ม่านน้ำตา มอบใจหนึ่งป่วนแล้ว รำพัน สิ้นสุดรำลึกกัน หมดสิ้น ซ่านซึ้งสู่จำนรรค์ หดหู่ ยามเอ่ยแค่ปลายลิ้น ลบล้างห้องใจ เก่าก่อนอ้างฝากไว้ มากมี คำรักบั่นชีวี ต่อเจ้า สู้สิเน่หาฤดี สรรก่อ มิอาจจะยั่วเย้า ยิ่งแท้รักปอง มิคิดเลยฝากนี้ ป่วนใจ ถึงกับให้ไฉไล โกรธขึ้ง ซ่านสิ่งมอบภายใน หวังก่อ ยากจะหวนสิ่งซึ้ง ฝากน้องเมินหนี อกหนอเราผิดแล้ว จริงหรือ ก่อเกิดหวานคำคือ รักแท้ คงหลงกับเสียงลือ