๏ แล้วลมหนาวก็ทักทายในคืนค่ำ ริ้วลำนำหมอกขาวพราวไสว เพ็ญเด่นดวงโดดเดี่ยวช่างเปลี่ยวใจ ดั่งบางใครถวิลหารักมาเยือน หยดน้ำค้างแต้มแต่งแก้มบุปผา คล้ายน้ำตาคนไกลให้หมายเหมือน ฤๅคำมั่นสัญญามาลืมเลือน จึ่งแชเชือนมิคิดถึงคนึงกัน ฝากดวงจันทร์ถามไถ่คนปลายฟ้า โปรดตอบมาอย่ารวนเรหรือเหหัน สวาทหวานที่มอบให้ในวานวัน มิใช่ฝันยามนิทราแล้วลาไกล ยามลมหนาวทักทายในคืนค่ำ ดั่งตอกย้ำคิดถึงคนเคยเคียงใกล้ แต่ยามนี้ไร้เงาเจ้าหัวใจ ทิ้งบางใครผิงดาวเศร้าลำพัง๚ะ๛
1793
16
0
หน้าส่วนตัว
