เจ้าพานทอง
พิศดวงหน้าพาฝันคืนจันทร์เหงา
เพียงเงาดาวร้างดูห่างเหิน
แต่สองนัยน์ไขประกายพรายเพลิน
แค่เมียงเมิลก็เขินขวยด้วยฤทธิ์ตา
เหนียมหน่อยถอยนิดคิดไกลไกล
เตรียมใจไว้อยู่ดูกังขา
คำจำนรรจ์อันหวานสุคันธา
เป็นมายาลวง ฤา คือสิ่งใด
ขอนะ
ขอคิดสักนิดหนึ่ง
ใจไม่ถึงจึงละล้าละลังไว้
อยากดูรู้ให้แน่แก่หทัย
เป็นไฉนไตร่ตรองกรองดูกร
หัวใจที่ไหวไหวที่ไกวแกว่ง
เต้นแรงแปร่งไปคล้ายถูกศร--
ทิ่มทลายใจเพริศเกิดอาวรณ์
ติดตายไม่ถ่ายถอน
อ่อนอุรา
ความจริงสิ่งใดในใจเธอ
โปรดเสนอ
ถ้าเออชอบจะตอบว่า
จะรักมั่นไม่หันเหทุกเวลา
คือสัญญาตราไว้ในแดดวง
จะผูกสายด้ายแดงแห่งความรัก
ผูกสมัครถักก้อยเป็นสร้อยห่วง
1102
7
0
หน้าส่วนตัว
