค่า ได้ทำมากกว่าทำได้อ่ะ เหอๆๆๆ
722
5
0
หน้าส่วนตัว
