ไม้หอม
เพราะอยู่ไกลเกินกว่าเอื้อมมือถึง
เอ่ยรำพึงในคืนวันเลยหวั่นไหว
เพราะไกลเกินเหินห่างร้างหัวใจ
เพราะเป็นได้แค่ใครที่ธรรมดา
เพราะธรรมดาเกินไปใช่หรือเปล่า
ระหว่างเราจึงเป็นได้แค่เหว่ว้า
ระยะทางห่างไกลในเวลา
ใช่สำคัญหากแต่ว่าเราจริงใจ
แต่เพราะว่าเธอไม่เคยคิด
ฉันจึงเป็นเพียงหนึ่งชีวิตที่หวั่นไหว
เธอผ่านมาเพียงเพื่อจะผ่านไป
ผ่านมาเพื่อลองใจในรักลวง
เพราะไกลเกินเหินห่างเอื้อมคว้าถึง
จึงรำเพยเอ่ยรำพึงในความหวง
แม้จะรู้ที่ผ่านมาแค่ลมลวง
แต่ก็ยังคงห่วงไม่ล้างลา
เพราะแพ้จิตแพ้ใจแพ้ในรัก
เธอสูงส่งเกินจักประมาณค่า
ระดับจิตของเธอไม่ธรรมดา
ความงามเธอเกินกว่าคำว่างาม
1468
4
0
หน้าส่วนตัว
