เกรียงไกร หัวบุญศาล
....................................................................................................
เมื่อชีวิตถูกขีดให้ว่ายเวิ้งทุกข์
มิอาจหาความสุขสักเสี้ยวฝัน
ทอดถอนใจภายใต้แสงตะวัน
เก็บความทุกข์มหันต์อนันตกาล
จะเรียนรู้ความทุกข์อันวิปโยค
ให้ซึ้งโศกลึกกว่าใครเคยไขขาน
หอบหัวใจปวดร้าวเศร้าวิญญาณ
แม้นับนานก็จะพร้อมยอมจำนน
เมื่อโลกนี้มีที่ให้ได้เรียนรู้
ขอก้าวสู่ห้วงทุกข์ทุกแห่งหน
จะบอบช้ำกี่บอบช้ำก็จำทน
จะมิยอมก้าวผ่านพ้นจนสิ้นใจ
เอาความทุกข์เป็นเพื่อนเสมือนญาติ
จักองอาจอยู่เสมอเมื่อฝันใฝ่
อัดแน่นทุกข์เอ่อท่วมท้นล้นทรวงใน
แบกทุกข์ไปให้กระจ่างดั่งสัจธรรม
อย่าได้รินน้ำ
1091
8
0
หน้าส่วนตัว
