...ฉันหัวเราะลำพัง.... ...ร้องให้เพียงลำพัง ใต้แสงดาวสวย..... แต่จิตใจกลับมืดมิด มีบ้างไหมนะ...... ใคร.. สักคนที่เข้าใจ ในความเป็นฉัน ในความรู้สึกนึกคิด หลายคนผ่านมา...และผ่านไป ทิ้งไว้เพียงรอยร้าว..... .....ในความทรงจำสีหม่น ครั้งแล้ว....ครั้งเล่า อีกนานไหม...อีกสักกี่ฤดู ที่... หัวใจดวงนี้ จะไม่ต้องเจ็บ... ซ้ำแล้ว.....ซ้ำเล่า อีกกี่ฤดู....อีกกี่ฤดูนะ