ห่างหายจากบทรสอักษร จึ่งจรกลับคืนสู่เรือนขวัญ วาดวลีจากใจเป็นรางวัล คือคำมั่นสัญญาคิดถึงเธอ ปลายปากกาจารจรทุกบทวรรค แทนหนึ่งคำสลักมิพร่ำเพ้อ อยากเสาะหาทุกพจน์ที่ค้นเจอ มิพลั้งเผลอลืมเลือนหรือจืดจาง วาดทุกคำนำมาค่อยเรียงร้อย ดั่งเม็ดพลอยพรายแสงดูพรายพร่าง มิตรภาพล้ำค่ามิเลือนราง จึงกระจ่างจากใจออกเป็นคำ เพียงแค่พบเจอกันผ่านอักษร เพียงแค่จรทายทักก็เลิศล้ำ รินน้ำใจรินรักรินน้ำคำ มาเยือนซ้ำความสุขไม่เคยจาง