ใครคนนั้น ฉันซึ่ง คิดถึงเขา เคยหยอกเย้า ล้อเล่น เป็นเพื่อนพี่ กับได้สอน กลอนกานท์ สานวลี มิตรไมตรี ผูกพัน เมื่อวันวาน นับถือฉัน เป็นครู ผู้สอนสั่ง แม้บางครั้ง กวนใจ ด้วยไขขาน แต่ก็ดู เริงร่า หน้าเบิกบาน ช่วยสืบสาน งานกลอน ตอนปีกลาย เธอหายหน้า ลาไป ที่ใดหนอ เราเฝ้ารอ ห่วงหา พาใจหาย เกรงหนาวเหน็บ เจ็บไข้ ไม่สบาย อยู่ดีร้าย หรือไร ใจกังวล ฝากสายลม บอกมา ว่าคิดถึง สักคำหนึ่ง บอกครู รู้เหตุผล ถ้าอยู่ดี มีสุข ไม่ทุกข์ทน มาเยี่ยมยล คนเหงา ที่เฝ้าคอย