หน้าส่วนตัว
ฉันเห็นรอย กังวล บนใบไม้
ความหวั่นไหว หงอยเหงา เหล่าต้นหญ้า
แวววิตก เหือดแห้ง แห่งธารา
คราบน้ำตา ส่ำสัตว์ เปื้อนชัดเจน
ฉันแว่วเสียง พระพาย คล้ายกำสรวล
ปฐพี โหยหวน ครวญทุกข์เข็ญ
มวลแมลง หม่นหมอง ร้องลำเค็ญ
ผสานเป็น เพลงวิโยค โศกรำพัน
สรรพสิ่ง แจ้งใน ภัยพิบัติ
โทมนัส ระคน ก่นเย้ยหยัน
สังเวชปวง มนุษย์ สุดดึงดัน
โลภโมหันธ์ ทำลาย ไม่ละลด
มุ่งล้างผลาญ เหยียบย่ำ ธรรมชาติ
ลางพินาศ นานา จึ่งปรากฏ
มลภาวะ ปกคลุม สุมรันทด
โลกเจียนหมด ทรัพยากร ยังนอนใจ
1061
2
0
