ผ่านไปผ่านมา ผ่านไปคืนอักขรา ๏ คอยงานพิมพ์หน้า...ค่ากระดาษ ฝันฝาดฝาดก็ผ่านตนคนใจหมอง รองานพิมพ์ปริ่มมา..ตาคลอคลอง อัสสุชลไหลต้อง..ห้องหัวใจ ๚ ๏ ระลึกวันฝันหนาวเมื่อคราวนั้น ระลึกวันคนใจหินหมิ่นไฉน ร้าวระลึกสำนึกปร่าล้าข้างใน เขานั้นเห็นเป็นเช่นไร..ใจยังตรม ๚ ๏ คนมาอ่าน..นานมาเขียน..เพียรอักขระ ใจนี้จะสุดหยั่ง..ฟังเสียงขรม ล้วนเหน็บเจ็บเสียบบ่าประคารม แต่ชื่นชม..งานที่ทำ...สำนึกตัว ๚ ๏ ด